Bp Bryl o zmarłym bp. Wilskim: pamiętamy go jako człowieka modlitwy

26 marca w Ostrowie Wielkopolskim zmarł bp Teofil Wilski, który przez 16 lat pełnił posługę biskupa pomocniczego diecezji kaliskiej. – Pamiętamy go jako człowieka modlitwy, umiłowania Pana Jezusa i Kościoła – powiedział o zmarłym biskupie seniorze biskup kaliski Damian Bryl.

– Dziękujemy Panu Bogu za osobę Księdza Biskupa Teofila, za jego lata pracy w naszej diecezji, ale też za pracę w archidiecezji gnieźnieńskiej. Był człowiekiem bardzo oddanym Panu Bogu, Kościołowi, naszej diecezji. Z wielkim szacunkiem i wdzięcznością wspominamy go dzisiaj i to wszystko, co czynił przez te lata – mówił w rozmowie z KAI bp Bryl.

Ks. kan. Przemysław Talaga, który przez siedem lat był kapelanem bp. Wilskiego wspomina jego ojcowskie podejście do każdego człowieka. – Jako motto swojej posługi biskupiej wybrał słowa „Paternitati servire Dei”, czyli „Służyć Ojcostwu Boga”. Jako kapelan widziałem tę ojcowską dobroć w stosunku do ludzi. Poprzez wyjazdy na różne uroczystości widziałem jego dobroć w stosunku do każdego człowieka, każdego potrafił zauważyć. Był bardzo wrażliwym człowiekiem i przeżywał wszelkie sprawy ludzi, z którymi się spotykał, czy to byli księża, czy osoby świeckie, a zwłaszcza rodziny i dzieci – powiedział duchowny.

Podkreślał, że bp Teofil był wzorem modlitwy. – Kiedy jechaliśmy na posługi do parafii to odmawialiśmy wspólnie różaniec. Biskup czytał Pismo Święte, odmawiał brewiarz. Do modlitwy wzywał kapłanów. Po zakończonych uroczystościach w kościele, na spotkaniu kapłańskim zawsze po posiłku odmawialiśmy wspólnie brewiarz. On tę modlitwę w naturalny sposób inspirował – zaznaczył ks. Talaga.

Zauważył, że spośród uczniów bp. Teofila Wilskiego aż ośmiu zostało biskupami. Są to: abp Stanisław Gądecki, abp Wojciech Polak, abp Jan Romeo Pawłowski, abp Tomasz Peta, bp Zbigniew Kiernikowski, bp Andrzej Dziuba, bp Krzysztof Wętkowski, bp Radosław Orchowicz.

Andrzej Leraczyk z Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Diecezji Kaliskiej wskazał, że bp Teofil Wilski był przez wiele lat duchowym opiekunem tego duszpasterstwa. – Przed laty wspólnie ze starostą ostrowskim Pawłem Rajskim wręczaliśmy Księdzu Biskupowi specjalne wyróżnienie Laur Kultury, jakże był zdziwiony, a w swej skromności zażenowany, gdy wszyscy obecni na uroczystości stojąc bili wielkie brawa – wspomina.

Dodał, że bp Wilski aktywnie uczestniczył w przedsięwzięciach organizowanych przez środowisko twórców. – Cieszyłem się z jego każdej obecności na naszych przedsięwzięciach artystycznych, misteriach, koncertach. Prowadził nas Drogą Krzyżową Ostrowskich Środowisk Twórczych w konkatedrze, patronował ostrowskim Koncertom Papieskim u św. Antoniego Padewskiego, podążałem z nim w tłumie wiernych podczas Misterium Męki Pańskiej w centrum Ostrowa – zaznaczył Leraczyk.

Stwierdził, że z bp. Teofilem można było o wszystkim porozmawiać. – W licznych rozmowach opowiadał o spotkaniach z papieżem Janem Pawłem II, o swej współpracy naukowej z nim na temat Trójcy Świętej, ale też o zwykłych sprawach, o zdrowiu, o potrzebie odpoczynku w Ciechocinku, o rodzinie. Ożywiał się kiedy opowiadałem o KUL, tak mu bliskim – powiedział.

Z kolei Renata Jurowicz opowiada o wielkiej pokorze bp. Teofila. –  Po raz pierwszy spotkałam ks. bpa Teofila Wilskiego w Przedborowie, w roku kiedy został biskupem pomocniczym naszej diecezji. Latem jako opiekunowie byliśmy z grupą z Ostrowa Wielkopolskiego na wczasorekolekcjach dla niepełnosprawnych. Nie było tam jeszcze Ośrodka Caritas Diecezji Kaliskiej, ale przyjął nas na 10 dni na probostwie w pokojach na piętrze i salkach ówczesny proboszcz ks. Jan Stachowiak – zresztą tak było co lato, dopóki on był proboszczem w Przedborowie. Pewnego dnia dowiedzieliśmy się, że przyjedzie do nas biskup pomocniczy naszej diecezji. Niektórzy z grupy mieli obraz biskupów z różnych uroczystości w parafii. Tym razem było inaczej, ks. bp Wilski sam przyjechał samochodem, czyli bez kierowcy i ubrany w skromną czarną sutannę. Z tamtego spotkania w pamięci pozostała jego pokora i to, że potrafił nawiązać kontakt bez barier i rozmawiać z każdym. Później, kiedy od 2004 roku zaczęłam pracować w redakcji „Opiekuna” i Ksiądz Biskup przychodził do naszej redakcji okazało się, że pozostał taki sam – wspomina redaktor Dwutygodnika Diecezji Kaliskiej „Opiekun”.

Bp Teofil Wilski urodził się 16 października 1935 r. w Skubarczewie (archidiecezja gnieźnieńska). Odbył formację do kapłaństwa w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie, gdzie został wyświęcony na kapłana 11 czerwca 1960 r. przez kard. Stefana Wyszyńskiego.

Po dwóch latach pracy duszpasterskiej skierowany został na studia specjalistyczne z teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał stopień doktora teologii. Przez dwa lata był pracownikiem Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie.

W okresie 1968-1995 wykładał teologię dogmatyczną oraz teologię życia wewnętrznego w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym. W latach 1982-1988 był ojcem duchownym w tym seminarium, a w okresie 1989-1995 pełnił funkcję jego rektora.

8 kwietnia 1995 r. Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Castello di Mauritania i pomocniczym diecezji kaliskiej. Święcenia biskupie przyjął w dniu 8 maja 1995 r. w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu. Od 15 maja 1995 r. był wikariuszem generalnym diecezji kaliskiej.

W Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcję współprzewodniczącego Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.

31 października 2011 r. przeszedł na emeryturę i zamieszał w Domu Księży Emerytów w Ostrowie Wielkopolskim.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się wg następującego porządku:

30 marca 2022 r. (środa)
godz. 18.00 – wprowadzenie do konkatedry św. Stanisława BM w Ostrowie Wielkopolskim i różaniec
godz. 18.30 – Msza św. żałobna

31 marca 2022 r. (czwartek)
godz. 9.30 – wprowadzenie do katedry św. Mikołaja w Kaliszu i czuwanie modlitewne
godz. 11.00 – Msza św. pogrzebowa.

Po Mszy św. kondukt żałobny przejdzie na Cmentarz Miejski przy ul. Górnośląskiej (Rogatka), gdzie odbędzie się pogrzeb w kapłańskiej kaplicy grobowej.

Ewa Kotowska-Rasiak/Kalisz