Msza św. w 14. rocznicę śmierci abp. Józefa Życińskiego

Choć od jego odejścia minęło już 14 lat, abp Józef Życiński wciąż pozostaje  żywy w pamięci wielu ludzi. Jego otwartość, mądrość i troska o drugiego człowieka sprawiły, że wciąż jest serdecznie wspominany. 10 lutego, w rocznicę jego śmierci, w Archikatedrze Lubelskiej została odprawiona Eucharystia w jego intencji. Mszy świętej przewodniczył abp Stanisław Budzik, a wśród uczestników znaleźli się biskupi pomocniczy, liczni kapłani, siostry zakonne oraz wierni.

„Dziękujemy, że Bóg postawił go na drodze naszego życia, że mogliśmy od niego wiele zaczerpnąć”, powiedział o zmarłym abp Stanisław Budzik. – Jego życie było świadectwem wiary, która łączy, a nie dzieli, wiary pełnej zrozumienia i dialogu. Jest on wciąż wspominany nie tylko w modlitwie, ale również poprzez dorobek naukowy oraz duszpasterski – zaznaczył metropolita lubelski.

Ks. dr Andrzej Oleszko powiedział w homilii, że abp Życiński był intelektualistą, który łączył naukę z głęboką wiarą. Zgłębiał filozofię, teologię i nauki przyrodnicze, podkreślając ich wspólny cel – dążenie do prawdy. Na wykładach inspirował studentów, dzieląc się nie tylko wiedzą, ale i refleksją nad sensem życia. Był przykładem człowieka, który potrafił budować mosty między różnymi środowiskami, pozostając wiernym swojej misji duszpasterskiej.

„Starał się dźwigać innych, pomagać, przyprowadzać do Chrystusa. Możemy o nim powiedzieć, że był człowiekiem renesansu. Angażował się na wielu polach. (…) Bóg był jego pierwszą miłością i z tej miłości wypływały pozostałe” – mówił o zmarłym kaznodzieja, .

Abp Józef Życiński (1948–2011) – profesor zwyczajny filozofii i doktor teologii – pełnił funkcję metropolity lubelskiego (1997–2011), a wcześniej ordynariusza diecezji tarnowskiej (1990-1997). Był cenionym intelektualistą, który angażował się w dialog między nauką i wiarą. W latach 1998–2011 kierował Katedrą Relacji między Nauką a Wiarą na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był między innymi członkiem Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki w Wiedniu oraz członkiem papieskiej Kongregacji do Spraw Wychowania Katolickiego. Przewodniczył Radzie Episkopatu do Spraw Apostolstwa Świeckich oraz Radzie Programowej KAI. Jest autorem ponad 50 książek, około 350 artykułów i licznych felietonów poświęconych filozofii oraz dialogowi chrześcijaństwa ze współczesną myślą intelektualną.

Józef Życiński urodził się 1 września 1948 roku w Nowej Wsi. Był wybitnym filozofem, teologiem, publicystą, wykładowcą i członkiem wielu międzynarodowych gremiów naukowych. W latach 1990-1997 był biskupem tarnowskim. 14 czerwca 1997 r. został mianowany arcybiskupem metropolitą lubelskim i Wielkim Kanclerzem KUL.

Od 1999 r. wykładał na Wydziale Filozofii KUL, gdzie kierował Katedrą Relacji między Nauką a Wiarą. Jego zainteresowania naukowe obejmowały m.in. naturalizm metodologiczny, teizm ewolucjonistyczny, filozofię procesu, matematyczność przyrody,  ewolucjonizm.

Napisał ponad 50 książek i około 350 artykułów poświęconych problematyce filozofii oraz dialogu chrześcijaństwa z myślą współczesną. Był inicjatorem, organizatorem i gospodarzem trzech Kongresów Kultury Chrześcijańskiej w Lublinie oraz przewodniczącym Rady Programowej KAI.

Zmarł nagle na zawał serca 10 lutego 2011 r. podczas pobytu w Rzymie. Został pochowany w kryptach lubelskiej archikatedry. W uroczystościach pogrzebowych obok kardynałów, biskupów i wielu kapłanów i wiernych, uczestniczył także Prezydent RP.