Lublin: dziękujemy Bogu za nasz ekumenizm z Kościołem katolickim

– Dziękujemy Bogu za nasz ekumenizm z Kościołem rzymskokatolickim – mówił abp Joris Vercammen, przewodniczący Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich. Zaangażowanie w ekumenizm Kościoła katolickiego oraz Kościołów starokatolickich było głównym tematem briefingu prasowego podczas Międzynarodowego Kongresu Ekumenicznego „Lublin-Miasto zgody religijnej”, który odbywa się na KUL-u.

Hierarcha wyraził przekonanie, że katolicy i starokatolicy mogą być dla siebie wzajemnym ubogaceniem. Wspólna dbałość o lokalną kulturę, tożsame jedności wewnątrz mniejszych wspólnot jest kluczowa dla budowania porozumienia i lepszej przyszłości. Abp Vercammen podkreślił również starania Kościołów starokatolickich o budowanie dobrych relacji ze wszystkimi Kościołami chrześcijańskimi.

Z kolei ks. prof. Celestyn Napiórkowski mówił o znaczeniu ekumenizmu dla Kościoła. – Jest to pogłębione widzenie siebie. Czytanie o zarzutach innych denominacji wobec katolicyzmu otwiera oczy na wiele problemów, których sobie nie uświadamiałem – mówił ekumenista. Wskazał też, że ekumenizm to wielka szansa na zrozumienie drugiego człowieka i zamienienie polemiki na wspólne wędrowanie w jednym kierunku, którym jest Chrystus i Ewangelia.

– Kongres przypomina, że kiedyś się rozeszliśmy, ale teraz jesteśmy już dużo bliżej siebie. W dzisiejszym świecie wszyscy ludzie dobrej woli powinni się łączyć, a cóż dopiero chrześcijanie dobrej woli – podsumował zaangażowany w działalność ekumeniczną dziennikarz i publicysta Zbigniew Nosowski.

Trzydniowy Międzynarodowy Kongres Ekumeniczny „Lublin-Miasto zgody religijnej” jest zorganizowany przy okazji kilku rocznic: 700-lecia przyznania Lublinowi praw miejskich, 500-lecia Reformacji oraz 100-rocznicy powstania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Uczestnicy kongresu w czasie trwania obrad pochylą się nad trzema kwestiami dotyczącymi historycznej i współczesnej perspektywy prawosławia, katolicyzmu i ewangelicyzmu. Prelegenci zastanowią się także nad znaczeniem chrześcijaństwa, jako daru i drogi dla współczesnych wyznawców oraz nad perspektywą dalszego dialogu ekumenicznego.