Wiślica: rozpoczęły się kilkudniowe uroczystości Wielkiego Odpustu Wiślickiego

Od pierwszego piątku miesiąca 4 września do święta Narodzenia NMP – czyli do 8 września trwają w Wiślicy – kolebce chrześcijaństwa, uroczystości Wielkiego Odpustu Wiślickiego, w którym od czasów średniowiecza uczestniczyli m.in. polscy królowie. Odpust wiślicki ma kilkusetletnią bogatą tradycję, z udziałem grup pielgrzymich z południowej części Polski oraz bractw różańcowych.

W odpustach wiślickich chętnie uczestniczyli m.in. św. Jadwiga królowa, Władysław Jagiełło, Kazimierz Wielki, św. Kinga, św. Kazimierz Królewicz. Do Wiślicy przybywali przedstawiciele szlachty i senatorów oraz duchowieństwo. Kapituła wiślicka należy do jednej z najstarszych w tym regionie Polski – liczy co najmniej 600 lat.

W tym roku Odpust Wiślicki rozpoczął się uroczystościami I piątku miesiąca, z modlitewnym czuwaniem, modlitwą różańcową, adoracją i Apelem Maryjnym. W ramach modlitw w kolejnych dniach przewidziane są Nieszpory, Godzinki, Msza św. na cmentarzu, modlitwy za ojczyznę, wizyty u chorych, poświęcenie ziarna siewnego.

Niedziela – 6 września, jest dedykowana św. Janowi Pawłowi II, z oddaniem czci jego Relikwiom Krwi. Karol Wojtyła – jako biskup krakowski, często bywał w Wiślicy, koronował w 1966 r. rzeźbę Madonny Łokietkowej i sanktuarium wiślickiemu poświęcił jeden ze swych wierszy.

W kolejnych dniach odpustu kazania mówią księża z różnych stron diecezji, a głównej Sumie odpustowej 8 września przewodniczy ks. Dariusz Gącik, wikariusz generalny.

Wiślica to ważne sanktuarium maryjne na ziemiach polskich, prapoczątki chrześcijaństwa i zarazem atrakcyjny obiekt turystyczny.

Początki ośrodka kościelnego w Wiślicy to XI wiek. Pierwotny kościół był romański, następny – większy – także romański z kryptą (XII w.) W jego miejsce w I połowie XIII w. został zbudowany kolejny kościół romański – trójnawowy, z erygowaną przy nim kapitułą kolegiacką.

Obecny kościół – przykład dobrze zachowanej architektury gotyckiej (z elementami romańskimi), zbudował Kazimierz Wielki w poł. XIV wieku, jako czyn ekspiacyjny za zamordowanie ks. Marcina Baryczki. Kościół był rozbudowywany do końca XIV wieku. Jest gotycki, murowany z ciosu, z pozostałościami romańskimi. W ołtarzu głównym – wczesnogotycka rzeźba tzw. Madonny Łokietkowej (Uśmiechniętej), z ok. 1300 r. To jedyne takie wyobrażenie Maryi z tamtego okresu w Polsce.