Watykan wydał zezwolenie na kult maryjny w Litmanowej na Słowacji

W Watykanie opublikowano List Dykasterii Nauki Wiary do arcybiskupa metropolity preszowskiego obrządku bizantyjskiego, w którym wyrażono nihil obstat dla kultu maryjnego w Litmanowej na Słowacji. Przemawiają za tym : liczne owoce duchowe w miejscu domniemanych objawień Maryi, do których miało dojść w latach 1990-1995.

Dykasteria Nauki Wiary kontynuuje swoje działania i – dzięki nowym normom opublikowanym w ubiegłym roku – mogła udzielić zezwolenia (nihil obstat), po ocenie duchowych owoców, odnośnie do domniemanych objawień maryjnych, które miały wydarzyć się w latach 1990-1995 w Litmanowej, na górze Zvir na Słowacji. List prefekta kard. Victora Manuela Fernándeza skierowany jest do arcybiskupa Preszowa dla katolików obrządku bizantyjskiego, Jonáša Jozefa Maxima.

W odpowiedzi na prośbę arcybiskupa – który wspomina o niezliczonych „szczerych i głębokich spowiedziach” oraz nawróceniach, a także docenia „liczne owoce duchowe otrzymane przez pielgrzymów, którzy nieustannie odwiedzają to miejsce” pomimo tego, że domniemane zjawisko zakończyło się trzydzieści lat temu – Dykasteria przeanalizowała związane z tym wydarzeniem przesłania. Zawierają one „cenne wezwania do nawrócenia”, takie jak: „Pozwólcie, by Jezus was wyzwolił… I nie pozwólcie, aby wasz Nieprzyjaciel ograniczał waszą wolność, za którą Jezus przelał tyle krwi”. Sama Maryja przedstawia się jako „szczęśliwa” i zachęca do odnalezienia prawdziwej drogi do szczęścia przez uznanie, że jest się miłowanym bezwarunkowo: „Kocham was takimi, jakimi jesteście… Pragnę, abyście byli szczęśliwi, ale ten świat nie uczyni was szczęśliwymi”.

Liczne przesłania dodają ludziom otuchy, pokazując, że droga Ewangelii nie jest skomplikowana: „On chce, aby było w was coraz więcej prostoty”. Odnalezienie radości i pokoju w Panu uzdalnia do dawania świadectwa i szerzenia pokoju. Przesłania wskazują również na potrzebę odpowiedzi i zaangażowania wobec inicjatywy Pana, naśladując Chrystusa, który oddaje siebie z miłości. Miłość do braci staje się syntezą naszej odpowiedzi i naszym spełnieniem.

Kard. Fernández przyznaje w liście, że niewielka liczba przesłań zawiera fragmenty z „pewnymi dwuznacznościami i niejasnymi aspektami”, ale biorąc pod uwagę to, co Komisja doktrynalna stwierdziła już w tej w sprawie w raporcie z 2011 r., uznaje się, że wynikają one z wewnętrznej interpretacji domniemanych widzących. Te nieliczne przesłania nie mają bowiem charakteru lokucji, lecz doświadczeń wewnętrznych – osoby, które je przeżywają, próbują przełożyć je na słowa, które jednak siłą rzeczy są nieprecyzyjne. Z tego powodu arcybiskup zostaje poproszony o opublikowanie zbioru „z wyłączeniem tych nielicznych stwierdzeń, które mogą prowadzić do powstania niejasności i niepokoju odnośnie do wiary prostych ludzi”.

Dykasteria podkreśla, że nihil obstat nie oznacza uznania nadprzyrodzonej autentyczności domniemanych objawień, ale „pozwala jednak zatwierdzić kult publiczny i poinformować wiernych, że jeśli chcą, mogą bez ryzyka przystąpić do tej duchowej propozycji”.

Domniemane objawienia rozpoczęły się 5 sierpnia 1990 r. trzy kilometry od Litmanowej, niewielkiej wsi o tradycjach greckokatolickich w górach na północy Słowacji, i dotyczyły trojga dzieci, którymi były: 11-letnia Ivetka Korčáková   12-letnia Katka Češelkova i 9-letni Mitko Češelka. Maryja przedstawiła się jako Niepokalana Czystość.