Luboń: abp Gądecki poświęcił ławeczkę bł. Edmunda Bojanowskiego przy sanktuarium

Abp Stanisław Gądecki poświęcił dziś w Luboniu k. Poznania, przy sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego, na placu jego imienia, ławeczkę przedstawiającą tego błogosławionego z dziećmi. Inicjatywę jej wybudowania podjęto w związku z przypadającą w tym roku 200. rocznicą urodzin bł. Edmunda Bojanowskiego.

Ławeczka, na której siedzi bł. Edmund wraz z dziećmi, stojąca na centralnym placu Lubonia, została odsłonięta przez dzieci 9 sierpnia, podczas centralnego dnia triduum odpustowego. Jego świętowanie w sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego rozpoczęło się 7 sierpnia, w dniu jego wspomnienia liturgicznego.

− Niech Bóg będzie uwielbiony w tym wydarzeniu, w tych wszystkich, którzy zainicjowali dzieło postawienia tej ławeczki w bliskości sanktuarium i zaangażowali się w nie. Życzę nam wszystkim, byśmy w tym miejscu, a także w sanktuarium spotykali się z bł. Edmundem, który będzie nas inspirował do dobrego i radosnego życia tu na ziemi, dopóki Bóg nas nie powoła do siebie, do nieba – podkreśliła podczas uroczystości odsłonięcia i poświęcenia ławeczki bł. Edmunda Bojanowskiego s. Rafała Kisiel, przełożona generalna wielkopolskiej gałęzi sióstr służebniczek, zgromadzenia założonego przez tego błogosławionego.

Ławeczkę poświęcił przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, który dziś o godz. 19.00 przewodniczyć będzie na placu przed sanktuarium Mszy św. w intencji rodziców i wychowawców. Zakończy ona trwający właśnie w Luboniu festyn rodzinny „Popołudnie z Edmundem”. Wieczorem, po liturgii, odbędzie się jeszcze koncert „Miłość wszystko zwycięża – misterium o bł. Edmundzie Bojanowskim” autorstwa Huberta Kowalskiego z Krakowa.

Komitet Organizacyjny na rzecz budowy ławeczki bł. Edmunda Bojanowskiego zawiązał się wiosną ubiegłego roku. Jego działalność czynnie wspierały s. Regina Olbrich i s. Julita Hoffmann ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, którego bł. Edmund Bojanowski był założycielem.

− Głęboko wierzymy, że nasza idea, aby w Luboniu upamiętnić „serdecznie dobrego człowieka” jakim był bł. Edmund Bojanowski, będzie dalej kiełkować w całej społeczności naszego miasta – przyznaje w rozmowie z KAI Hanna Siatka, rzecznik Komitetu Organizacyjnego.

Projekt i budowę ławeczki sfinansowano z przeprowadzonej zbiórki publicznej. Chętni mogli przekazywać wpłaty na konto bankowe Komitetu, wrzucać datki do puszek oraz skarbon stacjonarnych umieszczonych w obiektach m.in. w domach zakonnych Sióstr Służebniczek w Luboniu, Pleszewie i Konstancinie-Jeziornej lub zakupić cegiełki.

Jak wyjaśnia autor ławeczki, Piotr Garstka, przedstawia ona bł. Edmunda Bojanowskiego w otoczeniu dzieci zawartych w okręgu z elementem ślizgu. − Rzeźba specjalnie została zaprojektowana w ten sposób, aby osoby siedzące w jej „wnętrzu” przyjmowały pozycję jak przy domowym ognisku, wokół którego gromadzi się rodzina. W okręgu łatwiej nam się rozmawia, nawiązuje i podtrzymuje znajomości, czujemy się też bezpieczni – tłumaczy Garstka dodając, że w ten sposób osoby podchodzące do ławeczki mają szansę poczuć się uczestnikami scenki, która na niej się rozgrywa.

Ważną rolę odgrywa w niej księga – symbol edukacji – którą Bojanowski pragnął zapewniać swoim podopiecznym. Ławeczka swoim kształtem ma nawiązywać do samego podejścia bł. Bojanowskiego do dzieci, które były dla niego najważniejszym ogniwem miłości, najwspanialszym darem Bożym i największą nadzieją dla ludzkości – mówi Piotr Garstka.

Bł. Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu k. Gostynia. Będąc słabego zdrowia, musiał przerwać studia podjęte we Wrocławiu i Berlinie, a także zrezygnować z nauki w gnieźnieńskim seminarium duchownym. Zaangażował się jednak w życie społeczne i dzieła charytatywne na ziemiach objętych zaborem pruskim, aby odrodzić w Polakach polską tradycję, a przez to także ducha narodowego.

Szerzył też wśród najniższych warstw społecznych oświatę i wychowanie moralne, zakładał ochronki dla sierot i dzieci ulicy, szkoląc również dziewczęta na wychowawczynie tych placówek. 3 maja 1850 r. powołał do życia Bractwo Wychowawczyń Ochronek skupiające żeński personel pracujący w ochronkach, które stanowiło zalążek Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP, zatwierdzonego przez władze duchowne w 1855 r. Ostatni rok życia bł. Edmund spędził na plebani przy sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Górce Duchownej. Tam również zmarł w opinii świętości 7 sierpnia 1871 r.

Jego doczesne szczątki spoczywają obecnie w kaplicy domu generalnego gałęzi wielkopolskiej sióstr służebniczek w Luboniu k. Poznania, która w roku beatyfikacji Edmunda (1999) została ustanowiona sanktuarium. Stanowi ono szczególne miejsce modlitw dla osób chorych i niepełnosprawnych oraz za dzieci i młodzież, a także w intencji życia nienarodzonych. Sam Edmund jest natomiast skutecznym orędownikiem zarówno kobiet pragnących mieć potomstwo, jak i matek w stanie błogosławionym proszących o szczęśliwe narodziny dziecka, zwłaszcza jeśli jego życie jest zagrożone.