Abp Gądecki: im bliżej jesteśmy Jezusa, tym bliżej siebie nawzajem

Im bliżej jesteśmy Jezusa, tym bliżej jesteśmy siebie nawzajem – powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki podczas głównej wielkopolskiej procesji, która w uroczystość Bożego Ciała przeszła ulicami Poznania. Metropolita poznański wezwał wszystkich do narodowego pojednania.

Mszy świętej i głównej procesji w Wielkopolsce przewodniczył metropolita poznański abp Stanisław Gądecki. Wierni przeszli w procesji eucharystycznej z sanktuarium Bożego Ciała do katedry poznańskiej. Na ołtarzach stacyjnych umieszczono hasła nawiązujące do programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce „Nowe życie w Chrystusie”.

Kazania przy trzech pierwszych ołtarzach wygłosił ks. Wojciech Nowicki. „Kiedy rozważamy tajemnicę Eucharystii w roku 1050. rocznicy Chrztu Polski, musimy raz jeszcze powrócić do tego źródła, jakim jest chrzest każdego z nas. Chrzest otworzył nam drzwi do wszystkich sakramentów; otworzył nam także drzwi do sakramentu Eucharystii” – mówił redaktor katolickiego Radia Emaus.

W homilii wieńczącej procesję abp Gądecki przypomniał ostatni temat tegorocznego ogólnopolskiego programu duszpasterskiego: „Im bliżej Jezusa – tym bliżej siebie”. Ukazując przykład biblijnego Melchizedeka przypomniał, że ten król i kapłan stał się symbolem Chrystusa, który ustanowił sakrament Ciała i Krwi pod postaciami chleba i wina. – Z tą jednak różnicą, że w przypadku Melchizedeka chodziło tylko o pokarm podtrzymujący życie doczesne, natomiast w przypadku Chrystusa idzie o pokarm życia wiecznego. Jezus bowiem wiedział dobrze, że człowiek – oprócz głodu fizycznego – odczuwa w sobie inny głód, daleko ważniejszy, którego nie można zaspokoić zwykłym pokarmem. Chodzi o głód wieczności, który tylko On sam może zaspokoić, ponieważ jest „chlebem życia” wiecznego – powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.

Przypomniał, że ludzkie dzieje – z ich cierpieniami i radościami – należy postrzegać w perspektywie wieczności, to znaczy w tej perspektywie ostatecznego spotkania z Bogiem. – Życie wieczne nie jest „długim trwaniem” ani „czasem bez końca”, lecz zupełnie innym poziomem istnienia – przypomniał hierarcha.

Nawiązał również do ewangelicznego opisu rozmnożenia chleba i ryb przez Jezusa, w którym Chrystus ustanowił swoich uczniów bliskimi współpracownikami swojej mesjańskiej działalności. – On uświadomił nam, że w byciu apostołem nie chodzi tylko o słowa, ale również o czyn. Słowa bowiem stają się puste, kiedy głoszący je odsyła od siebie tych, którzy są w potrzebie. W byciu apostołem idzie inaczej mówiąc o zasadę solidarności, która jawi się jako jedna z głównych zasad chrześcijańskiej wizji organizacji społecznej i politycznej – powiedział.

– My często czujemy się zwolnieni z wypełnienia tego nakazu, z potrzeby niesienia pomocy potrzebującym, ponieważ uważamy, że biednym powinny pomagać organizacje do tego powołane, albo ludzie bogaci, my zaś do nich nie należymy. Tymczasem jest rzeczą zdumiewającą, jak wiele mogą zrobić zwykli ludzie, którzy mają otwarte serca i nie wahają się dzielić z innymi tą odrobiną, którą posiadają – przypomniał.

Zdaniem abp. Gądeckiego, cudowne rozmnożenie chleba jest także obrazem Kościoła. Na pustyni tego świata, w samym centrum zgromadzenia stoi Chrystus, dawca Słowa i chleba. Dookoła Niego krąg uczniów, którzy przynoszą Jezusowi to niewiele, co posiadają a w zamian otrzymują chleb życia wiecznego dla milionów zgłodniałych ludzi.

Jak podkreślił, przekształcenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa powoduje radykalną przemianę mającą za cel przekształcenie rzeczywistości, którego ostatecznym kresem będzie przemienienie całego świata, aż do stanu, w którym Bóg stanie się wszystkim we wszystkich. – Z tego tytułu kult oddawany Bogu, w istocie nie jest nigdy aktem czysto prywatnym. Wymaga on publicznego świadectwa naszej wiary. Dotyczy to wszystkich ochrzczonych, ale szczególnie tych, którzy – z racji zajmowanej pozycji społecznej czy politycznej – muszą podejmować decyzje dotyczące wartości fundamentalnych, takich jak szacunek i obrona każdego ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci, jak rodzina oparta na małżeństwie mężczyzny i kobiety, wychowywanie dzieci oraz promocja dobra wspólnego we wszystkich jego formach – powiedział metropolita poznański.

Przypomniał, że te wartości nie podlegają negocjacjom. – Dlatego katoliccy politycy oraz ustawodawcy – świadomi swej poważnej odpowiedzialności społecznej – winni się czuć przynaglani przez swoje uformowane w prawy sposób sumienie, aby przedstawiać oraz wspierać prawa inspirowane przez wartości zakorzenione w ludzkiej naturze. To wszystko ma swój obiektywny związek z Eucharystią – przypomniał.

– Każda Eucharystia jest komunią nie tylko z Panem, lecz także ze stworzeniem i z ludźmi wszystkich miejsc i wszystkich czasów. Nie możemy się zjednoczyć z Panem, jeśli nie jesteśmy zjednoczeni z sobą. Zbliżając się do Niego, musimy także zbliżyć się do siebie nawzajem i ze sobą zjednoczyć. (…) Tak, im bliżej jesteśmy Jezusa, tym bliżej jesteśmy siebie nawzajem – ocenił hierarcha. Skierował też do wszystkich apel o pojednanie narodowe.

Przypomniał słowa Jana Pawła II, że „prawdziwy pokój jest owocem sprawiedliwości, cnoty moralnej i gwarancji prawnej, która czuwa nad pełnym poszanowaniem praw oraz obowiązków i równym podziałem dobrodziejstw i powinności. Skoro jednak sprawiedliwość ludzka jest zawsze krucha i niedoskonała, zdana na egoizm i ograniczenia zarówno osób, jak i całych grup, należy ją praktykować w duchu przebaczenia i w pewnym sensie uzupełniać przebaczeniem, które goi rany i odnawia zakłócone relacje pomiędzy ludźmi”.

Śpiewy podczas procesji prowadził Poznański Chór Katedralny, a Ewangelie przy czterech ołtarzach śpiewali nowo wyświęceni kapłani. Jak co roku w Poznaniu szczególnie zaznaczyły swą obecność ubrane w tradycyjne stroje Bamberki, potomkinie osadników przybyłych do Wielkopolski w XVIII wieku z niemieckiego Bambergu.