W Archikatedrze Oliwskiej modlono się za zmarłych księży archidiecezji gdańskiej

W Archikatedrze Oliwskiej wierni modlili się za zmarłych biskupów, prezbiterów i diakonów archidiecezji gdańskiej. Mszy św., sprawowanej 6 listopada w ramach oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych, przewodniczył metropolita gdański abp Tadeusz Wojda SAC.

W homilii metropolita zwrócił uwagę na szczególny wydźwięk modlitwy, wznoszonej w przestrzeni podwójnego Jubileuszu: Roku Świętego i 100-lecia istnienia archidiecezji gdańskiej. – Nasza modlitwa jest więc modlitwą jubileuszową, obejmującą nie tylko tych wymienionych, lecz wszystkich, którzy na przestrzeni 100 lat istnienia naszej archidiecezji trudzili się, pracowali, składali w ofierze swoje życie, zwłaszcza w czasach wojny, aby ziarno Ewangelii, zasiane w 997 r. przez św. Wojciecha, mogło wydać jak najobfitszy plon – mówił kaznodzieja.

Arcybiskup odniósł się do słów św. Pawła: „Nikt z nas nie żyje dla siebie” i wyjaśniał, że sens kapłańskiego życia nie bierze się z jego funkcji, ale z relacji – oddania Chrystusowi. – Za przykładem Chrystusa, od którego bierze się tożsamość kapłańska, kapłan jest człowiekiem „dla”: dla Boga i dla ludzi. Jego czas, siły, zdolności, serce, nie są prywatną własnością, lecz stają się darem – tłumaczył metropolita. – Dla Boga każda chwila kapłańskiego życia i posługiwania ma znaczenie, zwłaszcza wówczas, gdy jest szczerym odbiciem Jego życia, Jego posługiwania i Jego cierpienia za zbawienie człowieka – dodał.

Abp Wojda zaznaczył, że ewangeliczny obraz Jezusa rozmawiającego z grzesznikami i biorącego zagubioną owcę na swoje ramiona jest wyrazem Jego miłosierdzia i kapłańskiej czułości wobec swoich sług. Apelował, by nie uzurpować sobie prawa do osądzania kogokolwiek, ale dostrzegać w kapłanach „nie tylko grzechy nielicznych, ale świętość i oddanie”.

– Oni budowali coś większego i wspanialszego: wiarę w ludzkich sercach. Chrzcili dzieci, które dziś mają swoje dzieci. Spowiadali młodych, którzy dziś uczą swoje dzieci pacierza. Uczyli katechezy, prowadzili rekolekcje, odwiedzali umierających, pojednywali zwaśnionych, trwali i czuwali przy ołtarzu, gdy inni odpoczywali – przypomniał hierarcha.

Po zakończeniu Eucharystii wierni udali się w procesji do krypty biskupów gdańskich, gdzie kontynuowano modlitwę za zmarłych duchownych.