Kard. Ryłko: Maryja to wielki dar dla Kościoła i każdego wierzącego

Dwie tradycje

Kard. Ryłko powiedział, że Matka Boża Bolesna jest „pewną przewodniczką w tym szczególnym dniu ciszy, który poprzedza radość Zmartwychwstania Chrystusa”. Dodał, że Godzina Matki jest modlitwą ubogaconą duchowością Wschodu. Z kolei obecność w Bazylice Santa Maria Maggiore – miejscu pierwszej celebracji eucharystycznej w rycie bizantyjskim w Rzymie, pod przewodnictwem św. Cyryla i Metodego – stanowi kontynuację długiej historycznej tradycji, która łączy Wschód i Zachód.

Łzy oczyszczenia

Hierarcha zaznaczył, że na Golgocie wypełniło się proroctwo Symeona, zapowiadające cierpienie Maryi. Moment ukrzyżowania dla Matki Bożej, która towarzyszy Synowi w okrutnej agonii jest „godziną bólu”. Nawiązał także do słów Papieża Franciszka, który powiedział, „byśmy nie bali się płakać. Łzy czynią dobro, oczyszczają nasze spojrzenie wobec Boga i wobec bliźniego”.

Zabrać Maryję do siebie

Kard. Stanisław Ryłko, nawiązując do Ewangelii św. Jana i sceny „testamentu z krzyża” (J 19, 26-27), wskazał, że „w tym momencie wszyscy staliśmy się dziećmi Maryi, a Ona naszą Matką”. „Mamy Matkę w niebie, Matkę pełną współczucia wobec każdego z nas, także wobec naszych dramatów życiowych, cierpień i trudów codziennej wędrówki. Matkę miłosierdzia, Pocieszycielkę strapionych” – zaznaczył. Dodał także, że dziś pragniemy – podobnie jak Apostoł Jan – zabrać Maryję „do siebie”. Chcemy ją prosić, aby towarzyszyła nam na „często krętych drogach naszego życia osobistego, rodzinnego i społecznego”.

Godzina Matki

Jak co roku od ponad 36 lat, w Wielką Sobotę odbywa się specjalna celebracja maryjna zatytułowana „Godzina Matki”. Jest to wyjątkowe nabożeństwo, które pragnie przybliżyć i ożywić ból i najwyższą wiarę Maryi, przeżywane w oczekiwaniu na Zmartwychwstanie Jezusa.

To maryjne nabożeństwo celebrowane jest nie tylko w Bazylice Matki Bożej Większej, lecz także w wielu miejscach we Włoszech i na całym świecie w poranek Wielkiej Soboty. Inspiracja pochodzi z liturgii bizantyjskiej. W tej „najboleśniejszej godzinie”, gdy wszystko zdawało się ostatecznie skończone, to Maryja była „Kościołem, który wierzy” – wbrew ludzkiej logice, mając nadzieję mimo braku nadziei.

Jeśli Wielki Piątek jest „Godziną Jezusa”, który kochał aż po całkowite oddanie siebie na Krzyżu, to Wielka Sobota jest „Godziną Matki” – szczytem Jej długiej i trudnej drogi wiary.