Bp Lechowicz w Świątyni Opatrzności Bożej: Jesteśmy sługami naszej Ojczyzny

– Myślmy o Polsce nie tylko od święta – apelował w Narodowe Święto Niepodległości bp Wiesław Lechowicz. Podczas Mszy św. odprawionej w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie biskup polowy zachęcił do szacunku wobec polskiej historii i przestrzegł przed pogardą dla cudzoziemców. Eucharystii sprawowanej w 107. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości przewodniczył abp Adrian Galbas, metropolita warszawski. W liturgii uczestniczyła Para Prezydencka i przedstawiciele najwyższych władz państwowych.

Przed rozpoczęciem Mszy św. prezydent Karol Nawrocki zapalił świecę niepodległości, ofiarowaną w 1867 r. przez Piusa IX z poleceniem zapalenia jej, gdy Polska odzyska niepodległość. Do świątyni wprowadzona została Chorągiew Wojska Polskiego i odśpiewano hymn narodowy.

Podczas Mszy św sprawowanej w intencji Ojczyzny modlono się m.in. o to, by Polska zachowała wierność Chrystusowi na dalszej drodze swoich dziejów oraz o to, by Polacy rozsiani po całym świecie trwali w wierze, zachowywali związki z Ojczyzną i polska kulturą. „Wiemy, my ludzie wierzący, że odzyskanie niepodległości a także jej utrzymanie, to nie tylko sprawa działań politycznych i wojskowych, ale to dzieło Boże –  Boga, który jest Panem losów i Panem człowieka” – powiedział na początku Mszy św. abp Adrian Galbas.

W homilii bp Wiesław Lechowicz nawiązał do słów „Modlitwy Obozowej”, utworu powstałego w październiku 1939 r. wśród żołnierzy internowanych w Rumunii, który później stał się nieformalnym hymnem Polski Podziemnej: „O, Panie, któryś jest na niebie, wyciągnij sprawiedliwą dłoń” Podkreślił, że dla walczących „wolność” była „wyrazem sprawiedliwości, a nie przywileju”, oraz że dzisiejsza modlitwa i wdzięczność są wyrazem wiary w Bożą sprawiedliwość wobec tych, „którzy przed ponad stu laty nie szczędzili wysiłków a nawet krwi własnej” i których „Dusze […] są w ręku Boga” (Mdr 3,1.5; por. Ps 34,17-18). – Otaczamy ich dzisiaj wdzięczną pamięcią i modlitwą – powiedział.

Biskup Lechowicz zwrócił uwagę, że choć „żyjemy w państwie niepodległym”, to „wolność zawsze pozostaje, skarbem w naczyniach glinianych, o który trzeba dbać nieustannie”. W świetle Ewangelii (Łk 17,10) przypomniał, że mamy postawę służby: „Gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. – Naprawdę żadnej łaski nie robimy, jeśli dbamy o [Ojczyzny] wolność, jeśli wykonujemy to, co jest naszym świętym obowiązkiem jako synów i córek tej samej matki – Polski – powiedział biskup polowy i dodał, że jesteśmy „sługami naszej Ojczyzny”.

W homilii biskup odnosił się do poematu Karola Wojtyły „Myśląc Ojczyzna”. Cytując słowa: „Ojczyzna – kiedy myślę – wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam”, biskup wskazał na obowiązek „dbałości o naszą dojrzałość, o naszą osobistą wolność, mówiąc językiem religijnym – o naszą świętość”. Przywołał w tym kontekście słowa Józefa Piłsudskiego: „Istotą walki jest podniesienie duszy ludzkiej na wysoki poziom moralny”, a jako praktyczny program wskazał jedność wychowania „w domu, szkole i kościele”.

Bp Lechowicz stwierdził, że św. Jan Paweł II mógłby zapewne powtórzyć słowa Józefa Piłsudskiego: „Od lat najmłodszych myślałem o służbie Polsce”.

Nawiązując do słów poematu: „[Granica] która ze mnie przebiega ku innym”, biskup zachęcił do wzajemnej troski o siebie, podkreślając, że tym, co niszczy dar solidarności są: „pogarda, egoizm, złość, nienawiść, skłonność do kłótni i podziałów”. Podkreślał, że wyrazem miłości Ojczyzny jest też przeciwstawianie się szowinizmowi i pogardzie dla innych oraz budowanie pozytywnych relacji z cudzoziemcami.

Trzecim motywem poematu były pamięć i dziedzictwo zawarte w słowach: „Ojczyzna – kiedy myślę – ogarniam / przeszłość dawniejszą niż każdy z nas; z niej się wyłaniam”. Ordynariusz wojskowy ostrzegł, że „lekceważenie historii […] to jak odcinanie drzewa od korzenia albo gałęzi, na której się siedzi”. Ubolewał przy tym, że „niestety, nie brakuje w naszym społeczeństwie kulturowych drwali z siekierami i piłami”.

Inna myśl poematu: „Gdy dokoła mówią językami, dźwięczy pośród nich jeden: nasz własny”, stanowi zdaniem biskupa polowego okazję do rachunku sumienia z tego jak mówimy, jakich słów używamy i czy dbamy o piękno naszego języka. Hierarcha wskazał, że troska o polszczyznę jest także elementem odpowiedzialnego patriotyzmu.

– Patriotyzm, zgodnie z myśleniem Karola Wojtyły, wiąże się również z pracą, z wykonywaniem codziennych obowiązków związanych z naszym stanem i powołaniem oraz z naszą ziemią – powiedział biskup Lechowicz. Dodał, że oznacza to też uczciwość, odpowiedzialność, sumienność, współpracę, wzgląd na dobro wspólne oraz troską o polską ziemię. – Dlatego godne pochwały i docenienia są wysiłki rolników, by polska ziemia przynosiła jak największe i najlepsze plony. Stąd na uznanie zasługuje służba żołnierzy Wojska Polskiego i funkcjonariuszy Straży Granicznej, stojących na straży suwerenności naszych granic i bezpieczeństwa naszego terytorium – wskazał.

Na zakończenie bp Lechowicz wezwał, by o Polsce myśleć nie tylko „od święta”, ale każdego dnia – z wdzięcznością i troską o jej obecny i przyszły kształt, przypominając, że „Jej wolność bowiem leży nie tylko w rękach sprawiedliwego Boga”.

Po homilii wierni odmówili akt dziękczynienia i zawierzenia Polski.

Eucharystię z koncelebrowali bp Marek Marczak, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski, bp Piotr Jarecki i bp Rafał Markowski, biskupi pomocniczy archidiecezji warszawskiej i bp Romuald Kamiński, biskup warszawsko-praski. Obecni byli także kapelani Ordynariatu Polowego i liczne grono duchownych archidiecezji warszawskiej.

We Mszy św. uczestniczyli członkowie rządu i parlamentu, przedstawiciele instytucji państwowych, generalicja, komendanci służb mundurowych, kombatanci, harcerze i mieszkańcy Warszawy.

W warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej spoczywają obecnie relikwie 24 polskich świętych i błogosławionych. W czerwcu br. do świątyni wprowadzono relikwie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, patronki dzieł misyjnych w Polsce i bł. Ignacego Kłopotowskiego, patrona dzieł charytatywnych i mediów katolickich.

Pełny tekst homilii publikujemy TUTAJ.