Prymas Polski: Adwent to nasze „tu” i „teraz”

Adwent to nasze „tu” i „teraz”, to nasza godzina, to nasz czas zbawienia. Nie wolno nam go zlekceważyć. Nie wolno nam go przegapić. Nie wolno nam go przespać. Adwent to rozpoczęta obecność samego Boga. Czuwajcie więc i bądźcie gotowi! – mówił abp Wojciech Polak podczas Mszy św. z nieszporami adwentowymi w katedrze gnieźnieńskiej.

Adwent to nasze „tu” i „teraz”, to nasza godzina, to nasz czas zbawienia. Nie wolno nam go zlekceważyć. Nie wolno nam go przegapić. Nie wolno nam go przespać. Adwent to rozpoczęta obecność samego Boga. Czuwajcie więc i bądźcie gotowi! – mówił abp Wojciech Polak podczas Mszy św. z nieszporami adwentowymi w katedrze gnieźnieńskiej.

Za papieżem Benedyktem XVI abp Polak tłumaczył w homilii, że Adwent wcale nie oznacza oczekiwania, jak to się ogólnie przyjmuje, ale obecność, a dokładniej nadejście tzn. rozpoczętą obecność – rozpoczętą obecność samego Boga. A zatem Adwent – kontynuował myśl Benedykta XVI – przypomina nam o dwóch sprawach: po pierwsze o tym, że obecność Boga w świecie już się rozpoczęła, że jest On już w sposób ukryty obecny; a po drugie o tym, że Jego obecność właśnie się rozpoczęła, ale nie jest dopełniona, lecz jeszcze jest ciągle w fazie wzrostu, stawania się, dojrzewania.

– Adwent więc to nie tylko i nie tyle wspomnienie jakiejś odległej przeszłości, ani też równie odległe wyglądanie tego, co kiedyś nadejdzie. Adwent to nasze tu i teraz, to nasza godzina, to nasz czas zbawienia. Nie wolno nam go zlekceważyć. Nie wolno nam go przegapić. Nie wolno nam go przespać. Adwent to rozpoczęta obecność samego Boga – mówił Prymas dopowiadając, że ta obecność domaga się naszej odpowiedzi na pytanie o gotowość spotkania z Nim.

– Czy zatem jestem świadomy tego, czym żyję? Czy jestem czujny, czy jestem przebudzony? Czy staram się rozpoznać obecność Bożą w codziennych sytuacjach? Czy widzę Go w Słowie i przyjmuję w sakramentach? – pytał za papieżem Franciszkiem abp Polak i nawiązując do hasła rozpoczynającego się nowego roku duszpasterskiego „Uczniowie-misjonarze” przypomniał, że na mocy chrztu powołani jesteśmy do tego, aby nieść Ewangelię światu. Zanim jednak pójdziemy z Dobrą Nowiną do innych, „wpierw sami musimy otworzyć się na Niego i przyjąć Go w naszym życiu. I znów nie chodzi tylko o to, by czuwać i nie ulec pokusie, ale aby być otwartym i gotowym na ciągły wzrost, na rozwój, na pokonywanie przeszkód w naszym życiu” – mówił abp Polak.

– Nie prześpijmy więc tego czasu – prosił.

– Wykorzystajmy go, aby przez nasze czuwanie i modlitwę zbliżyć się do Tego, który przychodzi. Jak przychodzi? Ukrywa się – powie papież Franciszek – w najbardziej pospolitych i zwyczajnych sytuacjach naszego życia. Przychodzi w spotkanym po drodze człowieku, często tym właśnie szukającym pomocy i wsparcia, obarczonym ciężarem niezrozumienia, może skrzywdzenia czy odrzucenia przez innych. Staje w pojawiających się nagle wyzwaniach i nieoczekiwanych zadaniach, których nie wolno nam zlekceważyć. Wychodzi w swoich wielorakich darach i łaskach, wzywając nas – także jako Kościół Gnieźnieński – do ciągłego rachunku sumienia, do przezwyciężenia naszych własnych obaw i lęków, do odważnego podjęcia nowych wyzwań – zachęcał Prymas.

Mszę św. koncelebrowali m.in.: proboszcz katedry ks. infułat Przemysław Kwiatkowski, kanonicy Kapituły Prymasowskiej i księża pracujący w instytucjach centralnych m.in. zaangażowani w działalność Caritas Archidiecezji Gnieźnieńskiej, początek Adwentu bowiem to inauguracja akcji pomocowych organizowanych przez Caritas m.in. Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom.