Katowice: Spotkanie zaangażowanych w posługę na rzecz ubogich

– Kiedy idziecie z pomocą, kiedy wykonujecie dla potrzebujących takie czy inne rzeczy, nie patrzycie na ich legitymację polityczną, religijną, kościelną, narodową. Kościół jest dla wszystkich. Jezus jest dla wszystkich. I nasza pomoc ma być też powszechna, dla wszystkich – mówił abp Andrzej Przybylski. W niedzielę 9 listopada metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. i spotkał się z osobami, wspólnotami i instytucjami przygotowującymi 9. Światowy Dzień Ubogich.

Osoby podejmujące działalność charytatywną spotkały się w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Spotkanie wpisało się w przygotowania do 9. Światowego Dnia Ubogich, który odbędzie się 16 listopada. Jego centralnym punktem była Msza św. w seminaryjnej kaplicy. Zebranych przywitał ks. Tomasz Koryciorz, Jałmużnik Arcybiskupa Katowickiego.

– Bardzo się cieszę, że przyjęliście zaproszenie, że jesteście tutaj, aby się wspólnie modlić. Chcemy podczas tej Mszy św. ogarnąć tych wszystkich, którzy na co dzień pomagają ubogim, w różnej formie i w różnych miejscach. (…) Prośmy, aby Pan Bóg, który stawia ubogich na naszych drogach, był źródłem naszej nadziei, naszej miłości i naszej wiary – powiedział.

Mszy św. przewodniczył abp Andrzej Przybylski. – Ta Eucharystia jest jednym wielkim dziękczynieniem za każdą i każdego z was tutaj obecnych. Ta Eucharystia to też przypomnienie misji, którą Kościół nazywa jedną z najważniejszych dla siebie – powiedział, witając przybyłych do seminaryjnej kaplicy i dodał, że spotkanie jest okazją do poznania ogromu inicjatyw podejmowanych na terenie archidiecezji katowickiej wobec ubogich.

W homilii abp Przybylski podkreślił, że w działaniach charytatywnych konieczna jest nie tylko dobra koordynacja pomiędzy różnymi grupami, wspólnotami i instytucjami, ale rzeczywista jedność zakorzeniona w wierze Kościoła.

– Chciałbym, żebyśmy przyjęli za swoje i chcieli działać według tej wiary Kościoła, którą za chwilę wyznamy. Powiemy za moment, że wierzymy w Kościół, który jest jeden. Choć nie jednorodny, nie jednolity, to jest zjednoczony – stwierdził. Przypomniał także modlitwę arcykapłańską Jezusa wypowiedzianą w Wieczerniku. – Pamiętacie o co się przede wszystkim tam modli? Nawet nie o pobożność, nawet nie o zdrowie, nawet nie o jakieś bogate środki do ewangelizacji czy pomocy ubogim. Jezus mówi kilkakrotnie: “Ojcze spraw, aby byli jedno”. (…) Nie jest tak, że jakaś organizacja lub jakiś człowiek ma monopol na wszystkie dzieła charytatywne. Mamy być jedno w różnorodności, w różnych skalach i możliwościach pomagania sobie – apelował.

Metropolita katowicki przywołał adhortację papieża Leona XIV Dilexi te. – Papież chce dalej dużo mówić o misji Kościoła wobec potrzebujących, o miejscu ludzi ubogich w życiu i tajemnicy Kościoła – zaznaczył. Przypomniał, że największym rodzajem ubóstwa nie jest nędza materialna, ale brak relacji z Bogiem oraz brak spotkania z Jego świętością. – Bardzo wielu świętych, którzy nas fascynują swoją posługą wobec ubogich [przypomina, że] ich służba wobec ubogich zaczynała się przed Najświętszym Sakramentem, zaczynała się od modlitwy – mówił. Dodał także, że „ubodzy „nie są tylko jakąś socjologiczną cząstką Kościoła”, ale „organiczną częścią ciała Chrystusa, czyli jednymi z nas”.

Kaznodzieja zauważył, że działalność charytatywna wpisana jest w powszechność Kościoła. – Kiedy idziecie z pomocą, kiedy wykonujecie dla potrzebujących takie czy inne rzeczy, nie patrzycie na ich legitymację polityczną, religijną, kościelną, narodową. Kościół jest dla wszystkich. Jezus jest dla wszystkich. I nasza pomoc ma być też powszechna, dla wszystkich – zaznaczył.

W homilii mówił także o ewangelizacyjnym wymiarze działań charytatywnych. – Kiedy pomagamy ubogim i potrzebującym, głosimy Jezusa ubogiego; robimy to, co Jezus robił, co dla Niego było niesłychanie ważne – podkreślił. Wskazał, że również ubodzy „ewangelizują Kościół” ponieważ wskazują na to co naprawdę istotne. – Mając tak niewiele pokazują nam ubogiego Chrystusa. Zachęcił także do świadomego działania na rzecz ubogich, w którym „najpełniej urzeczywistnia się Kościół”.