25 lat Rodziny Kolpinga w Łebie – najstarszej wspólnoty kolpingowej w Diecezji Pelplińskiej

W Łebie działa najstarsza w Diecezji Pelplińskiej Rodzina Kolpinga – powstała w 2000 roku przy parafii pw. św. Jakuba Apostoła. Jej początki były odpowiedzią na bardzo konkretną potrzebę: stworzenie środowiska, które zintegruje nową parafię, otworzy mieszkańców na współpracę i pozwoli im działać wspólnie. Dziś, po 25 latach, widać, że ta intuicja była niezwykle trafna – Rodzina Kolpinga stała się jednym z filarów lokalnej aktywności społecznej.

„Rodzina Kolpinga w Łebie zrodziła się z potrzeby stworzenia wspólnoty, która zintegruje tę nową parafię” – wspomina ks. Zenon Myszk, od początku pełniący funkcję prezesa łebskiej Rodziny. „Sięgnęliśmy po format, który był w Polsce mało znany, a okazał się doskonale odpowiadać na lokalne potrzeby”.

Od świetlicy środowiskowej do Domu Kultury Parafialnej

Jednym z pierwszych działań była świetlica środowiskowa – miejsce, które z jednej strony dawało dzieciom bezpieczną przestrzeń, a z drugiej stało się punktem wsparcia dla osób poszukujących pracy. Początek lat 2000 był dla Łeby okresem wysokiego bezrobocia. Pomoc w pisaniu dokumentów, porady i warsztaty stały się dla wielu mieszkańców realną szansą na zmianę.

„Było ogromne bezrobocie. Ludzie potrzebowali wsparcia – i je otrzymywali. Ja sama dzięki Kolpingowi podjęłam studia, zdobyłam zatrudnienie i mogłam się rozwijać” – wspomina Irena Drywa, jedna z liderek wspólnoty, była przewodnicząca, dziś także członkini zespołu „Głos Serca”.

Z czasem otwarto Dom Kultury Parafialnej – przestrzeń, którą Rodzina Kolpinga prowadzi do dziś, znaną mieszkańcom jako „Boleniec”. Od dwóch dekad odbywają się tam wykłady, warsztaty, koncerty, spotkania formacyjne i wydarzenia parafialne, a także spotkania rodzin kolpingowych z całej diecezji. To miejsce stało się naturalnym centrum wielu inicjatyw – nie tylko duchowych, ale także edukacyjnych i kulturalnych.

Łebski Uniwersytet Ludowy i „Camino” – dzieła kultury

Na tej bazie zaczęły wyrastać kolejne przedsięwzięcia. Jednym z najważniejszych stał się Łebski Uniwersytet Ludowy – wyjątkowa forma edukacji dorosłych, łącząca praktyczne kursy kulinarne, artystyczne i zawodowe z elementami formacji chrześcijańskiej, patriotycznej oraz z katolicką nauką społeczną. Dzięki temu mieszkańcy mogą rozwijać umiejętności, zdobywać nowe kompetencje i jednocześnie czerpać z bogactwa tradycji i duchowości.

Drugim sztandarowym przedsięwzięciem jest „Camino” – doroczny panel dyskusyjny nawiązujący nazwą do patrona parafii, św. Jakuba. W „Boleńcu” spotykają się profesorowie, naukowcy i praktycy z różnych dziedzin, a tematy poruszane podczas kolejnych edycji obejmują kwestie społeczne, kulturowe, edukacyjne i duchowe. Wydarzenie stało się stałym punktem na mapie kulturalnej Łeby.

Współpraca z Niemcami i lokalne więzi, które przetrwały lata

Rodzina Kolpinga w Łebie od początku budowała relacje z partnerami zagranicznymi. Dużą rolę odegrały kontakty z Rodzinami Kolpinga z Niemiec – spotkania, konferencje, wymiany i wspólne inicjatywy. „To była możliwość, by z różnych stron łączyć naszą społeczność i budować mosty” – wspominają członkowie wspólnoty.

Pomoc uchodźcom i troska o najmłodszych

Kolping w Łebie od lat angażuje się w miejskie projekty dotyczące integracji społecznej. Jednym z nich jest inicjatywa „Bo liczy się człowiek”, w ramach której stowarzyszenie współtworzy lokalny Klub Rodzin.

