30. rocznica śmierci twórcy polskiej szkoły bioelektroniki

Radomianie uczcili pamięć ks. Włodzimierza Sedlaka – twórcy polskiej szkoły bioelektroniki, elektromagnetycznej teorii życia oraz pojęcia wszechpróżni. Z tej racji odbyło się okolicznościowe spotkanie w Klubie Inteligencji Katolickiej w Radomiu, a 21 lutego będzie celebrowana Msza święta w radomskiej katedrze.

Spotkanie w KIK prowadził Jan Rejczak, honorowy członek radomskiego KIK. Wśród obecnych była Joanna Kalisz-Półtorak, asystentka profesora i wykonawczyni jego testamentu.

– Jestem spadkobierczynią materialnych rzeczy ks. prof. Sedlaka. Wydawałam jego książki i wznawiałam te naukowe. Na przykład wszystkie pamiętniki, które wydałam, powstały z jego ręcznych zapisków. Tak powstały też książki z rekolekcjami, kazaniami – mówiła Kalisz-Półtorak. Dodała, że pamiątki po ks. Sedlaku znajdują się również w Muzeum Katedralnym w Radomiu.

Uczestnicy spotkania mogli się dowiedzieć, że ks. Włodzimierz Sedlak jest autorem wielu książek, artykułów naukowych i popularnonaukowych o geologii, paleontologii, badaniach nad pochodzeniem życia, paleobiochemii i paleobiofizyki. Przyjaciele wspominają go jako nieprzeciętnego kapłana, katechetę, spowiednika i rekolekcjonistę. Do historii przeszedł również jako wspaniały kaznodzieja. Jego kazania i rekolekcje znane były w całej Polsce i za granicą.

Ksiądz prof. Sedlak stworzył koncepcje bioplazmy – piątego stanu materii obecnego jedynie w organizmach żywych, elektromagnetycznej natury życia oraz powstania życia przy istotnym udziale związków krzemu. Przez wiele lat żył i tworzył w Radomiu. Był prefektem, kaznodzieją, rekolekcjonistą.

Ks. Włodzimierz Sedlak urodził się w 1911 roku w Sosnowcu. W poszukiwaniu pracy jego rodzina przeniosła się do Suchedniowa, a później do Skarżyska-Kamiennej.

W 1946 ks. Sedlak podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie gdzie uzyskał w 1949 dyplom magistra z antropologii, a w 1950 z pedagogiki. W 1951 otrzymał na UMCS stopień doktora za rozprawę „Zmienność organizmu jako podstawa biologiczna wychowania”. W 1952 roku przeniósł się do Radomia, a w 1960 rozpoczął pracę na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1966 uzyskał stopień doktora habilitowanego z biologii teoretycznej za rozprawę „Możliwość odtworzenia początków ewolucji organicznej na podstawie komponenta krzemowego”, a następnie objął kierownictwo utworzonej – decyzją Rady Wydziału – Katedry Biologii Teoretycznej. W roku 1974 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1980 roku profesorem zwyczajnym.

Ks. Sedlak był członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym: Towarzystwa Naukowego KUL, Polskiego Towarzystwa Antropologicznego czy Polskiego Towarzystwa Geologicznego. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem 70-lecia Instytutu Geologicznego w Kielcach. W 1991 r. został honorowym obywatelem miast Skarżyska-Kamiennej i Radomia. Zmarł 17 lutego 1993 r. w Radomiu.