Ambasada Azerbejdżanu przekazała Muzeum Azji i Pacyfiku dywan „Malibeyli”

W Muzeum Azji i Pacyfiku im. Andrzeja Wawrzyniaka w Warszawie uroczyście przekazano replikę dywanu „Malibeyli” z Karabachu – dar Ambasady Republiki Azerbejdżanu. To pierwszy obiekt z Azerbejdżanu w zbiorach muzeum i zapowiedź rozwijania kolekcji poświęconej Kaukazowi.

Uroczystość odbyła się 4 listopada br. z udziałem dr Nargiz Gurbanovej, ambasador Republiki Azerbejdżanu w Polsce, oraz dyrektora muzeum dr. Józefa Zalewskiego. Ambasador podkreśliła, że sztuka tkania dywanów jest jednym z najważniejszych wyrazów azerskiej kultury, przekazywanym z pokolenia na pokolenie, a w 2010 r. została wpisana na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. Wyraziła przekonanie, że dar będzie służył zbliżeniu społeczeństw oraz dialogowi kulturalnemu między Azerbejdżanem i Polską. „Każdy węzeł i każda barwa opowiadają historię naszego narodu” – powiedziała.

Dyrektor MAiP dr Józef Zalewski zapowiedział włączenie daru do ekspozycji stałej i wykorzystanie go w programach edukacyjnych. Zwrócił uwagę, że to pierwszy obiekt z Azerbejdżanu w kolekcji muzeum i punkt wyjścia do rozwijania działu poświęconego Kaukazowi. „To ważny krok w budowaniu naszej kolekcji” – zaznaczył.

Kustosz kolekcji Karolina Krzywicka wyjaśniła, że przekazany obiekt jest współczesną repliką historycznego kobierca ze zbiorów Narodowego Muzeum Dywanów w Baku. Podkreśliła pochodzenie wzoru „Malibeyli” z okolic Szuszy (Şuşa) oraz cechy karabaskiej szkoły kobierniczej: potrójną bordiurę i trzy ośmioboczne medaliony wypełnione drobnymi motywami, a także falujące, esowate motywy – stylizowane chmury. „Kompozycję dywanu rozpoznaje się po trzech medalionach i motywie stylizowanych chmur” – dodała.

Ambasador Gurbanova przypomniała, że w Azerbejdżanie wyróżnia się tradycyjnie kilka szkół kobierniczych, w tym karabaską, a dywany azerskie cenione są na świecie za gęstość węzła i trwałość. Wspomniała o ponownym otwarciu w 2023 r. oddziału Muzeum Dywanów w Szuszy – po trzech dekadach przerwy – jako symbolicznym geście przywracania życia i dziedzictwa kulturowego regionu.