Lublin: 100. rocznica śmierci bp. Franciszka Jaczewskiego

O biskupie lubelskim Franciszku Jaczewskim w 100. rocznicę jego śmierci rozmawiano w Lublinie podczas sympozjum „Fidem Servavi”. Towarzyszyła mu Msza św. pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika, sprawowana w kryptach archikatedry przy sarkofagu hierarchy. – Sto lat po śmierci biskupa Jaczewskiego chcemy modlić się za gorliwego pasterza, który przez ćwierć wieku przewodził Kościołowi na naszej ziemi – powiedział abp Budzik w czasie Eucharystii.

Homilię wygłosił ks. dr Zenon Czumaj, dyrektor archiwum diecezjalnego w Drohiczynie, pochodzący z Korytnicy. Kaznodzieja zwrócił uwagę na wielkie zaangażowanie hierarchy w dzieło ewangelizacji. – Biskup Jaczewski był gorliwym pasterzem troszczącym się o swoją owczarnię. Jednak nie tylko tę owczarnię w czasie, który został mu dany na ziemi, ale myślał o przyszłości – mówił ksiądz z Drohiczyna. Dlatego jego biskupia posługa dała wiele „błogosławionych owoców i wielką spuściznę dla następnego pokolenia”. Szczególnym elementem tej spuścizny była walka o obecność w społeczeństwie prasy katolickiej.

– Biskup Jaczewski stał się ojcem polskiej prasy katolickiej tamtego czasu. Chciał pozostawić coś, co w przyszłości będzie strawą duchową – powiedział ks. Czumaj.

Zdaniem kaznodziei, nie należy patrzeć na swoje osiągnięcia za życia, ale ciągle być konsekwentnym w podjętej drodze do świętości. – Jednakże i ci niekanonizowani są również naszym dziedzictwem, a pamięć o nich pomaga nam trwać w teraźniejszości i budować przyszłość, abyśmy mogli jak biskup Jaczewski powiedzieć, że wiary ustrzegliśmy i że pochodnię wiary przekazaliśmy innym, aby dalej ją nieśli – zakończył.

W czasie sympozjum odbyła się prezentacja publikacji „Biskup Franciszek Jaczewski (1832-1914). Studia biograficzne z okazji 100. rocznicy śmierci” pod redakcją ks. dra hab. Jarosława Marczewskiego, dyrektora Archiwum Archidiecezji Lubelskiej. Natomiast abp Budzik otworzył wystawę związaną z zmarłym sto lat temu biskupem przygotowaną specjalnie na tę okazję.

Bp Franciszek Jaczewski urodził się 9 maja 1832 w Górkach-Grubakach. Był biskupem diecezji lubelskiej w latach 1889–1914. Swoją formację rozpoczął w 1850 w seminarium duchownym w Janowie Podlaskim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1855 w Lublinie. Następnie prowadził pracę duszpasterską w diecezji podlaskiej, a po jej likwidacji w diecezji lubelskiej.

W swojej kapłańskiej posłudze był m.in. wikariuszem w Sokołowie Podlaskim, czy proboszczem w Stoczku Łukowskim. Po upadku powstania styczniowego mieszkał w Lublinie, zostając profesorem i rektorem tamtejszego seminarium duchownego. W latach 1885–1889 zarządzał diecezją lubelską jako wikariusz kapitulny. 30 grudnia 1889 został mianowany biskupem diecezjalnym lubelskim. Sakrę biskupią przyjął w Sankt Petersburgu 18 maja 1890. Jako biskup diecezjalny administrował terenami diecezji podlaskiej i lubelskiej.

W swoim posługiwaniu zdecydowanie sprzeciwiał się procesowi rusyfikacji, broniąc praw do używania języka polskiego w kościołach, popierając polskie szkolnictwo oraz umacniając ducha narodowego w posłudze duszpasterskiej Kościoła.

Po ogłoszeniu w 1905 aktu tolerancyjnego, zezwalającego na odstępstwo od prawosławia, osobiście zaangażował się w pozyskiwanie byłych unitów chełmskich, zmuszonych w 1875 do przejścia na prawosławie, dla katolicyzmu w obrządku łacińskim. Czynił to, objeżdżając osobiście miejscowości zamieszkiwane przez ludność prawosławną. Zmarł 23 lipca 1914 w Lublinie i został pochowany w archikatedrze św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Lublinie.