Abp Gallagher o polskim ambasadorze z czasów wojny: wzór dla nas „w mrocznej godzinie historii”

W Rzymie odsłonięto tablicę upamiętniającą Kazimierza Papée jako „ostatniego ambasadora wolnej Polski” przy Stolicy Apostolskiej. Funkcję tę pełnił w latach 1939-1958, a nieoficjalnie aż do roku 1972. Biorący udział w uroczystości szef papieskiej dyplomacji podkreślił, że jest on dla nas przykładem również teraz, „w mrocznej godzinie historii”. Przypomniał też jego zaangażowanie w ratowanie Żydów.

Abp Paul Gallagher przypomniał, że Kazimierz Papée był wybitnie uzdolnionym dyplomatą. Pracował w Berlinie, Gdańsku, Ankarze czy Pradze. Jednak swą najważniejszą misję pełnił przy Stolicy Apostolskiej, „w czasie wielkiego cierpienia jego ojczyzny, zdewastowanej przez ambicje totalitarnych reżimów XX wieku”. Misja ta trwała ponad 30 lat. Ambasadorem Polski był od maja 1939 r. do listopada 1958 r., reprezentując po wojnie rząd emigracyjny. Następnie aż do roku 1972 był administratorem spraw ambasady w randze chargé d’affaires.

Przypominając dramatyczne losy ambasadora Papée, abp Gallagher zauważył, że jego dyplomację można opisać jako heroiczny akt oporu kierujący się zasadami sprawiedliwości, prawdy i człowieczeństwa, co, jak podkreślił, dobrze pokazują watykańskie dokumenty niedawno otwarte dla publiczności. Podkreślił, że jego żmudne starania o potępienie okrucieństw dokonywanych przez nazizm na Polakach i Żydach znalazło pełne zrozumienie u Piusa XII i jego współpracowników w Sekretariacie Stanu. „Odsłaniając tę tablice w mrocznej godzinie historii, chcemy zatem przypomnieć sobie i wskazać potomnym świetlany przykład dyplomaty, którego profesjonalizm i nieustępliwość zachęcają nas, byśmy nie ustawali w cierpliwym i żmudnym budowaniu sprawiedliwego i trwałego pokoju między ludźmi i narodami”.

Fot. Vatican Media