Diecezja łomżyńska obchodzi stulecie

Mszą świętą celebrowaną w katedrze pw. Michała Archanioła w Łomży zainaugurowano obchody 100-lecia diecezji łomżyńskiej. Eucharystii przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce. “Nasze spojrzenie nie zawsze pozostaje utkwione w Chrystusie” – powiedział abp Antonio Guido Filipazzi oceniając sytuację współczesnego Kościoła. Przywołał też słowa Benedykta XVI wypowiedziane w Warszawie o tym, że wierni oczekują od kapłanów tylko tego, aby byli specjalistami od spotkania człowieka z Bogiem.

“Dziękujemy Bożej Opatrzności za prowadzenie i opiekę przez ten wiek” – powiedział, witając zgromadzonych w katedrze ordynariusz diecezji łomżyńskiej bp Andrzej Stepnowski.

W przesłaniu, jakie w imieniu Leona XIV skierował kard. Pietro Parolin, watykański sekretarz stanu, zapewnił, że papież z wdzięcznością wspomina heroiczne świadectwo wielu kapłanów, osób konsekrowanych i świeckich, którzy w tragicznych czasach II wojny światowej, a następnie latach komunizmu nie ustali w budowaniu wspólnoty Kościoła lokalnego. W liście podpisanym przez kard. Parolina wspomniano też, że ziemia łomżyńska wydała wielu wiernych świadków Chrystusa, takich jak błogosławieni męczennicy II wojny światowej czy błogosławiony prymas Stefan Wyszyński. “Niech ich przykład będzie wezwaniem do życia pełnego wiary, nadziei i miłości” – napisał w imieniu Leona XIV watykański sekretarz stanu.

W homilii nuncjusz apostolski w Polsce zaznaczył, że jubileusz ma sens tylko wtedy, gdy kieruje nasze myśli ku przyszłości. Przypomniał, że Kościół zawsze powinien patrzeć na Chrystusa, który przewodzi ludziom w wierze i ją udoskonala. “Gdy przyjrzymy się życiu Kościoła na wszystkich jego poziomach zauważymy niestety, że nasze spojrzenie nie zawsze pozostaje utkwione w Chrystusie. Zbyt często skupiamy się na sobie samych, na własnych pomysłach, planach czy też na świecie i jego ideologiach” – powiedział abp Filipazzi.

Nuncjusz apostolski stwierdził, że wspólnota Kościoła być może zbyt rzadko podkreśla konieczność szukania przede wszystkim Tego, który jest głową i fundamentem Kościoła. “Być może właśnie z powodu tego odwrócenia uwagi od Niego, wspólnocie kościelnej tak trudno jest znaleźć prawdziwe odpowiedzi na wewnętrzne problemy i wyzwania świata” – powiedział hierarcha. Ocenił, że właśnie dlatego Kościół nie potrafi niekiedy przezwyciężyć “podziałów i napięć, które stają się zgorszeniem i przeszkodą w głoszeniu Ewangelii”.

Abp Filipazzi życzył wszystkim, którzy stanowią Kościół w diecezji łomżyńskiej, by jubileusz stał się okazją do odnowienia zobowiązania do tego, by zawsze patrzeć na Chrystusa. “Oznacza to nieustanne poszukiwanie Jego oblicza  w modlitwie, w świętej liturgii a szczególnie w Eucharystii, gdzie jest on obecny i działa, a także w ubogich zarówno materialnie jak i duchowo” – powiedział nuncjusz przywołując ogłoszoną niedawno  adhortację apostolską Leona XIV “Dilexi te”.

Watykański hierarcha podkreślił, że kto ma wzrok utkwiony w Chrystusa, ten potrafi prowadzić innych by czynili to samo. “Prawdziwym owocem tego jubileuszu mogłoby być zweryfikowanie wszystkiego, co czynimy w Kościele w świetle tej właśnie prawdy” – powiedział zaznaczając, że myśl tę poleca zwłaszcza polskim księżom. Przypomniał przy tym słowa papieża Benedykta XVI wypowiedziane w Warszawie w 2006 roku: “Wierni oczekują od kapłanów tylko jednego, aby byli specjalistami od spotkania człowieka z Bogiem. Nie wymaga się od księdza, by był ekspertem w sprawach ekonomii, budownictwa czy polityki. Oczekuje się od niego, by był ekspertem w dziedzinie życia duchowego”.

