300-lecie kościoła parafialnego w Korzeńsku. Parafianie przygotowali uroczystości jubileuszowe

W tym roku przypadła 300. rocznica konsekracji kościoła parafialnego pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Korzeńsku na terenie archidiecezji wrocławskiej. Główne uroczystości jubileuszowe zgromadziły licznie wiernych oraz zaproszonych gości. Mszy świętej przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF.

Centralnym punktem obchodów była uroczysta Msza św., której przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej, bp Jacek Kiciński. W koncelebrze udział wzięli m.in.: ks. Ryszard Ziółek, proboszcz parafii w Korzeńsku od 2001 roku, ks. Jarosław Filipiak, proboszcz parafii Matki Bożej Bolesnej we Wrocławiu, rodem z Korzeńska, który swoje pierwsze sakramenty przyjął właśnie w jubileuszowej świątyni.

W wygłoszonej homilii bp Kiciński przypomniał znaczenie krzyża jako znaku wiary i zbawienia:

– Ten dom to miejsce spotkania z Bogiem żywym i prawdziwym. Krzyż jest wyrazem wielkiego cierpienia, odrzucenia oraz symbolem wielkiego dramatu. Ale na nim Jezus oddał za nas swoje życie i pokonał śmierć. Nie jest łatwo to zrozumieć – mówił biskup.
– Krzyż dla wielu jest dziś zgorszeniem. Niektórzy ostentacyjnie zdejmują go ze ścian w imię tzw. neutralności czy świeckości. Jeśli zatrzymamy się na krzyżu jako miejscu śmierci Chrystusa, możemy ulec pokusie zwątpienia i zapytać: gdzie był Bóg? Jezus mógł zejść z krzyża, uniknąć cierpienia – ale czy wtedy Jego miłość byłaby prawdziwa? Śmierć na krzyżu jest dowodem wierności Boga – podkreślił.

Choć pierwsze udokumentowane wzmianki o istnieniu kościoła w Korzeńsku pochodzą z 1579 roku, datowany na XV wiek tryptyk sugeruje, że miejsce kultu mogło istnieć jeszcze wcześniej. Pierwszy kościół, drewniany i noszący wezwanie św. Zygmunta, został rozebrany w 1721 roku z powodu złego stanu technicznego.

Obecna świątynia powstała w latach 1722–1723 z fundacji kanonika Antoniego Lothera von Hatzfeldta. Jej konsekracji dokonał w czerwcu 1725 roku sufragan wrocławski bp Eliasz Daniel Sommerfeld, który w tym czasie poświęcił również kościoły w Żmigrodzie, Bychowie i Głębowicach.

– Na przestrzeni wieków kościół w Korzeńsku zmieniał swój wygląd, był remontowany i upiększany dzięki zaangażowaniu proboszczów oraz parafian. Dziś stanowi on duchową i kulturową dumę całej wspólnoty – mówi Alicja Puk, parafianka i współorganizatorka obchodów.

Podczas Mszy św. poświęcono pamiątkową tablicę jubileuszową, a zgromadzeni wierni wspólnie odśpiewali hymn „Te Deum”. Na tę wyjątkową okazję powróciła także, po pracach konserwatorskich, odrestaurowana figura św. Jadwigi – jeden z cenniejszych zabytków parafii.

Wśród obecnych nie zabrakło przedstawicieli duchowieństwa, władz samorządowych oraz lokalnych instytucji. W uroczystości uczestniczyli m.in.: Małgorzata Matusiak – starosta powiatu trzebnickiego, Robert Lewandowski – burmistrz gminy Żmigród, Bożena Żołnierowicz – przewodnicząca Rady Miejskiej, radni powiatowi i gminni, dyrektor Szkoły Podstawowej w Korzeńsku Elżbieta Bawolska, przedstawiciele rady parafialnej, druhowie OSP Korzeńsko oraz sołtysi wiosek należących do parafii.

Obecny był także ks. Zdzisław Pluta, były proboszcz parafii. Choć nie mógł uczestniczyć w liturgii, dołączył do wspólnoty podczas części festynowej. Odczytano również list gratulacyjny od marszałka województwa dolnośląskiego.

Po zakończonej liturgii uczestnicy przemaszerowali w uroczystym korowodzie, prowadzonym przez orkiestrę dętą, na plac przy kościele pomocniczym pw. św. Jana Pawła II. Tam odbył się jubileuszowy festyn parafialny.

W programie artystycznym zaprezentowali się: chór Magnificat ze Żmigrodu pod kierownictwem Agnieszki Kret, solistka Izabela Możdżeń, Zespół Ludowy „Humorek” działający przy Stowarzyszeniu Klubu Seniora w Żmigrodzie, parafianki Daria i Zosia jako Duo M, parafialny zespół Gloria Deo pod kierunkiem Darii Maćkowiak oraz parafialny chór dziecięcy prowadzony przez Edytę Cłapkę.

Z okazji jubileuszu przygotowano i wydano specjalny album pt. „300 lat kościoła parafialnego pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Korzeńsku (1725–2025)”. Dodatkowo zorganizowano wystawę plenerową, prezentującą historię parafii i świątyni.

– Organizacja całego jubileuszu była wspólnym dziełem księdza proboszcza oraz przedstawicieli wszystkich wiosek należących do parafii. Przygotowania trwały wiele miesięcy, a ich owocem było radosne świętowanie – wspomina Alicja Puk.

Jak dodaje, jubileusze skłaniają nas do refleksji, szczególnie w kontekście upływu czasu. To chwile, które przypominają nam, kim jesteśmy i kim byli nasi poprzednicy.

– Zarówno dziś, jak i 300 lat temu, jednoczy nas Kościół Jezusa Chrystusa – naszego Zbawiciela. To w Nim pokładamy ufność, że to, co tu na ziemi przemija, jest tylko krótkim odcinkiem naszej wędrówki – podsumowuje parafianka.