Kraków: Wieczorna procesja na Rynku Głównym

Modlitwa różańcowa, procesja z figurą Matki Bożej Fatimskiej i z Najświętszym Sakramentem oraz Msza Święta – tak wyglądały obchody 100. rocznicy objawień fatimskich, które odbyły się w kościele św. Wojciecha na Rynku Głównym w Krakowie. Uroczystości były zwieńczeniem studniowej modlitwy różańcowej, której celem było duchowe przygotowanie się do rocznicy objawień.

Na placu przed kościołem św. Wojciecha tuż po 21:00 uformowała się procesja, która w ciszy przeszła przez Rynek Główny, by z powrotem wrócić do świątyni. Na jej czele niesiona była figura Matki Bożej Fatimskiej oraz Najświętszy Sakrament.

– To niesamowite, ale gdy szliśmy tak w ciszy przez Rynek, widziałam, że niektóre osoby z lokali nawet przyciszały muzykę, jakby chciały dołączyć się do tego wydarzenia – mówiła jedna z uczestniczek. – Jestem tutaj, bo dziś jest ważny dzień. Chciałam po prostu się pomodlić, bo nie zawsze mogłam przyjść na modlitwę różańcową, która tu była. Ale dzisiaj jestem i bardzo się cieszę – dodała.

W czasie Mszy Świętej homilię wygłosił ks. Dariusz Talik, duszpasterz akademicki z kolegiaty św. Anny. Nawiązując do setnej rocznicy objawień w Fatimie, przeczytał zebranym fragmenty zapisków, które sporządziła Łucja. Dodał, że to, co wydarzyło się sto lat temu w Fatimie, można określić mianem „piękna”. – Fatima sto lat temu to piękno, to biel i światło. To piękno, które mówi o Kościele podobnym do Boga. To piękno, które uruchamia największe tęsknoty – powiedział.

Kaznodzieja podkreślił, że tym, co przyciąga ludzi do Boga, jest właśnie piękno. Przestrzegł także zebranych przed zazdrością. – Chciejcie jaśnieć podobieństwem do Boga. Jeśli chcecie być podobnym do kogoś na tym świecie, to tylko do tego, kto jest piękny, jak piękny jest Bóg – zaapelował.

Ks. Talik dodał także, że wydarzenia w Fatimie zaprowadziły trzech pastuszków do ważnego pytania o niebo. – Czy ja żyję tym pytaniem, czy żyję tym pragnieniem? Czy marzę o tym, by być z przyjaciółmi w niebie? Czy pragnę tego dla nich? Chciejcie pytać o niebo – zachęcił zebranych.

– Fatima to wielkie wołanie o widzenie siebie w Bogu. Gdy świat widzi siebie w pustce, często w rozpaczliwej pustce i rozpaczliwą pustką żyjąc, negując bez argumentu wszystko, co trwałe i piękne, to przekazanie światła przez Maryję dzieciom jest jakby wyrażeniem jej pragnienia, by światłem napełniła się cała ziemia, by ludzkie serca nie żyły już w głupocie pustki i odrzucania szlachetnych wartości – dodał.

Jak wyjaśnił kaznodzieja, gdy dzieci otrzymały światło od Maryi, uklękły, by wielbić Boga w Najświętszym Sakramencie: – To bardzo ważne! Te ugięte kolana dzieci, gdy wielbią obecność Boga. To ważne, gdy weźmiemy sobie do serca słowa Benedykta XVI, który mówił, że tylko diabeł nie ma kolan – podkreślił.

Duszpasterz dodał także, że wydarzenia fatimskie to wołanie o przyjaźń z Bogiem i z drugim człowiekiem. Wyjaśnił, że gdy człowiek widzi siebie w Bogu, żyje szczęśliwie.

– Przez tę obecność dzisiaj, tutaj, Bóg chce wam dać światło, abyście zginali kolana do modlitwy, szczególnie przed Najświętszym Sakramentem, codziennie mówiąc różaniec – zwrócił się do zebranych. – W ten sposób będziecie w najgłębszej ciszy i swoim zmaganiem będziecie – jak Maryja, jak dzieci fatimskie – przekazywać tej ziemi światło i pokój, wyzwalając z pustki samozniszczenia ten świat – powiedział na koniec.