DLA DUCHA Wiara dla wybranych

Wiara jest łaską, a ci, którzy poznali Chrystusa, są wybrańcami, którym została powierzona misja.

Poniedziałek I tygodnia Adwentu

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”.

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

Wiara dla wybranych

Z dzisiejszego fragmentu Ewangelii według św. Łukasza łatwo wyrwać pierwsza zdania: „Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.” Łatwo doszukiwać się w nich wielu argumentów, które mają dowodzić, że ci, którzy w związku ze swoją wiarą zanadto używają rozumu, nie znajdują upodobania w oczach Bożych. W takiej wizji chrześcijaństwa św. Paweł Apostoł, wybitny intelektualista i człowiek bardzo wykształcony, miałby niewielkie szanse zostać Apostołem i poznać prawdy objawione. A jednak to on jest Apostołem Narodów.

W tej perykopie są dalej niezwykłe treści teologiczne, mówiące o wzajemnych relacjach między Bogiem Ojcem a Jezusem Chrystusem, Wcielonym Słowem Bożym, Synem Bożym, który stał się człowiekiem.

Jest też ogromnej wagi konkluzja, której istotą nie jest ani trochę lekceważenie proroków i królów, lecz zwrócenie uwagi na szczególne dar, jaki otrzymali wszyscy, którzy poznali Jezusa: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

To nie są słowa skierowane tylko do bezpośrednich słuchaczy, do tych, którzy żyli wtedy, gdy Chrystus chodził po ziemi. To są słowa do wszystkich, którzy poznali Jezusa, którzy otrzymali dar wiary w Niego. To są słowa przypominające, że wiara jest łaską, a ci, którzy poznali Chrystusa, są wybrańcami, którym została powierzona misja. To apel do uczniów Jezusa, aby cenili swoją wiarę. Aby jej nie lekceważyli. Aby jej nie traktowali jak coś, co im się należy, co można wsadzić do szuflady i po prostu mieć. To skarb, którym trzeba się dzielić, aby go pomnożyć.

_________________________

PYTANIE DNIA

Jak traktujesz swoją wiarę? Czy ją cenisz czy traktujesz jak zbędny ciężar, który jedynie utrudnia Ci życie? Czy uważasz się za kogoś tak mądrego i roztropnego, że właściwie wiara nie jest Ci potrzebna?

_________________________