Kard. Dziwisz przewodniczył uroczystościom w sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej

W sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej w Babimoście odbyły się 22 listopada uroczystości w związku z jubileuszem ustanowienia sanktuarium. Uroczystej Mszy św. przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, który przywiózł relikwie św. Jana Pawła II dla tutejszej świątyni.

Tegoroczne uroczystości rozpoczęły się już 18 listopada Mszą św. pod przewodnictwem bp. Pawła Sochy w intencji wszystkich chorych i cierpiących. Natomiast dzień później rozpoczęły się Diecezjalne Rekolekcje dla Kobiet, które poprowadził je augustianin z Krakowa o. Dawid Burza. Na zakończenie rekolekcji, 21 listopada, podczas odpustu Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej, do kościoła zostały wprowadzone relikwie św. Rity i odbyło się nabożeństwo ku jej czci.

Natomiast uroczystości główne obchody 5. rocznicy ustanowienia sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej odbyły 22 listopada. We wstępie do liturgii kustosz sanktuarium ks. Andrzej Piela zauważył, że w tym roku mija 315 lat od cudu ocalenia miasta od epidemii, a także pięć lat od ustanowienia sanktuarium. – W tym roku mija 315 lat od cudu, który dokonał się właśnie w tych okolicach, gdy zaraza cholery nie dotarła do Babimostu. Wówczas parafianie wespół z władzami lokalnymi i proboszczem przeszli pielgrzymką pokutną do tej świątyni ślubując, że zawsze 21 listopada w dniu ofiarowania Matki Bożej pamiętać o tym, co Maryja zrobiła, że uratowała ich od nieszczęścia – mówił ks. Piela. – Pięć lat temu w czasie pandemii koronawirusa, gdy  odwoływano największe uroczystości religijne, jego ekscelencja ksiądz biskup Tadeusz Lityński powiedział, że właśnie w tym czasie, trzeba ustanowić sanktuarium w Babimoście. Ksiądz biskup sprawował Mszę św. w przyłbicy, my byliśmy w maskach i wtedy wielu pytało, czy ma to sens? Ksiądz biskup powiedziała, że trzeba prosić Matkę Bożą, żeby, podobnie jak przed trzema wiekami, uchroniła nas od zniszczenia. Po tych pięciu latach możemy powiedzieć, że dokonują się tu rzeczy niesamowite – dodał.

W homilii kard. Stanisław Dziwisz odniósł się do osoby św. Jana Pawła II i przywiezionych relikwii. – Cieszę się, że mogłem podarować relikwie tutejszemu sanktuarium – podkreślił hierarcha. – Relikwie św. Jana Pawła II zostały pobrane  w ostatnim dniu jego życia – dodał.

W dalszej części odniósł się od Ofiarowanie Maryi. – Każde ofiarowanie się Bogu ze strony człowieka jest odpowiedzią na Jego miłość. To ważna lekcja. Każdy z nas doświadczył i cały czas doświadcza miłości Boga od chwili przyjścia na świat – mówił kardynał. – Czy wobec takiej miłości można zostać obojętnym? Na miłość odpowiada się miłością! – dodał.

Nie zabrakło też odniesień do Diecezjalnej Pielgrzymki Kobiet oraz wezwania babimojskiego sanktuarium. – Już sam tytuł „Gospodyni”, jaką została obdarzona Matka Jezusa w Babimoście stwarza klimat rodzinny, bliskości i serdeczności i szczególnej więzi, jaka nas wszystkich łączy z Matką Kościoła, Matką każdej i każdego z nas – mówił kaznodzieja.

W uroczystościach wziął udział również bp pomocniczy Adrian Put.

Tego dnia odbyła się również VII Diecezjalna Pielgrzymka Kobiet do Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej, podczas której konferencję wygłosił ks. Krzysztof Białowąs – kustosz sanktuarium św. Rity w Roccaporena we Włoszech.

Obok sanktuarium powstały ogrody maryjne z ikonami napisanymi specjalnie dla sanktuarium, a także wyremontowano Dom Pielgrzyma „Przystań Maryi”, który służy parafianom i pielgrzymom.

Kustoszem sanktuarium, gdzie znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej jest ks. Andrzej Piela, a wicekustoszem ks. Paweł Opłatkowski.

W sanktuarium czczony jest cudowny obraz Matki Bożej nazywanej Gospodynią Babimojską, który powstał prawdopodobnie w XV wieku. Widać na nim Madonnę z Dzieciątkiem Jezus na ręce, a na dole napis po łacinie: „Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia, Miłosierne oczy Twoje na nas zwróć i błogosławiony owoc żywota Twojego po tym wygnaniu nam okaż!”.

Spośród wielu cudów uczynionych za przyczyną Gospodyni Babimojskiej na uwagę zasługuje zdarzenie z 1710 r., kiedy to w pobliskich Chobienicach wybuchła epidemia cholery. Mieszkańcy Babimostu prosili wówczas Maryję o ocalenie. Choroba nie rozprzestrzeniła się, a miejscowa ludność uznała to za cud Pani Babimojskiej. Świadczy wpis ówczesnego proboszcza ks. Ludwika Antoniego Kwiatkowskiego, a to jego fragment: „Na wieczną rzeczy pamiątkę. Roku 1710, dnia 26 czerwca. Błagając Boga Najwyższego, aby i na nas nie przyszedł podobny gniew Jego, jaki wtedy srożył się już ogromnie w postaci zarazy we wsi Chobienice, uczyniliśmy w całej parafii babimojskiej ślub, że dla uczczenia Najświętszej Maryi Panny, w tutejszym obrazie szczególnie bardzo łaskawiej, będziemy po wieczne czasy uroczyście obchodzić święto Jej ofiarowania i każdego roku w tym dniu będziemy powstrzymywać się od wszelkich prac”.