Następnie nuncjusz dodał: “Oczekuje się również, by był człowiekiem wzrokiem utkwionym w Chrystusa, by pomagał innym wpatrywać się w Niego i nigdy swoim zachowaniem nie przesłaniał jego oblicza w oczach ludzi”.

Zachęcając do włączenia się w jubileuszowe obchody 100-lecia diecezji łomżyńskiej ordynariusz diecezji bp Janusz Stepnowski prosił w liście pasterskim, aby czas jubileuszu 100-lecia diecezji łomżyńskiej „dla każdego i każdej z nas, wierzących oraz pogubionych w wierze, wiernych i tych, którzy złamali przysięgę wierności, kochających i tych, którzy utracili miłość”, okazał się czasem Bożego zmiłowania i uzdrowienia.

W diecezji łomżyńskiej dobiegła końca peregrynacja kopii obrazu Matki Bożej Pięknej Miłości. Bp Stepnowski podziękował wiernym za jego przyjmowanie w parafiach. Ostatnim akcentem peregrynacji była uroczysta Msza święta celebrowana ku czci Maryi w piątek 24 października w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łomży. Po Eucharystii wierni w uroczystej procesji ulicami miasta przenieśli Cudowny Wizerunek do łomżyńskiej katedry.

Diecezja łomżyńska podobnie jak dwie diecezje, z których terytoriów została erygowana (diecezja wigierska i diecezja sejneńska, czyli augustowska), powstała w wyniku przeobrażeń politycznych na ziemiach polskich.

Po I wojnie światowej, w wyniku regulacji granicy państwowej mocą traktatu pokojowego zawartego w Rydze 18 marca 1921 r. między Polską a ZSRR i Ukraińską SSR oraz decyzją konferencji ambasadorów z 15 marca 1923, diecezja sejneńska utraciła na rzecz Litwy dekanaty: Kalwarię, Mariampol, Wiłkowyszki, Władysławów i część dekanatu Sejny. Utracone terytorium obejmujące 55 parafii z 280 tys. wiernych zostało włączone do diecezji w Wiłkowyszkach. Na terenie Polski z diecezji Sejneńskiej pozostało 81 parafii z ponad 392 tys. wiernych.

Zaistniała sytuacja polityczna i administracyjna wymagała nowej reorganizacji kościelnej. Papież Pius XI bullą “Vixdum Poloniae unitas” z 28 października 1925 r. erygował diecezję łomżyńską z terenów pozostałej w ówczesnych granicach polskich diecezji sejneńskiej, do której zostały dołączone trzy dekanaty z diecezji płockiej: Czyżew, Ostrołęka (bez parafii Goworowo) i Ostrów Mazowiecka. Nowo utworzona diecezja liczyła ponad 520 tys. wiernych i została podzielona na 15 dekanatów. Obejmowała 129 parafii, w których pracowało 223 kapłanów. Na mocy bulli weszła w skład metropolii wileńskiej. Pierwszym ordynariuszem został bp Romuald Jałbrzykowski, który w 1926 r. został mianowany arcybiskupem wileńskim.

W związku z nowym podziałem administracyjnym Kościoła w Polsce, dokonanym przez papieża Jana Pawła II bullą “Totus Tuus Poloniae Populus” z 25 marca 1992, z terytorium diecezji łomżyńskiej została odłączona północna jej część obejmująca pięć dekanatów: augustowski Najświętszego Serca Jezusowego, augustowski Matki Boskiej Częstochowskiej, suwalski św. Aleksandra, suwalski św. Ap. Piotra i Pawła oraz sejneński, a także trzy parafie z dekanatu grajewskiego. Odłączona część diecezji łomżyńskiej weszła w skład nowo utworzonej diecezji ełckiej.

Po zmianach na podstawie bulli “Totus Tuus Poloniae Populus” diecezja łomżyńska licząca ponad 590 tys. wiernych była podzielona na 19 dekanatów obejmujących 164 parafie, a obecnie jest to odpowiednio ok. 500 tys. wiernych i 179 placówek duszpasterskich. Do diecezji inkardynowanych jest ok. 530 księży diecezjalnych, 30 kapłanów i braci zakonnych i ok. 100 sióstr zakonnych.