Abp Jędraszewski do karmelitanek bosych: bądźcie znakiem sprzeciwu dla współczesnego świata

Życzymy wam, drogie siostry, byście były właśnie takim znakiem dla współczesnego świata. Żeby będąc tutaj, w zamknięciu, modląc się, pracując, wyrzekając się wszystkiego, pokazywały, co to znaczy wolność, prawdziwa wolność dzieci Bożych, które są szczęśliwe i które swoim szczęściem mogą zauroczyć innych, które będąc znakiem sprzeciwu dla współczesnego świata, są jednocześnie dla tego świata wielką nadzieją w Chrystusie – mówił metropolita krakowski podczas obchodów jubileuszu 150-lecia fundacji klasztoru karmelitanek bosych w Krakowie.

Na początku uroczystości o. Przemysław Pliszczyński OCD przypomniał, że obchodzona rocznica to 150 lat nieprzerwanej, cichej, lecz wiernej obecności sióstr karmelitanek bosych w klasztorze przy ul. Łobzowskiej w Krakowie. Podkreślił, że ich kontemplacyjna modlitwa ma szczególne znaczenie we współczesnym, niespokojnym i zagubionym świecie. W imieniu wspólnoty karmelitańskiej wyraził wdzięczność za posługę i ofiarę sióstr oraz podziękował abp. Markowi Jędraszewskiemu za obecność, przewodniczenie liturgii i duchowe towarzyszenie tej wspólnocie.

W homilii arcybiskup nawiązał do powiedzenia, które wypowiadał także św. Jan Paweł II „trzeba bardziej być a nie mieć” i w tym kontekście przytoczył fragmenty z Księgi Koheleta oraz Ewangelii według św. Łukasza. Oba teksty podejmują temat marności ludzkich wysiłków, które nie mają odniesienia do wieczności. – Człowiek, który wiele posiada, jest nieustannie zaniepokojony o to, co stanowi jego mienie – zauważył metropolita i dodał, że przyjdzie dzień, gdy trzeba będzie pozostawić wszelkie dobra. Chrystus przestrzega przed gromadzeniem bogactw „dla siebie”, podkreślając, że trzeba „być bogatym przed Bogiem”.

Odwołując się do Listu św. Pawła do Kolosan, abp Jędraszewski wskazał, że przemiana życia dokonuje się przez chrzest, który włącza człowieka w tajemnicę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. „Umarliście dla świata, a wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu” – pisał Apostoł Narodów. W odniesieniu do tych słów arcybiskup zacytował katechezę Jana Chryzostoma, który nakazywał naśladować cichość samego Zbawiciela, wyrzekając się dotychczasowego życia. – Wszyscy jesteśmy dziećmi w Chrystusie tego samego Boga. A z tego uczucia, z tego bycia dzieckiem Bożym dzięki łasce Ducha Świętego, wypływa nadzieja fundamentalna, o której pisze św. Paweł: „Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z nim ukażecie się w chwale” – mówił.

W dalszej części homilii metropolita krakowski zwrócił uwagę, że powołanie zakonne oznacza życie radykalizmem chrztu świętego i wskazał na jego trzy momenty: wyrzeczenie się świata, walka z demonem i poszukiwanie utraconego raju.

Abp Jędraszewski przywołał przykłady życia członków zakonu karmelitańskiego, którzy dali wspaniały przykład takiego radykalizmu: św. Jana od Krzyża, św. Teresę od Jezusa i bł. Edytę Stein. Przytoczył dzieło tej ostatniej – „Wiedza krzyża” – w którym autorka opisywała św. Jana od Krzyża, nazywając go „upodobnionym wewnętrznie do Chrystusa”.

Arcybiskup przypomniał w jak dramatycznym momencie znalazła się Edyta Stein tuż przed swą śmiercią i przywołał jej słowa: „Krzyż jest pojęciem wspólnym dla tego wszystkiego, co nieproszone zjawia się w naszym życiu”. Metropolita zauważył, że święta musiała sobie zdać sprawę z tego, że próby ucieczki stały się daremne i pozostał jej tylko krzyż. W tym kontekście zacytował słowa z jej testamentu duchowego: „Przyjmuję śmierć taką, jaką Bóg mi przeznaczył z doskonałym poddaniem się Jego woli i z radością. Proszę Pana, by zechciał przyjąć moje życie i śmierć na swoją cześć i chwałę. Za wszystkie sprawy Najświętszego Serca Jezusa i Maryi. Za święty Kościół”.

Nawiązując do przeżywanego jubileuszu klasztoru przy ul. Łobzowskiej abp Marek Jędraszewski przypomniał historię wspólnoty, która charakteryzowała się radykalizmem wiary. Wskazał na okoliczności jej założenia, czasy wojny, prześladowań i PRL-u.

Metropolita krakowski podkreślił, że życie zakonne zakłada oddanie swego życia i śmierci dla czci Boga, Serca Jezusa i Matki Najświętszej oraz oddanie siebie za wszystkie sprawy Najświętszego Serca Jezusa i Matki Najświętszej. Przypomniał przesłanie Jezusa które usłyszała św. Małgorzata Maria Alacoque. – Zrozumieć ból serca Jezusowego i swoją miłością wynagradzać ten ból – mówił abp Jędraszewski. Wskazał na wielkość oddania siebie i swego życia dla dobra Kościoła, społeczeństwa, wspólnoty karmelitańskiej i Ojczyzny. – Oddać siebie za Polskę, aby pozostawała ciągle wierna Bogu, krzyżowi, Ewangelii i Kościołowi. By jak najmniej naszych rodaków przyjmowało ten fatalny i tragiczny styl myślenia i życia „jakby Pana Boga nie było”. Jest Bóg. Trzeba dawać Mu świadectwo. Trzeba oddawać siebie za Ojczyznę, stawać się ofiarą za pokój na świecie i wszystkich bliskich siostrom – żywych i umarłych – mówił.

Na zakończenie arcybiskup odwołał się do świadectwa ks. Roberta Skrzypczaka, który opisywał okoliczności spotkania młodych z zakonem kontemplacyjnym – siostry opowiadały o swoim życiu z Chrystusem, doprowadzając pielgrzymów do łez, ponieważ zdali sobie sprawę z tego, że to one są prawdziwie szczęśliwe. – Życzymy wam, drogie siostry, byście były właśnie takim znakiem dla współczesnego świata. Żeby będąc tutaj, w zamknięciu, modląc się, pracując, wyrzekając się wszystkiego, pokazywały co to znaczy wolność, prawdziwa wolność dzieci Bożych, które są szczęśliwe i które swoim szczęściem mogą zauroczyć innych, które będąc znakiem sprzeciwu dla współczesnego świata, są jednocześnie dla tego świata wielką nadzieją w Chrystusie – zakończył abp Marek Jędraszewski.

Przed błogosławieństwem o. Przemysław Pliszczyński OCD podziękował metropolicie krakowskiemu za przewodniczenie liturgii, obecność i wygłoszoną homilię. Wdzięczność wyraził także wobec wspólnoty świeckiego Karmelu, służby liturgicznej, wszystkich krewnych, przyjaciół i dobroczyńców klasztoru. Karmelita bosy podziękował także za wszelką pomoc duchową i materialną, jakiej doświadczają siostry. Przypomniał też, że z okazji jubileuszu Stolica Apostolska udzieliła możliwości uzyskania odpustu zupełnego przez uczestnictwo w wydarzeniach jubileuszowych, modlitwę w klasztorze oraz duchową łączność dla chorych i starszych.