Abp Kupny: pierwszym zadaniem chrześcijan jest posługa jednania

Nikt nie uwierzy w Jezusa, który pojednał świat z Ojcem, jeśli Jego świadkowie będą podzieleni czy skłóceni – mówił metropolita wrocławski na Mszy z okazji 40-lecia obecności misjonarzy klaretynów w stolicy Dolnego Śląska. Podkreślił, że jeśli chrześcijanie nie pokażą światu, co to znaczy miłość wzajemna, nikogo nie przyciągną do Chrystusa.

Metropolita wrocławski, nawiązując do fragmentu Drugiej Pieśni Sługi z Księgi Izajasza, wskazał, że Bóg dał swoją moc prorokowi, nie po to, by walczył z wrogami, ale by gromadził w jedno i to nie tylko naród izraelski, lecz także pogan. – Ta moc jest mu dana, by przyciągał do Boga – podkreślił abp Kupny, dopowiadając, że pierwszym zadaniem jakie Bóg stawia przed swoimi uczniami jest posługa jednania.

– Jeśli ludzie dziś są podzieleni, i to, nie tylko na tych, którzy znają Jezusa i tych, którzy o nim nie słyszeli, lecz także jeśli istnieją podziały między nami, w naszych wspólnotach, w naszym rodzinach, to pierwszym działaniem ewangelizacyjnym jest budowanie jedności – zaznaczył metropolita wrocławski.

Zwracając się do ojców i braci klaretynów abp Kupny przywołał nauczanie papieża Franciszka, tłumacząc, że błędem jest dzielenie Kościoła na uczniów, czyli słuchających i misjonarzy – nauczających. – Jesteśmy o tyle misjonarzami, o ile jesteśmy uczniami, to znaczy jesteśmy w stanie innych pouczać na tyle, na ile sami zostaliśmy przez Boga pouczeni. Możemy innych formować na tyle, na ile sami zostaliśmy uformowani i jesteśmy w stanie czynić uczniami innych na taką miarę, na jaką sami czujemy się uczniami – mówił hierarcha. Dodał, że aby być dobrym misjonarzem trzeba zadbać o jakość bycia uczniem Jezusa i życząc klaretynom, by na zawsze pozostali misjonarzami-uczniami.

Klaretyni są misyjnym zgromadzeniem zakonnym na prawach papieskich, założonym w 1849 r. przez Antoniego Marię Klareta. Za początek ich działalności w Polsce przyjmuje się rok 1932, kiedy otwarta została nadgraniczna parafia w Miedarach koło Tarnowskich Gór, która od powojennej zmiany granic znajduje się na terenie Polski. Pozostali wówczas na ziemiach odzyskanych kapłani włączyli się aktywnie w duszpasterstwo diecezji opolskiej.

Konsekwencją rozwoju polskich wspólnot zapoczątkowanego otwarciem w 1974 r. domu formacyjnego we Wrocławiu, a także zagranicznej ekspansji polskich klaretynów, jest utworzenie w 1982 r. niezależnej delegatury i ostatecznie w 1993 r. samodzielnej prowincji.

W kraju klaretyni prowadzą m.in. działalność rekolekcyjno-misyjną, centrum duchowości, prowadzą parafie, duszpasterstwo chorych, wojska, działalność dydaktyczno-akademicką, kilka wydawnictw. Za granicą angażują się w duszpasterstwo polonijne we Frankfurcie nad Menem, misje na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Białorusi, Rosji i Czechach. Współpracują z klaretynami innych prowincji na Kubie, Filipinach i w Kolumbii, Chile oraz na Słowenii.