Kęty: 100-letni kapłan przewodniczył uroczystościom odpustowym

Najstarszy kapłan archidiecezji krakowskiej, stuletni ks. prałat Józef Strączek przewodniczył 27 czerwca sumie odpustowej w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kętach na Podbeskidziu. Duchowny, obchodzący w tym roku jubileusz 75-lecia swego kapłaństwa, modlił się za parafian i czcicieli Serca Jezusowego w kęckiej świątyni. Wśród księży koncelebrujących Mszę św. z jubilatem był m.in. z neoprezbiter pallotyński z Ukrainy, ks. Witalij Wezdecki SAC.

Na początku liturgii ks. Strączek usłyszał od najmłodszych kęckich parafian słowa życzeń, a proboszcz ks. Jerzy Musiałek zapewniał kończącego w tym roku 100 lat kapłana, że dla licznych księży jest wzorem wierności, wytrwałości, pogody ducha i radości.

W homilii diecezjalny duszpasterzy harcerzy Tomasz Chrzan nawiązując do brylantowego jubileuszu kapłaństwa ks. Strączka, za św. Janem Marią Vianneyem powtarzał, że serce kapłana powinno być zakorzenione w Sercu Jezusa.

„Ono dla każdego kapłana powinno być wzorem miłości, pokory i pasterskiej troski. Wierzymy, że każdy błogosławiony owoc, 75-lat posługi księdza prałata jest efektem ściślej współpracy z Boskim Sercem Jezusa” – podkreślał kaznodzieja.

Duchowny zachęcał, by w obrazie przebitego Serca Ukrzyżowanego dojrzeć główne przymioty kochającego Boga. Rozważając tajemnice grzechu. łaski Bożej i miłości, kapłan podkreślał, że źródłem łaski Chrystusa są sakramenty. Wezwał, by korzystać z tego źródła jak najczęściej. Wskazywał też na siłę miłości, która jest w stanie przemieniać świat. „Ciernie grzechu, krew łaski i płomień miłości – to trzy symbole Boskiego Serca i trzy słowa klucze ułatwiające zrozumienie tajemnic dzisiejszego dnia” – konkludował ks. Chrzan.

Ks. prałat Józef Strączek urodził się w 17 października 1914 roku w Pcimiu. Święcenia kapłańskie uzyskał w 1939 roku, swoją pierwszą pracę duszpasterską rozpoczął w Wilkowicach. Do parafii pw. Narodzenia NMP w Porąbce skierowany został w 1957 roku., w której przez 32 lata pełnił posługę jako jej proboszcz. Od 1989 roku przebywa na emeryturze i nadal mieszka w Porąbce aktywnie biorąc udział w życiu parafialnym.

W powszechnej opinii jest wzorowym kapłanem, wychowawcą wielu pokoleń, dobrym gospodarzem, człowiekiem o życzliwym sercu. W 2004 roku. Rada Gminy Porąbka nadała mu Honorowe Obywatelstwo, a Towarzystwo Przyjaciół Porąbka w 2006 roku tytuł „Porąbczanina Roku”. W 2013 roku redakcja Tygodnika „Niedziela” przyznała mu medal Mater Verdi (Matka Słowa) za zaangażowanie w apostolat słowa.