Kard. Schönborn: papież Franciszek nie bał się dialogu

Na wiadomość o śmierci papieża Franciszka w Poniedziałek Wielkanocny, w godzinach wieczornych zostało odprawione uroczyste Małe Requiem w katedrze św. Szczepana w Wiedniu. Liturgii przewodniczył kardynał Christoph Schönborn. Papież Franciszek „umarł w świetle tajemnicy paschalnej” – powiedział arcybiskup senior stolicy Austrii, rozpoczynając liturgię, którą wraz z nim koncelebrowali administrator apostolski archidiecezji wiedeńskiej, ks. Josef Grünwidl i kustosz katedry, ks. Michael Landau.

„To wzruszające, że po raz drugi na przestrzeni ostatnich 20 lat już drugi papież umarł w tej wielkanocnej tajemnicy. Wielu z nas wciąż pamięta śmierć papieża Jana Pawła II” – powiedział kard. Schönborn. Przypomniał, ż Franciszek i Jan Paweł II zmarli w Oktawie Wielkanocy. To samo w sobie jest potężnym przesłaniem, powiedział kardynał, pytając: „Co jest fundamentem naszej wiary? Krzyż, cierpienie, śmierć. Tak, temu nikt nie przeczy. Ale to nie jest koniec. To nie jest ostatnie słowo. To jest zmartwychwstanie”.

Więźniowie, uchodźcy, ubodzy

W kazaniu kard. Schönborn przypomniał, że jeszcze w Wielki Czwartek Franciszek odwiedził rzymskie więzienie. Był już za słaby, by praktykować tradycyjne obmywanie nóg więźniom, ale „poprzez ten znak chciał raz jeszcze jasno pokazać, o co się martwi. Nawet ci, którzy stali się winni, są ludźmi, naszymi braćmi i siostrami. Wszyscy, wszyscy. Wszyscy! – Każdy, każdy, każdy” – powtarzał w kółko. Bóg kocha wszystkich ludzi, wszyscy, wszyscy są jego dziećmi – powiedział hierarcha.

Podkreślił też duchową głębię i społeczne zaangażowanie zmarłego papieża. Jako „dziecko włoskich migrantów w Argentynie” Jorge Mario Bergoglio wyróżniał się głęboką ufnością, że wszyscy ludzie są dziećmi Boga – niezależnie od pochodzenia i religii. Z tego wyrosła jego gotowości do angażowania się w dialog z ludźmi innych wyznań oraz stałego zaangażowania na rzecz powszechnego braterstwa. Franciszek „nie bał się” dialogu. Kard. Schönborn chwalił fundamentalną postawę papieża Franciszka, z której zrodziła się słynna „Deklaracja o braterstwie ludzkim” z Abu Zabi, wydana wspólnie przez papieża i najwyższego zwierzchnika duchowego islamu sunnickiego, szejka Ahmeda el-Tayeba.

Arcybiskup-senior Wiednia przypomniał także pierwszą podróż papieża na Lampedusę, gdzie Franciszek wspominał uchodźców, którzy „próbowali dotrzeć do włoskiej ziemi”. Dla niego zaangażowanie się w pomoc uchodźcom stanowiło centralny wyraz żywego chrześcijaństwa: „Bez tej gościnności nie możemy spotkać Jezusa” – zacytował kardynał słowa papieża. Franciszkowi wielokrotnie zarzucano naiwność; jednak on nieustannie przypominał nam, że troska o ubogich i zepchniętych na margines jest częścią istoty Kościoła – stwierdził kard. Schönborn.

„Franciszek przypominał nam, że jesteśmy dziećmi Bożymi” – powiedział kaznodzieja. I nawet jeśli nie stanowi to jeszcze odpowiedzi na integrację i administrację, „to sercem dla papieża Franciszka było zwrócenie uwagi na ubogich, na zepchniętych na margines, na peryferie”. Franciszek często podkreślał to w czasie swojego pontyfikatu.

Wychodzić na peryferie

Jeszcze przed wyborem na papieża, podczas kongregacji generalnej kardynałów, kard. Bergoglio podkreślał, że Chrystus puka do drzwi – ale od wewnątrz: Kościół musi wychodzić do ludzi, zwłaszcza do tych, którzy znajdują się na marginesie społeczeństwa. Jezus spotyka nas w obcych, których nie możemy omijać – przypomniał kard. Schönborn i dodał: „Niech papież Franciszek teraz z domu Ojca pomaga nam podążać z płonącym sercem drogą z Jezusem”.

Podczas Komunii św. licznie zgromadzeni wierni śpiewali „Pieśń słoneczną” św. Franciszka z Asyżu oraz pieść „Przez dobrą moc Twą, Panie otoczony” , autorstwa zamordowanego przez nazistów niemieckiego teologa ewangelickiego Dietricha Bonhoeffera. Jej refren brzmi: „Gdy dobra moc Twa stale mnie ochrania/ Nie lękam się, co mi przyniesie dzień/ Ty jesteś ze mną stale od zarania/ Ty chronisz mnie, gdy idzie nocy cień”.