Bydgoszcz: peregrynacja relikwii i ikony św. Ignacego Loyoli

„Święty to na pewno postać nietuzinkowa, niepowtarzalna i oryginalna, ale czy jakikolwiek człowiek na ziemi jest nieoryginalny i powtarzalny?” – pytał ojciec Bogusław Choma SJ.

W liturgiczne wspomnienie św. Stanisława Kostki, jezuity, patrona Polski, dzieci i młodzieży, w bydgoskiej parafii św. Andrzeja Boboli, powitane zostały relikwie oraz ikona św. Ignacego Loyoli. – Peregrynacja ta ma miejsce w Roku Ignacajńskim i jest okazją do przybliżenia osoby, duchowości tego świętego, który doświadczywszy osobistego nawrócenia, zmienił nie tylko swoje życie, ale i wpłynął na historię Kościoła oraz świata – powiedział o. Piotr Twardecki SJ.

Jezuita przypomniał hasło wspomnianego roku, które brzmi: „W Chrystusie ujrzeć wszystko na nowo”. – Jest to również okazja do tego, by poznając życie i dzieło św. Ignacego, doświadczyć osobistego nawrócenia – dodał proboszcz i superior.

Peregrynacji relikwii pierwszego stopnia, która potrwa w Polsce do końca lipca przyszłego roku, towarzyszy ikona świętego, która powstała w pracowni św. Łukasza w Krakowie, działającej przy Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Twórców Sztuki Sakralnej Ecclesia. Ikonę zaprojektował i namalował o. Zygfryd Kot SJ. Cała jej kompozycja bazuje na świadectwie życia św. Ignacego. – W naszej wspólnocie, „gościmy” dwie niesamowite osoby, świętych w ich relikwiach i tej pięknej ikonie. W dniu wspomnienia św. Stanisława Kostki przybywa do naszej świątyni św. Ignacy Loyola. Różni ich wiele – wiek, kraj pochodzenia, przebyta droga, ale najlepiej obrazuje jedno określenie: „Ojciec i Syn Duchowy, dwaj jezuici!” – mówił o. Bogusław Choma SJ.

Jezuita zauważył, że człowiek poznając życiorysy wielkich świętych, bardzo często zatrzymuje się jedynie na „produkcie końcowym” długiej i często niełatwej drogi budowania relacji z Bogiem. – Święty to na pewno postać nietuzinkowa, niepowtarzalna i oryginalna, ale czy jakikolwiek człowiek na ziemi jest nieoryginalny i powtarzalny? To powinno być dla nas wskazaniem, że każdy z nas może nim być, nawet jak wydajemy się dalecy od ideału. Bo świętość to zwyczajność! Święty to prawdziwy człowiek z krwi i kości – dodał o. Bogusław Choma SJ.

Na czas Roku Ignacjańskiego wszystkie jezuickie kościoły i publiczne kaplice są świątyniami jubileuszowymi, w których wierni mogą uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Rok ten został ogłoszony z okazji 500. rocznicy nawrócenia i 400. rocznicy kanonizacji św. Ignacego Loyoli (1491-1556).

W tygodniowym programie zaplanowano modlitwy, spotkania różnych środowisk, grup, stowarzyszeń, osób konsekrowanych. Każdy z dni był nawiązaniem do postaci św. Ignacego m.in. jako: wychowawcy, człowieka Eucharystii, pielgrzyma oraz troszczącego się o chorych.