Ks. Pawlaszczyk: rozmowa z „Gościa Niedzielnego” nie podważa świętości Jana Pawła II

„Nie potrzeba jakichś specjalnych predyspozycji, by zrozumieć, że rozmowa opublikowana w „Gościu” w żaden sposób nie podważa świętości Jana Pawła II, a przeciwnie – utwierdza przekonanie o niej, pokazując pozytywną rolę przyszłego papieża w walce z przypadkami pedofilii wśród duchownych już w czasie, kiedy o tym zjawisku nie mówiło się wiele” – wskazuje w rozmowie z KAI ks. Adam Pawlaszczyk, redaktor naczelny Gościa Niedzielnego, odnosząc się do zarzutów stawianych najpoczytniejszemu katolickiemu tygodnikowi przez „Nasz Dziennik”.

Publikujemy komentarz ks. Adama Pawlaszczyka, redaktora naczelnego Gościa Niedzielnego:

Trudno zrozumieć, dlaczego autor artykułu w „Naszym Dzienniku” oraz osoby odpowiedzialne za dopuszczenie tekstu do druku uznały wywiad opublikowany w „Gościu” za atak na świętość Jana Pawła II.

Nie tylko tytuł rozmowy Jacka Dziedziny z Tomaszem Krzyżakiem (który zbadał postępowanie kard. Wojtyły wobec oskarżanych o pedofilskie zachowania księży), brzmiący: „Kardynał Wojtyła wyprzedzał epokę” oraz zapowiedź jej tematu: „O roli kard. Karola Wojtyły w walce z przestępstwem pedofilii”, ale i treść jednoznacznie wskazują, że nie może być tu mowy o atakowaniu papieża.

Wręcz przeciwnie, wywiad ten jest wielką obroną postawy i działań metropolity krakowskiego wobec podlegającego
mu księdza pedofila. Tomasz Krzyżak podkreśla z uznaniem, że podjęte przez kard. Wojtyłę stanowcze działania nie należały do standardowego postępowania w podobnych sprawach w ówczesnych czasach i „wyprzedzały epokę”.

Nie potrzeba jakichś specjalnych predyspozycji, by zrozumieć, że rozmowa opublikowana w „Gościu” w żaden sposób nie podważa świętości Jana Pawła II, a przeciwnie – utwierdza przekonanie o niej, pokazując pozytywną rolę przyszłego papieża w walce z przypadkami pedofilii wśród duchownych już w czasie, kiedy o tym zjawisku nie mówiło się wiele i nie zdawano sobie sprawy z jego skali w Kościele.

Atakowanie „Gościa” za pokazywanie św. Jana Pawła II w pozytywnym świetle w kontekście walki z pedofilią wśród duchownych jest – delikatnie rzecz ujmując – niezrozumiałe.