Modlitwa na tamie w miejscu śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

„Trzeba, żebyśmy pamiętali. Żebyśmy mówili o ks. Jerzym tym, którzy nie mają prawa tego pamiętać” – powiedział biskup płocki Szymon Stułkowski podczas modlitwy na tamie we Włocławku. W miejscu, gdzie 41 lat temu wyłowiono ciało bł. ks. Jerzego Popiełuszki, duchowny i diecezjanie oddali hołd Kapelanowi Solidarności.

wspominał biskup.

Opowiedział także o pogrzebie kapłana i o robotnikach, którzy dzień i noc czuwali przy jego grobie. – Byłem świadkiem, jak zamurowywano jego grób. Potem ludzie z całej Polski przyjeżdżali, by pilnować tego miejsca. To była straż serc – świadectwo miłości i wdzięczności – dodał duchowny.

Bp Stułkowski przyznał, że postać bł. ks. Jerzego towarzyszy mu na kapłańskiej drodze. – Gdy pojechałem do nuncjusza apostolskiego, by wyrazić zgodę na nominację biskupią w 2019 roku, zaraz potem pojechałem na Żoliborz. Usiadłem przy jego grobie i odmówiłem różaniec, powierzając mu moją posługę. Po ingresie w Płocku przyjechałem tutaj, na tamę, aby z różańcem w ręku powierzać się mu po raz kolejny – mówił biskup.

Nawiązując do potrzeby przekazywania pamięci o błogosławionym, dodał: – Młodzi mogą to usłyszeć tylko od nas, przeczytać, zobaczyć film. Ale jeśli my zamilkniemy, pamięć zgaśnie. A on oddał życie, żebyśmy umieli żyć w prawdzie.

Duchowny wspomniał także innych kapłanów, którzy ponieśli śmierć w niewyjaśnionych okolicznościach – m.in. ks. Stefana Niedzielaka z parafii na płockich Podolszycach oraz o. Honoriusza Kowalczyka z Duczymina. – To wszystko wiąże się z naszą ziemią i z naszą Ojczyzną. Potrzeba nam modlitwy i determinacji, żeby Polska odnawiała się w duchu Ewangelii, tak jak chcieli Niezłomni Kapłani – podkreślił bp Stułkowski, błogosławiąc uczestników.

Wcześniej wierni uczestniczyli we Mszy św. w kościele św. Jana Chrzciciela w Płocku pod przewodnictwem ks. dr. Bartosza Leszkiewicza. Następnie udali się na tamę włocławską, by modlić się różańcem i oddać cześć bł. ks. Jerzemu Popiełuszce. Wspólna modlitwa była wyrazem wdzięczności i wierności pamięci, która – jak echo tamtej ofiary – wciąż domaga się przekazywania jej dalej.