25. rocznica programu Adopcja Serca

Biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej Zbigniew Zieliński przewodniczył 5 września Mszy św. w intencji charytatywnych dzieł Ruchu Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata „Maitri” w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku-Wrzeszczu. Stanowiła ona zwieńczenie 25-lecia istnienia programu Adopcja Serca, zainicjowanego przez „Maitri”, Zgromadzenie Księży Pallotynów oraz Zgromadzenie Sióstr Pallotynek w 1996 roku w Rwandzie.

W homilii kaznodzieja podkreślił, że misją Chrystusa jest niesienie wytchnienia i pomocy dotkniętym ubóstwem. Jednocześnie pytał, w jaki sposób przeciętny człowiek może wpisać się w tę misję. Zaznaczył, że w pomocy drugiemu człowiekowi chodzi nie tylko o sam gest. – Przez pomaganie, prócz oczywistej pomocy osobom ubogim, możemy stać się ludźmi, którzy zdobywają coraz wyższe poziomy. Pomoc innym pozwala nam docenić wszystko to, co mamy – zwrócił uwagę hierarcha. W tym kontekście przywołał przykład Matki Teresy z Kalkuty. Ta współczesna święta ukazuje wrażliwość na potrzeby ludzi biednych materialnie i duchowo. – To właśnie Matka Teresa została patronką ruchu, który zobaczył w niej szczególny znak i wsparcie. Ona ukazuje, że niebo dzieje się tu i teraz. Zatem niebo to nie zadanie na przyszłość, ale na teraz. Dziś modlimy się, aby projekt Adopcji Serca otaczał coraz większym zasięgiem ludzi niosących pomoc i by coraz mniejsze było grono potrzebujących – powiedział na zakończenie bp Zieliński.

Tadeusz Makulski, koordynator programu Adopcji Serca Ruchu „Maitri”, porównał funkcjonowanie programu do drzewa. – Pień drzewa i konary to zgromadzenia zakonne i osoby zaangażowane w działalność. Deszczem są często pieniądze przekazywane na nasze cele, ale nie tylko. Drzewo ma liście, te z kolei produkują tlen. Tlen dociera do naszych podopiecznych i dzięki niemu możemy pomagać szkołom, sierocińcom, budować mieszkania dla podopiecznych – mówił koordynator.

Adopcja Serca polega na długoterminowym, indywidualnym lub grupowym wsparciu osieroconego lub bardzo biednego dziecka z krajów Afryki i Azji. Dokonywane regularne wpłaty umożliwiają jego utrzymanie, naukę i ochronę zdrowia. Ofiarodawcy otrzymują fotografie dzieci, informacje o ich warunkach życia oraz mogą nawiązać z nimi kontakt korespondencyjny. W ciągu 25 lat programem objęto tysiące dzieci, które otrzymały szansę na poprawę warunków życia lub ich radykalną zmianę.