Tłumy pielgrzymów na Pielgrzymce Róż Żywego Różańca w Rokitnie

W sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej 4 października odbyła się Diecezjalna Pielgrzymka Róż Żywego Różańca i Apostolstwa Margaretka. To najważniejsza w roku uroczystość w głównym sanktuarium diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Spotkaniu przewodniczył pasterz diecezji bp Tadeusz Lityński.

Pielgrzymka rozpoczęła się modlitwą różańcową z procesją pocztów sztandarowych po zakończeniu której swoim świadectwem podzielił się Adrian Pakuła – twórca i koordynator rekolekcji ODDANIE33, który zwrócił uwagę, że modlitwy członków Żywego Różańca dopomagają Matce Bożej w ratowaniu dusz. – Jeśli my, będziemy walczyć modlitwą, oddaniem o każdą z dusz, tak jak matka walczy o dziecko, to da się każdego uratować. Tak się módlmy na różańcu jakbyśmy walczyli o dziecko i tak się zaangażujmy w oddanie, jakby od tego zależało zbawienie dusz. Matka Boża nam to uświadamia, że nasze modlitwy dopomagają w ratowaniu dusz dla Nieba i to jest niesamowita łaska – mówił Adrian Pakuła do uczestników pielgrzymki.

Głównym punktem spotkania była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. – Różaniec to jest nasz oręż duchowy. To jest nasze świadectwo apostolatu, za które pragnę wszystkim członkom Żywego Różańca i wszystkim tworzącym wspólnotę Margaretki bardzo serdecznie podziękować. To najliczniejsza w tym roku pielgrzymka do sanktuarium w Rokitnie – mówił biskup na rozpoczęcie Mszy św.

– Mam świadomość, jak wiele diecezja i jak wiele Kościół – zarówno ten diecezjalny, jak i lokalny – zawdzięcza członkom Żywego Różańca. Chcę to bardzo wyraźnie podkreślić: dziękuję Wam za ten apostolat. Czasami może jest ciężko, trudno, bo są różne trudności i niedomagania, także zdrowotne, ale tym bardziej dzięki temu zmaganiu ta modlitwa jest wartościowa – dodał.

Homilię wygłosił ks. Marcin Kliszcz, kustosz sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie, który przypomniał, że różaniec to wyjątkowe lekarstwo. – Znacie doskonale moc tego lekarstwa jakim jest różaniec. Trwacie na modlitwie różańcowej zjednoczeni w Różach Żywego Różańca, w Apostolacie Margaretka, pielgrzymujący pieszo do Rokitna w pierwsze soboty w Fatimskim Apostolacie Niepokalanego Serca Maryi, w męskich wspólnotach Wojowników Maryi, w Różach Młodzieżowych modlących się o powołania, w Różańcu Rodziców za Dzieci i w innych wspólnotach – mówił kustosz.

– Z modlitwą różańcową rzeczywiście jest jak z lekarstwem – na początku może trochę nie smakować, może wydawać nam się zbyt skromne wobec problemów, zła, które jest wokół nas. Może wydawać nam się taka monotonna, nużąca. Jedno Zdrowaś za drugim. Co taka prosta modlitwa może zmienić? To wątpliwość, która ustaje gdy zażywamy to lekarstwo regularnie – dodał.

Zaprosił też pielgrzymów do krótkiej refleksji nad modlitwą różańcową w ich życiu. – Niech każdy z nas pomyśli kto nauczył mnie tej modlitwy? Kto i w jaki sposób przekonał mnie o wartości różańca? To ważne pytania – bo dzisiaj chcemy też Bogu i Maryi podziękować za te konkretne osoby, które przekazały nam tę modlitwę, od których otrzymaliśmy różaniec jako wyjątkowy dar i skarb. Dziękujemy Bogu za tych, którzy w naszej diecezji od 80 lat tworzą wspólnotę Żywego Różańca i inne wspólnoty czerpiące z bogactwa modlitwy różańcowej. Ale też, jak usłyszeliśmy w zaproszeniu Księdza Biskupa na tę dzisiejszą pielgrzymkę, nie chcemy pozostać bezczynni. Chcemy dzisiaj z nowym entuzjazmem i zapałem podjąć dzieło szerzenia tej modlitwy w naszych środowiskach, by zrealizowało się pragnienie bł. Pauliny Jaricot – by różaniec stał się modlitwą wszystkich – powiedział.

Na zakończenie odwołał się do apelu papieża Leona XIV o podjęcie modlitwy różańcowej w intencji pokoju. – Tak wiele razy modlitwa różańcowa przeprowadzała ludzkość przez mroczne okresy historii. Chcemy stawać się pielgrzymami nadziej w tym Roku Jubileuszowym i właśnie przez wytrwałą, ufną modlitwę różańcową uprosić u Boga dar pokoju w naszych dniach – zauważył na zakończenie.

Sanktuarium w Rokitnie jest duchową stolicą diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, a Matka Boża Cierpliwie Słuchająca, razem z Pierwszymi Męczennikami Polski, jej patronką.

W Rokitnie znajduje się łaskami słynący cudowny obraz Matki Bożej Rokitniańskiej datowany na połowę XVI wieku i przypisywany nieznanemu artyście, przypuszczalnie ze szkoły niderlandzkiej.

W 2001 roku rokitiańska świątynia została wyniesiona przez papieża Jana Pawła II do rangi bazyliki mniejszej. Od 2017 roku, decyzją Watykanu, diecezja zielonogórsko-gorzowska obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny z Rokitna – 18 czerwca.