W ostatnich latach Rodzina Kolpinga mocno zaangażowała się w pomoc uchodźcom wojennym z Ukrainy. Dzięki współpracy z Rycerzami Kolumba powstało Centrum Miłosierdzia, które organizowało kursy języka polskiego i szkolenia przygotowujące do pracy w sektorze turystycznym.

Dla dzieci prowadzony jest projekt „Nasze tradycje”, który uczy najmłodszych kultury kaszubskiej – od warsztatów artystycznych i kulinarnych po poznawanie lokalnej historii, w tym najstarszego zapisu modlitwy „Ojcze nasz” po kaszubsku, odnalezionego w pobliskiej Szczenurzy.

Śpiew, przyjaźnie i codzienność, która zmienia ludzi

Ważną częścią wspólnoty są członkinie zespołu „Głos Serca”, który od lat towarzyszy wydarzeniom parafialnym i działaniom Rodziny Kolpinga. „Kolping dał mi szansę rozwoju – i wielu innym osobom. Od wsparcia zawodowego po miejsce, w którym można być razem, działać, śpiewać, przyjaźnić się” – podkreśla Beata Kondratowicz, jedna z wokalistek i skarbniczka stowarzyszenia. To właśnie przyjaźnie są jednym z najtrwalszych owoców 25 lat działalności. „To wspólnota ludzi, wiary, czynu i przyjaźni. Do dziś jesteśmy blisko siebie” – dodaje Irena Drywa, prezentując kronikę przygotowaną na zakończenie swojej kadencji przewodniczącej.

45 osób i jedno źródło inspiracji – idea bł. Adolfa Kolpinga

„Dziś łebska Rodzina Kolpinga liczy około 45 osób. Każda z nich wnosi swoje doświadczenia, talenty i energię. Wspólnota rozwija się dzięki temu, że wciąż przychodzą nowi” – podkreśla Teresa Beczyczko, która od niedawna przewodzi Rodzinie Kolpinga w Łebie.

Rodziny Kolpinga mają swoją charakterystyczną strukturę: prezesem jest zawsze osoba duchowna, odpowiedzialna za duchowy kierunek wspólnoty, natomiast wszystkie pozostałe funkcje pełnią świeccy. To oni organizują wydarzenia, tworzą projekty, prowadzą działania społeczne i integracyjne. Ten model sprawia, że Kolping to wspólnota naprawdę „współtworzona”: duchowni zapewniają fundament i formację, a świeccy nadają dynamikę, energię i realny wymiar działań.

Dlatego wokół Rodziny Kolpinga naturalnie gromadzi się nie tylko parafia, ale całe lokalne środowisko: rodziny, seniorzy, młodzież, osoby aktywne zawodowo i społecznie. To forma aktywności, która z założenia ma łączyć, angażować i dawać przestrzeń do wspólnego działania.

„To się samo nie zrobi. Wspólnotę trzeba tworzyć – codziennie, cierpliwie, razem” – zaznacza ks. Zenon Myszk, prezes łebskiej Rodziny Kolpinga od 25 lat. Taki model wynika bezpośrednio z wizji bł. Adolfa Kolpinga – niemieckiego kapłana, który w połowie XIX wieku zauważył, że ludzie najlepiej rozwijają się we wspólnocie opartej na odpowiedzialności, solidarności i współpracy świeckich z duchownymi. Jego myśl stała się podstawą międzynarodowego ruchu kolpingowego, a w 1991 roku została potwierdzona poprzez beatyfikację dokonaną przez św. Jana Pawła II. Dziś właśnie ta idea – łączenia tego, co duchowe, z tym, co praktyczne i społeczne – wciąż inspiruje mieszkańców Łeby do działania.

Projekt z sercem

Artykuł powstał w ramach projektu „Rozwój sieci Dzieła Kolpinga”, realizowanego przez Związek Diecezjalny Dzieła Kolpinga Diecezji Pelplińskiej. Projekt obejmuje 15 filmowych opowieści o Rodzinach Kolpinga działających na północy kraju. Sfinansowano go ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, w ramach programu „Moc Małych Społeczności”.