Bp Rakoczy do kęckich klarysek: Bóg kiedyś zliczy wasze godziny adoracji

„Kościół klarysek od Wieczystej Adoracji jest duchową przestrzenią dla modlących się tu sióstr i mieszkańców Kęt i okolic” – podkreślił bp Tadeusz Rakoczy, który wspomniał 9 września podczas Eucharystii 125. rocznicę konsekracji kęckiej świątyni. W miejscu wzniesionym przez kandydatkę na ołtarze, Matkę Marię Łempicką, gdzie od ponad 100 lat adorowany jest nieprzerwanie Jezus eucharystyczny, powstało 18 lat temu pierwsze w Polsce sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Podczas Mszy św. w kęckim klasztorze klarysek emerytowany biskup wspominał moment sprzed 125 laty, gdy 10 września 1893 r. ówczesny metropolita krakowski kard. Albin Dunajewski przybył do Kęt, by poświęcić niewielką świątynię. Kaznodzieja zwrócił uwagę na znaczenie tego miejsca i przypomniał, jak stało się ono żywym ośrodkiem czci oddawanej Hostii. Wyjaśnił, że „charyzmat zgromadzenia klarysek od Wieczystej Adoracji wypływa z miłości eucharystycznej i na tej miłości się opiera”.

„Ileż adoracji sióstr w tym kościele! Tych w ciągu dnia, ale i ofiarowanych nocnych godzin trudno zliczyć. Bóg to jednak zliczy. Zachęcam was siostry, trwajcie w tej pięknej, czystej miłości do Jezusa eucharystycznego. Niech nikt ani nic nie oderwie was od niej” – podkreślił duchowny i zachęcił wszystkich, by z wiarą i ufnością wstępować w ślady św. Jana Pawła II, św. Jana z Kęt i służebnicy Bożej Matki Łempickiej, dążąc do świętości.

„Kościół klarysek Wieczystej Adoracji jest przestrzenią dla modlących się tu sióstr i mieszkańców Kęt i okolic” – podsumował kaznodzieja. „Gdyby ściany tego klasztoru i mury tej świątyni potrafiły mówić, dowiedzielibyśmy się o tym miejscu” – dodał.

Wraz z biskupem przy ołtarzu modlili się dziekan dekanatu kęckiego ks. Jerzy Musiałek, proboszcz kęckiej parafii śś. Małgorzaty i Katarzyny ks. Zbigniew Jurasz i kapelan klarysek ks. Józef Lach, który powitał hierarchę, przypominając, że jest on prawdziwym „przyjacielem i opiekunem” kęckich klarysek.

Podczas uroczystości biskup poświęcił nowy konfesjonał, ufundowany przez księży spowiedników pełniących swą posługę w ramach stałego konfesjonału w diecezji. Kęcki kościół klarysek jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc przez wiernych, którzy chcą skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania.

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. Do jego powstania przyczyniło się dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 r. do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 r. przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.

Początkowo siostry próbowały założyć klasztor w Granowie, a następnie w Gnieźnie. Na skutek germanizacji i kulturkampfu musiały opuścić Wielkopolskę i osiedliły się we Lwowie. Stamtąd wyszły kolejne fundacje. Obecnie na całym świecie istnieje 29 autonomicznych domów Klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.

Do Kęt siostry przybyły w 1910 r., na prośbę istniejących tu wcześniej kapucynek, które nie mogąc otrzymać oficjalnego zatwierdzenia ze strony władz państwowych i kościelnych, zdecydowały się na inkorporację do innego, duchowo bliskiego im zgromadzenia. 6 lutego 1910 r. bp Anatol Nowak dokonał uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu do kęckiego klasztoru. W 1999 r. bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.