104-letnia s. Błażeja Tomalak – „Honorowym Mogilnianinem”

104-letnia s. Błażeja Tomalak, znana ze szczególnego poświęcenia na rzecz samotnych i chorych, otrzymała dziś przyznawany po raz pierwszy tytuł „Honorowego Mogilnianina”. Najstarsza mieszkanka Mogilna jest zarazem jedną z najstarszych zakonnic w Polsce, i choć często już niedomaga, zawsze jest uśmiechnięta i otwarta na ludzi – podkreślają członkowie kapituły plebiscytu.

Kapituła plebiscytu "Mogilnianina Roku" w trakcie tegorocznych obrad postanowiła nadać specjalny tytuł "Honorowego Mogilnianina" siostrze Błażei Tomalak. – W ten sposób chcemy nagrodzić i wyróżnić osoby, które od wielu lat są zaangażowane w sprawy mieszkańców gminy Mogilno i czynią to społecznie i bezinteresownie – podkreśla Paweł Krzyżan, organizator plebiscytu.

S. Tomalak wielu mieszkańcom Mogilna znana jest jako osoba o wielkim sercu. W swojej posłudze zakonnej zawsze pomagała ludziom samotnym i chorym, których odwiedzała w ich domach oraz w mogileńskim szpitalu. Właśnie za tą ponad 30-letnią pomoc i otwartość na mieszkańców otrzymała tytuł "Honorowego Mogilnianina".

Uroczystość nadania tytułu odbyła się w domu zakonnym w Mogilnie, gdzie mieszka laureatka.

Siostra Maria Błażeja Tomalak ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny urodziła się 4 września 1908 r. w Kucharkach k. Jarocina. Po złożeniu ślubów zakonnych i ukończeniu szkoły pielęgniarskiej wyjechała do Rzymu, gdzie do 1937 r. pracowała jako pielęgniarka. Uczyła się pięciu języków: hiszpańskiego, angielskiego, francuskiego, niemieckiego i włoskiego, którym włada najlepiej. Po powrocie do Polski trafiła do Radzymina, gdzie zajęła się tworzeniem ośrodka zdrowia.

W czasie II wojny światowej pracowała w szpitalu we Włocławku i stamtąd razem z frontem szła do Warszawy opatrując i pomagając rannym. Na zlecenie Polskiego Czerwonego Krzyża we Włodzimierzowie nad Pilicą zorganizowała schronisko dla żołnierzy powracających z Rosji.

Po wojnie wróciła do Poznania i pracując nadal jako pielęgniarka podjęła studia z zakresu kultury wyższej i socjologii. W międzyczasie posługiwała także w Czerniejewie, Lubaszu oraz jako pielęgniarka terenowa w Kcyni, Witkowie, Poznaniu i Jabłonowie Pomorskim.

Do Mogilna s. Błażeja przyjechała po raz pierwszy w 1948 r. W latach pięćdziesiątych, jak wiele sióstr zakonnych i kapłanów, trafiła do więzienia. Po raz drugi przyjechała do Mogilna w 1978 r. po krótkim pobycie w Rzymie i pracy w pleszewskim szpitalu. Przez 30 lat niezmiennie odwiedzała chorych, dodawała otuchy samotnym i niosła wsparcie potrzebującym. Za swoją bezinteresowną pracę i wielkie serce otrzymała w 2003 r. statuetkę „Serce Mogilna”.