Abp Depo: Patriotyzm jest sprawą honoru wobec Boga

– Naszym prawem i obowiązkiem jest być dzisiaj razem – powiedział abp Wacław Depo. W 105. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości metropolita częstochowski przewodniczył Mszy św. w intencji Ojczyzny w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie.

W modlitwie uczestniczyli przedstawiciele władz parlamentarnych i samorządowych oraz poczty sztandarowe: miasta, straży pożarnej, policji, środowisk patriotycznych, wspólnot, stowarzyszeń oraz szkół.

– Naszym prawem i obowiązkiem jest być dzisiaj razem, zwłaszcza na progu kolejnych zmagań o prawdę, historię, niepodległość i suwerenność wśród narodów świata, a także o podmiotowość i wolność religijną każdej Polki i każdego Polaka – podkreślił abp Depo we wprowadzeniu do Liturgii.

W homilii hierarcha przyznał, że „zgromadziła nas tutaj miłość ojczyźniana, która na ziemi polskiej i poza jej granicami zapisała niejedną kartę poświęcenia i ofiary z życia pokoleń Polaków, abyśmy żyli w wolnej i suwerennej Ojczyźnie”.

Celebrans przywołał słowa: „Pokój tobie, Polsko, Ojczyzno moja”, którymi św. Jan Paweł II w czerwcu 1983 r. pozdrowił Ojczyznę po ucałowaniu jej ziemi, podczas drugiej pielgrzymki do Polski. Metropolita częstochowski przeciwstawił je obecnej sytuacji w wielu miejscach na świecie. – Gdybyśmy bowiem dzisiaj stanęli na innych ziemiach, a zwłaszcza przed portalami francuskich katedr w Chartres, Notre Dame w Paryżu i Nicei, staniemy wobec zamkniętych drzwi i zniszczonych wnętrz. Trzeba nam odczuć ducha tych świątyń podpalanych w Afryce, Ameryce Środkowej, Ziemi Świętej czy na Ukrainie. Tam krzyczą kamienie ze ścian jako protest nie tylko przeciw wojnie, ale przeciw kłamstwu jako systemowi dehumanizacji i projektów dekonstrukcji człowieczeństwa pod hasłem neohumanizmu, nowego stworzenia poza Bogiem – zwrócił uwagę abp Depo.

Metropolita częstochowski zauważył, że dzisiaj z całą niespokojnością powracają pytania, które Jan Paweł II postawił 10 czerwca 1979 r., kończąc pierwszą pielgrzymkę do Ojczyzny: „Czy można odrzucić Chrystusa i wszystko to, co On wniósł w dzieje człowieka? Oczywiście, że można. Człowiek jest wolny. Człowiek może powiedzieć Bogu: nie. Może powiedzieć Chrystusowi: nie. Ale – pytanie zasadnicze: czy wolno? I w imię czego wolno? Jaki argument rozumu, jaką wartość woli i serca można przedłożyć sobie samemu i bliźnim, i rodakom i narodowi, ażeby odrzucić, ażeby powiedzieć «nie» temu, czym wszyscy żyliśmy przez tysiąc lat?! Temu, co stworzyło podstawę naszej tożsamości i zawsze ją stanowiło”. – Odpowiedzmy sobie w ciszy naszych serc, jak wypełniamy ten testament – zachęcił abp Depo.

Odnosząc się do charakteru uroczystości, którym było dziękczynienie za niepodległość Polski, hierarcha podkreślił, że „patriotyzm nie jest rodzajem ślepego, nacjonalistycznego egoizmu, lecz miłującym powołaniem i misją odróżniającą nas wobec wartości innych narodów”. – Chcemy w duchu Cypriana Kamila Norwida „różnić się mocno” , bo inaczej nie będziemy sobą, a „papugą narodów”. Patriotyzm jest obowiązkiem wynikającym z IV przykazania Bożego, dlatego też jest sprawą honoru wobec Boga, gotowości służby i odpowiedzialności za tych, którzy przyjdą po nas – powiedział abp Depo.

Przed błogosławieństwem odmówiono modlitwę za Ojczyznę ks. Piotra Skargi.

Po Mszy św. ulicami miasta przeszedł marsz środowisk patriotycznych.

Załoga niemiecka 11 listopada 1918 r. w Częstochowie opuściła koszary i stację kolejową, a młodzież z Polskiej Organizacji Wojskowej i Straż Obywatelska przystąpiła do rozbrajania Niemców. Następnego dnia o godz. 17.30 przemaszerowały częstochowskimi Alejami 3 kompanie Wojska Polskiego pod dowództwem kpt. Ludwikowskiego. Na ulicach, balkonach i ratuszu załopotały biało-czerwone flagi.

W 1918 r. na Jasnej Górze świętowanie niepodległości Polski rozpoczęło się już 4 listopada. W sanktuarium żołnierzy polskich witał przeor o. Piotr Markiewicz w otoczeniu całego konwentu paulinów. Podporucznik Artur Wiśniewski z oddziałem 22. pułku w imieniu władz polskich objął pieczę nad jasnogórskim klasztorem.

Również były komendant enklawy jasnogórskiej, utworzonej 28 kwietnia 1915 r., mjr Józef Kettlinger, złożył pisemne oświadczenie, że z dniem 4 listopada 1918 r. zakończyła swoją działalność austriacka komendantura twierdzy jasnogórskiej. Na wieży jasnogórskiej wywieszono polskie sztandary. 5 listopada na Jasną Górę przybyły władze miejskie, na czele z nadburmistrzem, dr Józefem Marczewskim oraz burmistrzem Aleksandrem Brandtke-Stężyńskim.