Światło z Nazaretu. 23 kwietnia – rocznica beatyfikacji Franciszki Siedliskiej

Gdy świat szuka stabilności, a serca ludzi tęsknią za pokojem i bliskością, powrót do źródeł duchowości Nazaretu staje się nie tylko propozycją, ale odpowiedzią. 23 kwietnia obchodzimy 36. rocznicę beatyfikacji Franciszki Siedliskiej – założycielki Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu – kobiety głębokiej wiary, niezłomnej odwagi i proroczego ducha, której życie nie przestaje przemawiać także dziś.

W tym roku rocznica ta nabiera jeszcze głębszego znaczenia – wpisuje się bowiem w obchody 150-lecia Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek, które rozpoczęło swoją misję w 1875 roku w Rzymie. To szczególny czas dziękczynienia, refleksji i duchowej odnowy dla całej wspólnoty sióstr, ich dzieł oraz tych, którzy – jak bł. Franciszka – chcą szukać Boga w prostocie codziennego życia.

Z serca szlacheckiej Polski – ku Nazaretowi

Franciszka Siedliska urodziła się w 1842 roku w zamożnej, polskiej rodzinie. Choć wychowana religijnie, z bólem wspominała: „Bóg nie był Panem w naszym domu”. Właśnie to duchowe pragnienie prawdziwej obecności Boga w życiu codziennym zaprowadziło ją na drogę całkowitego zawierzenia. Wbrew oczekiwaniom epoki i środowiska, nie wybrała komfortowego życia ziemskiego, lecz odpowiedziała na ciche wołanie serca całkowitego oddania się Bogu.

Po latach duchowego rozeznania i cierpliwego dojrzewania powołania, w Rzymie – sercu Kościoła – założyła Zgromadzenie, które miało być przedłużeniem życia Świętej Rodziny. Przyjmując imię Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza, Franciszka otworzyła drzwi dla kobiet, które pragnęły służyć rodzinie, Kościołowi i światu w duchu pokory, modlitwy i prostoty.

Duch Nazaretu – bliski każdemu

Zgromadzenie Sióstr Nazaretanek rozrastało się dynamicznie – zarówno w Europie, jak i za oceanem, niosąc pomoc i obecność szczególnie wśród polskich emigrantów w Stanach Zjednoczonych. Bł. Franciszka zmarła w Rzymie w 1902 roku, a jej życie otoczone było opinią świętości. Św. Jan Paweł II, który beatyfikował ją w 1989 roku, nazwał ją „świadkiem Ewangelii w świecie współczesnym”.

I rzeczywiście – przesłanie bł. Franciszki dziś nie tylko nie traci na aktualności, ale staje się jeszcze bardziej potrzebne. W świecie rozedrganym, zmagającym się z kryzysami relacji, duchową pustką i rozpadem więzi, duchowość Nazaretu – cicha, prosta, ale głęboka – jest jak tlen dla współczesnych serc.

Rodzina. Wspólnota. Miłość codzienna.

Dziedzictwo błogosławionej Założycielki żyje i rozwija się także poza murami klasztoru. Wspierane przez siostry Stowarzyszenie Najświętszej Rodziny gromadzi rodziny, które chcą żyć duchowością Nazaretu w swoich domach. Duszpasterstwo Młodzieży Nazaretańskiej to przestrzeń formacji, wzrostu i rozeznawania drogi dla młodych ludzi. Co roku z Roszkowej Woli – miejsca narodzin Matki Franciszki – wyrusza piesza pielgrzymka do Żdżar, gdzie dojrzewało jej powołanie. Te inicjatywy są żywym znakiem, że Nazaret trwa – nie jako wspomnienie, ale jako rzeczywistość, która inspiruje i prowadzi.

W dniu 23 kwietnia, na całym świecie – od Polski, przez Włochy, Ghanę, aż po Filipiny i Australię – wspólnoty sióstr, rodziny i osoby świeckie łączą się w modlitwie dziękczynnej za dar życia i charyzmatu bł. Franciszki Siedliskiej. Proszą o jej kanonizację i powierzają jej wstawiennictwu sprawy swoich rodzin, relacji, trudnych wyborów.

Nazaret jest możliwy – także dziś

Błogosławiona Franciszka przypomina, że świętość to nie ideał zarezerwowany dla wybranych. To sposób życia, który zakorzenia się w miłości – tej cichej, wiernej, codziennej. To odpowiedź na Boże zaproszenie w pracy, modlitwie, relacjach – w naszych domach, szkołach, wspólnotach.