Abp Muszyński o prof. Świderkównie: Biblia była dla niej świątynią, w której zamieszkała

„Biblia, której poświęciła większość czasu i wysiłku, stała się dla niej nie tylko przedmiotem badań naukowych, ale też pasją, świątynią, w której zamieszkała i którą ukochała”

Tak mówił dziś abp Henryk Muszyński w kościele św. Karola Boromeusza na warszawskich Powązkach, gdzie odbyły się uroczystości pogrzebowe prof. Anny Świderkówny. Wybitna znawczyni i badaczka Biblii zmarła 16 sierpnia w wieku 83 lat.
W homilii abp Henryk Muszyński podkreślił na wstępie, że prof. Anna Świderkówna była „bez wątpienia jedną z najbardziej ciekawych, oryginalnych i zasłużonych postaci nauki i kultury polskiej najnowszej historii”. Przypomniał o wszechstronnym wykształceniu humanistycznym zmarłej – prof. Świderkówna była z wykształcenia filologiem klasycznym, znakomitym znawcą kultury antycznej, szczególnie świata grecko-rzymskiego, a także „gorącym miłośnikiem, znawcą i popularyzatorem Biblii i świata biblijnego”.

„Stajemy dziś u trumny pani prof. Anny Świderkówny, którą Pan powołał do siebie, by wyrazić Bogu słowa serdecznej wdzięczności za wszystko, czym ubogaciła Kościół, ojczyznę i zapewne także każdego z nas tutaj obecnych” – powiedział abp Muszyński.

Hierarcha przypomniał najważniejsze fakty z życia prof. Świderkówny, m.in. udział w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka, studia filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim, pobyt na stypendium w Paryżu oraz praktykach naukowych w Egipcie. Było to pierwszym etapem jej długiej kariery naukowej, której zwieńczeniem było uzyskanie profesury na UW, a w szczególności liczne publikacje na temat kultury helleńskiej, w tym takich dzieł jak „Bogowie zeszli z Olimpu” i „Siedem Kleopatr”. Zdaniem abp. Muszyńskiego, praca badawcza nad hellenizmem była jednym z dwóch głównych rysów kariery naukowej prof. Świderkówny.

Arcybiskup podkreślił, że od samego początku naukowej działalności prof. Świderkówny, wyjątkowym przedmiotem zainteresowania cieszyła się także Biblia. – W części greckiej przynależy ona przecież także do świata kultury grecko-rzymskiej – stwierdził. Dodał, że to właśnie Biblia, której poświęciła większość czasu i wysiłku, stała się dla prof. Świderkówny „nie tylko przedmiotem badań naukowych ale także światem i pasją, jakby świątynią, w której zamieszkała i którą ukochała”.

„Wynikami swych doświadczeń i przemyśleń dzieliła się z tymi, którzy byli otwarci na Boga, Jego słowo, które najpierw przybrało postać Księgi, a następnie jako Słowo Wcielone stało się Bogiem-Człowiekiem. Jej twórczość biblijna odznacza się nie tylko głębokim znawstwem i kompetencją naukową, ale nosi na sobie także znamię jej osobistego świadectwa życia” – dodał metropolita gnieźnieński.

W opinii abp. Muszyńskiego praca nad Biblią, jej tłumaczenie, wyjaśnianie i niestrudzona popularyzacja orędzia biblijnego, znamionuje wyraźnie drugi najważniejszy okres i etap życia prof. Świderkówny. Nawiązując do tytułu jednej z jej prac, dodał, że droga naukowa zmarłej badaczki to „droga +Od bogów pogańskich do Boga żywego+”. – Zasługi pani profesor w tym zakresie są trudne do przecenienia. Dzieła, które wyszły spod jej pióra są nie tylko wymownym znakiem jej kompetencji i przygotowania naukowego, ale przede wszystkim świadectwem głębokiej i żarliwej wiary i osobistego dialogu z Bogiem i ludźmi – stwierdził hierarcha.

„Nie jest przypadkiem – mówił abp Muszyński – że kolejne jej tomy dotyczące Biblii noszą nazwę właśnie 'Rozmowy o Biblii’ i 'Nie tylko o Biblii'”. – Umiała w sposób niezmiernie trafny odczytać potrzeby i trudności współczesnego człowieka i wyjść im naprzeciw w sposób piękny, pociągający i komunikatywny – uznał abp Muszyński.

„Dzisiaj jest jednym z najbardziej poczytnych autorów biblijnych, jeżeli nie wręcz najbardziej poczytną autorką literatury biblijnej” – podkreślił metropolita gnieźnieński, przypominając także o licznych nagrodach przyznanych prof. Świderkównie, w tym o Nagrodzie Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, nagrodzie im. Włodzimierza Pietrzaka, im. Idziego Radziszewskiego, nagrodzie PEN-Clubu „Fides et Ratio”, a także o uhonorowaniu jej Krzyżem Powstańczym.

Zdaniem abp. Muszyńskiego, w każdym miejscu i w każdym czasie wymowę i znaczenie wszystkich wydarzeń życiowych Anna Świderkówna pragnęła rozumieć w świetle Biblii. – Nie może być inaczej także dziś, w chwili jej pogrzebu. Dla nas oznacza on rozstanie, w świetle wiary jest on spotkaniem z żywym Bogiem – stwierdził hierarcha.

Na zakończenie abp Muszyński zacytował fragment z jednej z najbardziej znanych książek prof. Świderkówny „Nie tylko o Biblii”. „Bóg lepiej wie, jak długo mamy żyć. Każe nam podejmować całe mnóstwo decyzji, ale o tym jednym sam decyduje. Dlatego właśnie nikt nie umiera za wcześnie ani za późno – może na tym polega grzech samobójców. Jestem pełna podziwu dla niewierzących, którzy przyjmują śmierć ze spokojem, czasem z bohaterstwem. Natomiast człowiek, który uważa się za wierzącego, powinien wiedzieć, że jest to spotkanie, spotkanie z Miłością” – cytował arcybiskup.

„To jest ostatnie orędzie zmarłej, orędzie o nadziei. Jestem głęboko przekonany, że ta właśnie radość pełnej wspólnoty z Bogiem, radość uczestników Niebieskiego Jeruzalem, radość błogosławionych Pana, gdzie nie ma już śmierci, gdzie nie ma więcej smutku i żałoby, gdzie Pan otarł wszelką łzę, jest dziś udziałem zmarłej pani profesor” – zakończył abp Muszyński.