Poznań: nieszpory na rozpoczęcie Adwentu w najstarzej polskiej katedrze

Od zapalenia pierwszej świecy wieńca adwentowego oraz świec Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom przez przedstawicieli organizacji charytatywnych Kościołów chrześcijańskich – Caritas, Eleos i Diakonii – rozpoczęły się uroczyste pierwsze nieszpory Adwentu w katedrze poznańskiej. Przewodniczył im abp Zbigniew Zieliński.

Liturgię nieszporów adwentowych na rozpoczęcie nowego okresu liturgicznego w archidiecezji poznańskiej celebrowano w bazylice archikatedralnej pw. św. Apostołów Piotra i Pawła po raz pierwszy. W liturgii wzięli udział poznańscy biskupi – abp Stanisław Gądecki, bp Zdzisław Fortuniak, Grzegorz Balcerek i Jan Glapiak, obecni byli kanonicy kapituły katedralnej, kapłani i klerycy, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele Poznańskiej Rady Ekumenicznej, członkowie stowarzyszeń katolickich i wspólnot duszpasterskich.

„Prowadzeni przez najpewniejszego z przewodników – Objawione Słowo – wkraczamy w Adwent, czas radosnego oczekiwania na przyjście Chrystusa. Adwentem rozpoczynamy także rok liturgiczny, któremu przyświecać będzie hasło-zachęta, byśmy byli uczniami misjonarzami” – mówił w homilii abp Zbigniew Zieliński.

Metropolita poznański zachęcał do nadania Adwentowi „dynamicznego charakteru”, w którym odkryjemy działanie Boga, który nas uświęca. „Od pierwszych chwil przygotowania do celebracji przyjścia Zbawiciela świata zgłębiamy historię miłości Boga do człowieka, miłości, która – jak podkreśla to liturgia Adwentu, zaprowadzi nas nie tylko do Betlejem, ale także na Golgotę i do pustego grobu, i ku wieczności, by pragnienie nieba wpisać jeszcze mocniej w nasze życie” – mówił abp Zieliński.

Nawiązując do hymnu Liturgii Godzin metropolita poznański podkreślił, że w Adwencie chcemy – „wolni od tego, któremu obce jest nasze szczęście, zwrócić się ku Temu, który pragnie szczęścia naszego” nadając w ten sposób radości z narodzin Zbawiciela jeszcze głębszy wymiar. Zauważył, że dzięki treści psalmów śpiewanych podczas nieszporów odkrywamy, jak trudna i długa była droga ludzkości do Betlejem.

„Tak oto odsłania się przed nami siła nadziei, potęga wytrwałej modlitwy, tego rodzącego duchowe życie dialogu człowieka ze swym Bogiem. Adwentowe odkrycie tego skarbu przywiodło nas na tę modlitwę i pozwala dostrzec w Adwencie czas, w którym nie tylko przygotowujemy się do uroczystości Narodzenia Pańskiego, kiedy wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię, ale także czas, w którym wypatrujemy powtórnego przyjścia Jezusa w chwale na końcu czasów” – mówił abp Zieliński.

Metropolita poznański zauważył, że człowiek współczesny z trudnością niekiedy odróżnia dobro od zła. „Są to czasy, w których z jednej strony wykazujemy ogromną wrażliwość na prawdę, a z drugiej strony z uporem niekiedy uczestniczymy w zamazywaniu różnic pomiędzy dobrem i złem. Są to czasy, w których z jednej strony zachwycamy się pluralizmem i odmiennościami, bogactwem różnorodności, a z drugiej strony między innymi patrzymy z dużym niezrozumieniem na los tych, którzy naprawdę się źle mają, pozostawiając ich na boku naszego zainteresowania. Budujące stają się świadectwa tych, którzy poza granicami tak zwanej poprawności dostrzegają potrzeby ludzi tam, gdzie one naprawdę są” – mówił abp Zieliński.

Metropolita poznański zachęcał do przeżywania Adwentu jako czasu pracy nad sobą i spełniania dobrych uczynków. „W tym kontekście szczególnego znaczenia, nie tylko symbolicznego, nabiera dzisiaj obecność przedstawicieli bratnich Kościołów chrześcijańskich i zapalone w ich rękach świece – Eleos, Diakoni i Caritas. To niezwykłe dzieło jednoczące wyznawców Chrystusa jeszcze bardziej inspiruje do zwrócenia naszej uwagi we wspólnocie wiary na tych, którzy najbardziej potrzebują pomocy. Każą nam zajrzeć tam, gdzie nie tylko człowiek doświadcza biedy materialnej, ale także coraz bardziej dostrzegalnej biedy duchowej” – mówił abp Zieliński. Przypomniał, że Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom to najstarsza i największa charytatywna akcja w Polsce, jedna z najdłużej trwających kampanii bożonarodzeniowych w Europie, o charakterze wspólnotowym i ekumenicznym.