KUL: Sympozjum z okazji 10. rocznicy śmierci ks. profesora Szafrańskiego

Sympozjum pt. „Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański teologiem pastoralnym i promotorem laikatu w Polsce” odbyło się 5 listopada w Katolickim Uniwersytecie Lubelskiem Jana Pawła II. Konferencję zorganizowano w 10. rocznicę śmierci ks. profesora.

– Jest to bardzo ważna osoba, jednak niedoceniania. Przecież to on, w okresie zmian ustrojowych w Polsce, opublikował pierwszą „kariologię”, czyli naukę o roli Kościoła i chrześcijaństwa w czasach współczesnych – powiedział ks. prof. Mirosław Kalinowski, Dziekan Wydziału Teologii KUL.
– Osoby, które znają dorobek ks. prof. Szafrańskiego doskonale wiedzą, że jest to wielki promotor ludzi świeckich w Kościele. To on podjął najważniejsze zagadnienia związane z teologią laikatu, teologią małżeństwa i rodziny, czy teologią pracy – mówił ks. prof. Mirosław Kalinowski, Dziekan Wydziału Teologii KUL.

– Chyba się za wcześnie urodził, bo gdyby urodził się pod koniec pontyfikatu Jana Pawła II, czy pontyfikatów Benedykta XVI i Franciszka to na pewno byłby osobą, której media chętnie podstawiałyby mikrofon, bo był człowiekiem przekonanym, co do konieczności obecności i szczególnych zadań ludzi świeckich w Kościele – dodał.

Adam Ludwik Szafrański urodził się 19 lipca 1911 roku w Nowym Sączu, gdzie ukończył gimnazjum klasyczne im. Jana Długosza. Studiował w Seminarium Duchownym w Kielcach. Święcenia kapłańskie otrzymał 6 czerwca 1936 roku. W rok po święceniach udał się na studia specjalistyczne w Uniwersytecie Katolickim we Fryburgu Szwajcarskim, które zakończył licencjatem z teologii (1939). Będąc kapłanem diecezji kieleckiej, podczas okupacji opiekował się alumnami, podczas gdy mające 200-letnią tradycję Seminarium Duchowne w Kielcach, zdane na łaskę i niełaskę okupanta, próbowało przetrwać i prowadzić normalną działalność.

Po wojnie kontynuował swoją drogę naukową. W 1947 roku obronił doktorat na podstawie rozprawy „Kapłaństwo wiernych według św. Tomasza z Akwinu”. Na KUL podjął dodatkowe studia, zakończone w roku 1952 magisterium z pedagogiki. W tym samym roku zaczął pracę na Wydziale Teologii KUL. Równolegle rozpoczął zajęcia w Seminarium Duchownym w Kielcach, gdzie wykładał liturgikę, pedagogikę i teologię moralną. Kontynuując pracę w obu miastach i na obu uczelniach, w latach 1958 – 1962 sprawował funkcję Rektora Seminarium. Cały czas rozwijał swoje naukowe zainteresowania. W 1969 roku otrzymał habilitację po przedstawieniu pracy pt. „Idea partycypacji w teologii św. Tomasza z Akwinu”.

W latach 1971–1981 kierował Katedrą Dogmatyki Pastoralnej. Tam pracował z ks. dr Franciszkiem Blachnickim. Obydwaj byli współorganizatorem Instytutu Teologii Pastoralnej KUL. Wybitny pastoralista, przez ponad 40 lat był pracownikiem naukowym i dydaktycznym w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Wychował wielu polskich pastoralistów, był protektorem teologów świeckich. Wypromował 110 magistrantów i był promotorem 14 doktoratów. Łączył zainteresowania naukowe z kapłańską posługą przy ołtarzu, w konfesjonale, na ambonie. Odznaczał się skromnością i pobożnością życia. Ks. prof. Adam Ludwik Szafrański zmarł 16 marca 2004 roku, w wieku 93 lat życia. Został pochowany na cmentarzu w Leszczynach. Tamtejsza parafia była pierwszą, w jakiej po święceniach pracował.