Abp Galbas: Trzeba się zmierzyć z jasnymi i ciemnymi stronami w historii zgromadzeń

Trzeba się zmierzyć z jasnymi i ciemnymi stronami w historii zgromadzeń ‒ mówił arcybiskup katowicki Adrian Galbas uczestnikom 51. Ogólnopolskiej Konferencji Historyków Zakonnych. Konferencja odbywa się w piątek i w sobotę 8-9 września w budynku Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach.

W czasie Mszy św. w seminaryjnej kaplicy abp Adrian Galbas powiedział uczestnikom konferencji, że w historii swoich zgromadzeń zakonnych z pewnością jest wiele chlubnych kart i przykładów świętości, ale też kart ciemnych i przykładów ludzi, którzy nie sprostali zadaniu. ‒ Poza świętymi kanonizowanymi i beatyfikowanymi, założycielami waszych instytutów, znajdziecie tam wielu „świętych z sąsiedztwa”, o których papież Franciszek pisze w „Gaudete et exsultate” ‒ powiedział.

Zachęcał, by tych świętych pokazywać. ‒ Jeśli my sami nie pokażemy światu świętości naszych świętych, kto to zrobi? Ale w swojej historii znajdziecie także karty ciemne, trudne, ludzi, którzy nie sprostali zadaniu, którzy zawiedli. Także z nimi trzeba się zmierzyć. Potrzebna jest tu wierność prawdzie, kompetencja oraz wolność od siebie samych, od własnych emocji i nastawień ‒ zachęcał abp Galbas.

Hierarcha przestrzegł przed idealizowaniem historii, to znaczy przedstawianiu jej tak, jakby podejmowane w historii decyzje, sposoby myślenia i działania, były absolutnie doskonałe, obowiązujące dla nas także dzisiaj. – Tak przedstawiana historia staje się w wyniosłą damą, „czarną dyskoteką”, nie pozwalającą wytchnąć „ludziom ani wiekom”, jak pisała kiedyś Agnieszka Osiecka ‒ stwierdził.

Metropolita katowicki przestrzegał przed manipulowaniem historią, to znaczy taką interpretacją konkretnych faktów z przeszłości, która służy nie tyle przekazywaniu historii, ile osiąganiu własnych, doraźnych celów. ‒ Skrajnym przykładem jest Hitler i Stalin, którzy gdy doszli do władzy, stworzyli nowy rodzaj historii swoich narodów, by usprawiedliwić własne cele. Potrzebna jest nam historia refleksyjna, krytyczna, taka, której ‒ jak pisał Asnyk ‒ ołtarzy nie powinniśmy deptać, wiedząc jednocześnie, że sami mamy doskonalsze wznieść ‒ zaznaczył abp Galbas.