Modlitwa za zmarłych kanoników warmińskiej kapituły katedralnej

Kanonicy warmińskiej kapituły katedralnej zgromadzili się na wspólnej modlitwie w intencji zmarłych współbraci. Ta tradycja liczy już ponad siedem wieków. – To jest nasza wdzięczność, która płynie z serca – słychać było podczas Eucharystii, której przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji warmińskiej, Janusz Ostrowski. Przewodniczący kapituły poświęcił także groby zmarłych kanoników.

Warmińska kapituła katedralna została założona w 1260 roku w Braniewie. Utworzył ją pierwszy biskup warmiński – biskup Anzelm. Kapituła funkcjonuje bez przerwy przez ponad 700 lat. Została powołana do pomocy biskupowi przy zarządzaniu diecezją ale także do uświetniania liturgii. Po kilku latach została przeniesiona do Fromborka, gdzie w roku 1288 wybudowano pierwszą, drewnianą jeszcze katedrę. Gdy na stanowisku biskupa diecezji był wakat, na przykład w związku z jego śmiercią lub mianowaniem na Prymasa Polski, wówczas kapituła przejmowała rządy w diecezji. Ze swojego grona wybierała wtedy administratora. Jednym z nich był najsłynniejszy kanonik warmiński – Mikołaj Kopernik. Obecnie kapituła zarządza wzgórzem katedralnym we Fromborku i nadal pełni funkcję doradczą w najważniejszych sprawach związanych z archidiecezją. Kanonicy warmińscy pracują także w Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, wzbogacają liturgię i wygłaszają kazania. Modlą się także w intencji zmarłych kanoników.

– To jest ta nasza wdzięczność za ich posługę kapłańską i za ich podejmowanie działań na rzecz lokalnego kościoła warmińskiego, który przezywa niemal już przez 8 wieków rożne czasy, rożne losy, rożne wydarzenia – łatwe i trudne, piękne i smutne. I ta wdzięczność, którą my wyrażamy poprzez modlitwę za naszych zmarłych kanoników, ale przede wszystkim za zmarłych biskupów warmińskich, jest ludzką wdzięcznością. Tak jak jesteśmy wdzięczni rodzicom, ludziom, którzy czynili dobro w naszym życiu, tak my jesteśmy wdzięczni tym, którzy podejmowali służbę i czynili dobro w zakresie, w którym mogli – mówi bp Janusz Ostrowski, biskup pomocniczy archidiecezji warmińskiej, prepozyt warmińskiej kapituły katedralnej.

Szacuje się, że przez tych ponad siedem stuleci, warmińską kapitułę katedralną tworzyło około sześciuset kanoników. Każdego roku, w rocznicę śmierci danego kanonika, wspominano jego osobę i również wtedy pozostali modlili się także w intencji zmarłych kanoników. Były to tak zwane aniwersalia. Dziś kanonicy spotykają się na modlitwie w intencji zmarłych współbraci 3 listopada. Tak też było i w tym roku w olsztyńskiej konkatedrze św. Jakuba, gdzie kanonicy warmińskiej kapituły katedralnej modlili się za zmarłych kanoników.

– Bycie w kapitule zobowiązuje nas do modlitwy. Byli to nasi profesorowie. Byliśmy z nimi zżyci. To piękna tradycja, która trwa od ponad siedmiu wieków – mówi ks. prof. kan. Andrzej Kopiczko, dziekan warmińskiej kapituły katedralnej.

Zmarłych kanoników początkowo chowano pod posadzką katedry we Fromborku. Wkrótce jednak okazało się, że podziemia są już zapełnione mogiłami. Wówczas w 1709 roku zapadła decyzja o budowie krypty pod prezbiterium. Tam chowano kanoników do 1908 roku. Potem zmarli kanonicy byli chowani na cmentarzach. Niektórzy z nich spoczywają w olsztyńskiej współkatedrze. To biskup Tomasz Wilczyński, biskup Józef Drzazga, biskup Jan Obłąk, arcybiskup Edmund Piszcz i arcybiskup Wojciech Ziemba. Obecnie warmińską kapitułę katedralną tworzy 12 kanoników gremialnych z prawem głosu i 12 honorowych – bez prawa głosu. Po 76. roku życia stają się kanonikami zasłużonymi.