Ks. prof. Maciej Ostrowski na Groniu Jana Pawła II: modlitwa to dar i wysiłek

O naturze i znaczeniu modlitwy dla wierzącego powiedział w kazaniu podczas niedzielnej Mszy św. w kaplicy na Groniu Jana Pawła II w Beskidzie Małym ks. prof. Maciej Ostrowski. Wykładowca Papieskiego Uniwersytetu w Krakowie podkreślił, że modlitwa nie jest jedynie rytuałem czy recytowaniem formuł, ale umiejętnością, której należy się uczyć i która wymaga wysiłku i cierpliwości. Wyjaśnił, że intensywność i głębia wiary są ważniejsze niż liczba słów, a modlitwa może przybierać różne formy, włączając w to uwielbienie Boga w naturze.

„Panie, naucz nas się modlić” – od tych słów, zaczerpniętych z Ewangelii, kaznodzieja rozpoczął rozważanie. Jak zauważył, prośba ta jest naturalnym odruchem serca każdego wierzącego. „Gdy modlitwa staje się jedynie rytuałem, automatyzmem, powtarzaniem gotowych formuł, bez zrozumienia i bez zaangażowania serca – prędzej czy później człowiek się nią zniechęci” – przestrzegł.

Kapłan przypomniał, że modlitwy trzeba się uczyć – jak każdej innej ważnej czynności życiowej – z pokorą i cierpliwością. Podkreślił, że choć jest ona darem Ducha Świętego, wymaga także wysiłku ze strony człowieka. „Czystość serca, postawienie Boga na pierwszym miejscu, cierpliwość i głęboka ufność – to fundamenty prawdziwej modlitwy” – dodał, odnosząc się do wskazań zawartych w modlitwie „Ojcze nasz”.

Nawiązując do ewangelicznej przypowieści o natrętnym przyjacielu, ks. Ostrowski wskazał na wartość wytrwałości w modlitwie. „Modlitwa natrętna to nie nachalność wobec Boga, lecz wyraz wiary, że On może pokonać wszelkie przeszkody. Nie liczy się liczba słów, ale głębia serca” – zaznaczył.

Kaznodzieja odniósł się także do codziennego doświadczenia ludzi świeckich. „Nie wszyscy mamy czas na długie modlitwy, ale każdy może modlić się głęboko. Wystarczy jedno szczere zdanie wypowiedziane z wiarą – rano po przebudzeniu czy wieczorem po dniu pełnym zmagań” – poradził.

Na zakończenie duszpasterz ludzi w drodze zaprosił do kontemplacji piękna przyrody jako formy modlitwy turysty. „Popatrz na góry, lasy, potoki. Usiądź i rozpoznaj w tym świecie obecność Boga. W ciszy, bez wielkich słów, można oddać Bogu chwałę i doświadczyć Jego bliskości” – zachęcił.