Polska świętość w sercu Rzymu

W rzymskim kościele św. Joachima w dzielnicy Prati znajduje się wyjątkowe miejsce, które upamiętnia duchowe i historyczne dziedzictwo Polski. To poświęcona naszemu krajowi kaplica, zaprojektowana z inicjatywy Czcigodnego Sługi Bożego o. Bernarda Łubieńskiego (1846–1933), redemptorysty, zwanego Apostołem Polski.

Duchowy pomnik historii i wiary

Kaplica polska to jedna z czternastu kaplic narodowych w kościele św. Joachima. Ich nazwy pochodzą od kraju, który przyczynił się do ich dekoracji. Kaplicę poświęconą Polsce ozdobił Attilio Palombi. Nad swoimi freskami pracował w latach 1890-1898.

Jak mówi proboszcz parafii, ojciec Piotr Sułkowski, redemptorysta, to jest jedna z kaplic tego kościoła, które zostały odnowione w latach 40. Polacy zazwyczaj dostrzegają kaplicę wtedy, kiedy przychodzą na Mszę św. i potem zaczynają oglądać świątynię.

Centralnym punktem kaplicy jest malowidło przedstawiające św. królową Jadwigę w otoczeniu innych polskich świętych i błogosławionych. Wśród nich są m.in.: św. Wojciech, św. Jan z Dukli, św. Jan Kanty, św. Andrzej Bobola i bł. Wincenty Kadłubek. W tle widnieje wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej, symbol duchowej opieki nad narodem.

Galeria zdjęć (3 zdjęć)

Freski i symbole narodowe

W kaplicy dominuje biały marmur i złocone zdobienia, a całość dopełniają bogate freski. Wśród nich warto wymienić przedstawienia św. Kazimierza z kartuszem „Omni die dic Mariae” („Każdego dnia pozdrawiaj Maryję”) czy sceny z życia św. Stanisława Kostki – m.in. jego mistyczne przyjęcie Komunii z rąk anioła oraz wspieranie Polaków w bitwie przeciwko Tatarom.

W kaplicy umieszczono również postaci mniej znanych, ale czczonych w Polsce świętych i błogosławionych, jak św. Kinga, bł. Jolanta, bł. Władysław z Gielniowa czy św. Jozafat Kuncewicz – apostoł jedności Kościoła Wschodu i Zachodu.

Kaplica polska to nie tylko miejsce modlitwy, ale i duchowa opowieść o historii narodu, który mimo dziejowych burz pozostał wierny Bogu i Kościołowi. Obecność licznych symboli narodowych, w tym herbów oraz orła białego wkomponowanego w malowidła, podkreśla ścisły związek między polskością a katolicyzmem. Dla pielgrzymów z Polski kaplica ta jest przystanią duchową, a dla Kościoła powszechnego – świadectwem świętości rodzącej się na polskiej ziemi.