„Ciemne Typy” – duchowe dziedzictwo bł. Pier Giorgia Frassatiego

W najbliższą niedzielę, 7 września 2025 roku, na Placu św. Piotra w Rzymie odbędzie się beatyfikacja Pier Giorgia Frassatiego. Uroczystość ta, sprawowana wspólnie z beatyfikacją Carlo Acutisa, to okazja, by przypomnieć, kim są „Ciemne Typy” – wspólnota, której duchowym ojcem był właśnie młody Włoch nazwany przez Jana Pawła II „człowiekiem ośmiu błogosławieństw”.

Początki: góry, modlitwa i przyjaźń

Historia Towarzystwa Ciemnych Typów (Società dei Tipi Loschi) sięga 1924 roku. Frassati, u progu dorosłości, razem z przyjacielem Marco Beltramo powołał do życia grupę przyjaciół, których łączyła pasja do górskich wypraw i pragnienie głębszego życia duchowego. Spotkali się w Pian della Mussa w Alpach, by nadać swojej przyjaźni formę wspólnoty.

Choć nazwa i statut miały żartobliwy charakter, w rzeczywistości była to szkoła życia chrześcijańskiego. Młodzi ludzie razem wędrowali, modlili się, pomagali ubogim i wzajemnie się wspierali. Ich dewizą stały się słowa Frassatiego: „Mało nas, ale dobrych jak makaron”.

Pier Giorgio był związany ze wspólnotą tylko przez rok – w 1925 roku, w wieku zaledwie 24 lat, zmarł wskutek choroby Heinego-Medina. Mimo krótkiego życia zdążył zafascynować rzesze młodych swoją radością wiary i postawą bezinteresownej służby.

Rozwój idei

Po jego śmierci podobne grupy zaczęły powstawać w wielu miejscach we Włoszech. W centrum pozostawały zawsze te same wartości: modlitwa, przyjaźń i wspólne zdobywanie gór – zarówno tych dosłownych, jak i duchowych.

W Polsce inspirację tę podjął ks. Krzysztof Nowrot, który podczas studiów w Lublinie zebrał wokół siebie grupę miłośników górskich wędrówek. W ten sposób narodziła się wspólnota, która z czasem rozrosła się na wiele miast.

Ciemne Typy dziś

Dziś do Towarzystwa Ciemnych Typów należy około 1500 osób. Tworzą je ludzie w różnym wieku i z różnych środowisk, jak uczniowie i absolwenci katowickiej szkoły muzycznej, studenci z Lublina, rodziny, księża i siostry zakonne, parafianie z Rybnika czy Pszczyny. Obecność wspólnoty sięga nawet poza Polskę – do Wiednia czy Lizbony.

Łączy ich codzienna modlitwa. Każdy z członków odmawia „Pod Twoją obronę” w intencji całej wspólnoty. Spotykają się na górskich szlakach, w parafiach, na katechezach. Wspólnie pielgrzymowali już wielokrotnie po Polsce i Włoszech, kolędowali, podejmowali dzieła ewangelizacyjne.

Jak sami podkreślają, nie chodzi o mnożenie akcji, lecz o autentyczne życie Ewangelią w codzienności – „żyć, a nie wegetować”, jak mawiał Frassati.

Dziedzictwo błogosławionego

„Ciemne Typy” pozostają żywym świadectwem tego, że świętość nie jest abstrakcyjnym ideałem, lecz drogą możliwą w zwyczajnym życiu. Wzór Pier Giorgia Frassatiego – młodego człowieka, który zarażał radością i nie pozwalał, by w jego obecności panowało zło – wciąż inspiruje kolejne pokolenia.