Kraków: 35-lecie „Krucjaty modlitwy w obronie poczętych dzieci”

35-lecie „Krucjaty modlitwy w obronie poczętych dzieci” świętowano w czasie Mszy św. w kościele sióstr felicjanek w Krakowie. Wtorkowa modlitwa zgromadziła wieloletnich członków i inicjatorów dzieła. Liturgii przewodniczył krakowski biskup pomocniczy Jan Szkodoń.

Kazanie podczas Eucharystii wygłosił ks. prof. Edward Staniek. Duchowny przypomniał, że troska o nienarodzonych i ludzkie życie jest również troską o ludzkie sumienie. Według teologa, sposób podejścia do wartości ludzkiego życia jest wyznacznikiem jakości sumienia. Zaznaczył, że człowiek o prawym sumieniu nie zgodzi się na zabijanie innych. Wspomniał o nowych wyzwaniach związanych ze stosowaniem „in vitro”. Zwrócił też uwagę na problem licznych osób, które urodziły się w rodzinach dotkniętych dramatem aborcji.

Na zakończenie Mszy św. inż. Antoni Zięba podziękował wszystkim współtworzącym ruch oraz zapoznał obecnych na uroczystości ze zmianami w założeniach Krucjaty. Mają one związek z nowymi zobowiązaniami podejmowanymi przez to dzieło. Zmiany, uzgodnione z metropolitą krakowskim kard. Stanisławem Dziwiszem, obejmują m.in. praktykę dodatkowego postu podejmowanego w środy w intencji nienarodzonych oraz roczny, a nie jak dotąd dziewięciomiesięczny, okres „modlitewnej adopcji”.

Uroczystości rocznicowe zgromadziły m.in. założycieli i członków Krucjaty. Obecni byli przedstawiciele diecezji bielsko-żywieckiej, którzy tworzyli Krucjatę od samego początku – ks. Franciszek Płonka, ks. Stanisław Wawrzyńczyk i dr inż. Adam Kisiel.

Ks. Płonka, który był długoletnim duszpasterzem akademickim przy krakowskiej kolegiacie św. Anny, wspomniał w rozmowie z KAI początki tego dzieła. „Podobno to nawet ja wybrałem termin ‘krucjata’ na nazwę. Przypomniano mi o tym podczas rocznicowych uroczystości. Sam tego nie pamiętam. Myślę, że to ważne dzieło, które pozwoliło wielu ludziom uświadomić sobie, jak bardzo aborcja jest zła i jaka jest jej skala” – dodał.

Krucjata została założona 12 października 1980 r. przez kilku katolików świeckich, współpracujących z Instytutem Rodziny przy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz Kurią Metropolitalną w Krakowie. Organizatorzy za pierwszy cel Krucjaty obrali „przebudzenie świadomości społecznej odnośnie do problemu zabijania nienarodzonych dzieci”. Jako drugi cel sformułowali „modlitwę w intencji doprowadzenia do anulowania ustawy z 27 kwietnia 1956 roku o tzw. przerywaniu ciąży i uznania prawa do życia każdego poczętego dziecka”.

Po trzech miesiącach intensywnego modlitewnego zrywu, gdy około tysiąca osób uczestniczyło codziennie we Mszy św. w intencji celów Krucjaty, opracowano program, zgodnie z którym uczestnik zobowiązywał się przez rok: codziennie modlić się w intencji obrony życia, raz w miesiącu w dzień powszedni uczestniczyć we Mszy św., przyjmując Komunię św. w tej intencji, natomiast chorzy, którzy nie mogą uczestniczyć we Mszy św., winni ofiarować w tej intencji dzień swego cierpienia.