Abp Budzik o świętości kapłanów i krytyce papieża

„Macie być w dzisiejszym świecie ambasadorami Bożej prawdy i świętości” – apelował metropolita lubelski abp Stanisław Budzik do księży zgromadzonych w kościele pw. Świętej Rodziny w Lublinie z okazji II Dnia Modlitw o uświęcenie kapłanów. Już po raz drugi zorganizowano je w trwającym właśnie Roku Wiary.

W homilii arcybiskup apelował do księży, by troskę o osobistą świętość łączyli z zatroskaniem o świętość wiernych. – „Między naszą świętością a świętością powierzonych nam wiernych istnieje ścisła łączność. Nie możemy uświęcić siebie, bez troski o uświęcenie naszych sióstr i braci” – mówił. Jego zdaniem nawet osobista niedoskonałość kapłana nie może powstrzymać go od realizacji tego fundamentalnego zadania. – „Świadomość naszej słabości, naszego grzechu nie przekreśla wezwania do świętości. Jesteśmy przecież szafarzami Bożego miłosierdzia. Wiemy, że poszukiwanie świętości zawsze może wziąć swój początek, swój kolejny początek od żalu i przebaczenia” – podkreślił.

Metropolita lubelski zwrócił szczególną uwagę na posługę głoszenia słowa Bożego w pracy kapłańskiej. – „Kapłan, to sługa i głosiciel Słowa. Jesteśmy może skłonni sceptycznie zapytać: Co to jest słowo? Przecież liczą się fakty, słowa są mało warte. Ale każdy, kto spojrzy na sprawę głębiej zrozumie, że słowo to potęga. Słowo tworzy fakty. Jedno fałszywe słowo może zburzyć całe ludzkie życie, może zbezcześcić dobro innego człowieka. Jedno słowo dobroci – może człowieka przemienić” – mówił.

Kaznodzieja odniósł się również do trudności, z jakimi mierzą się kapłani w głoszeniu słowa Bożego wiernym. – „W dzisiejszym świecie służba głoszenia słowa stała się trudna i niewdzięczna. Niejeden kapłan czuje się dzisiaj tak, jak prorok Jeremiasz, który buntował się przeciwko wyznaczonej mu przez Boga roli proroka. Najchętniej by uciekł i zrezygnował z tej służby, która uczyniła go człowiekiem samotnym i dla wielu ludzi szalonym. Musimy pamiętać na słowa św. Pawła: „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii”. „Musimy pamiętać, że jest ona nie tylko orędziem, ale Bożym działaniem” – dodał.

Abp Budzik zwrócił uwagę na posłuszeństwo Bogu w życiu i posłudze księdza. Jak podkreślił, istnieje szczególny związek pomiędzy „słuchaniem” a „posłuszeństwem”. – „Być posłusznym, to słuchać, aby usłyszeć co mówi do nas Bóg. Wziąć sobie do serca Jego słowo, uczynić je drogą, bramą i lampą naszego życia. tego uczy Chrystus” – stwierdził. Temu wezwaniu sprzeciwia się jednak fałszywe rozumienie wolności. Jest ona, jak powiedział, jedną z najcenniejszych wartości, jakie posiada człowiek.

– „Pytanie brzmi: jak tę wolność wykorzystać? Najlepszym sposobem jest oddanie jej do dyspozycji Bogu” – mówił. Oznacza to zdaniem arcybiskupa postawienie znaku równości pomiędzy tym, czego od księdza oczekuje Bóg, a tym co sobie sam planuje. Cytując Sorena Kierkegaarda przypomniał, że „zależność od Boga jest jedyną prawdziwą niezależnością”. „Warunkiem skutecznego przekazywania tego słowa innym jest osobiste wsłuchiwanie się w słowo Boga” – dodał.

Mówiąc o posłuszeństwie kapłana wobec Kościoła metropolita lubelski przypomniał, że jest ono przede wszystkim posłuszeństwem Chrystusowi, który przez ten Kościół działa. – „Wynika ono ze wsłuchiwania się w słowo Boże, z zakorzenienia się w miłości do Kościoła, w działaniu duszpasterskim. Miłość kapłańska wyraża się w tym, aby w duchu pokory i wiary przyjmować i wykonywać to, co mówi papież, biskup, dziekan, proboszcz” – podkreślił.

Zdaniem arcybiskupa posłuszeństwo oznacza także wsłuchiwanie się w głos wspólnoty wiernych, która posiada zmysł wiary. Powołał się przy tym na świadectwo papieża Franciszka z początku pontyfikatu, kiedy poprosił zgromadzonych na Placu Św. Piotra o modlitwę za siebie. Zauważył, że obecnie coraz częściej można usłyszeć znaki niezadowolenia z podobnych gestów papieża. – „Myślę, że ten nowy pontyfikat będzie próbą naszego posłuszeństwa. Na pewno Bóg chce nam bardzo wiele powiedzieć przez nowego pasterza” – zaznaczył metropolita.

Spotkania z okazji archidiecezjalnego Dnia Modlitw o uświęcenie kapłanów odbyły się we wszystkich tzw. rejonach duszpasterskich archidiecezji lubelskiej (Lublin, Kazimierz Dolnym, Chełm, Lubartów, Księżomierz). Każde z nich zostało zorganizowane w oparciu o schemat przygotowany przez Wydział Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej w Lublinie. Centralnym punktem spotkania była msza święta koncelebrowana pod przewodnictwem biskupów. Wcześniej kapłani modlili się tekstami Liturgii Godzin. Wysłuchali też konferencji głoszonych w oparciu o dokumenty Kościoła dotyczące życia im posługi kapłanów. Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu korzystali ze spowiedzi. Spotkania kończył wspólny posiłek.