Abp Ozorowski do diakonów: miejcie otwarte oczy wiary i serce wychylone ku niebu

O otwarte oczy wiary i serca wychylone ku niebu, by inni mogli zobaczyć żywego i działającego Chrystusa prosił 9 alumnów piątego roku Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku abp Edward Ozorowski, metropolity białostocki, który udzielił im sakramentu święceń w stopniu diakonatu.

„Wierzę, że przez ten rok, który dzieli was od przyjęcia święceń kapłańskich Bóg będzie posługiwał się nimi na wszelkie możliwe sposoby, by dotrzeć do ludzi ze swoją łaską” – mówił.

Hierarcha przypomniał o jutrzejszych święceniach kapłańskich, które będą „przedłużeniem dzisiejszej radości”. „Jezus Chrystus chciał, aby zawsze byli tacy, którzy będąc Jego ustami głosiliby Ewangelię i Jego rękami, aby rozdzielać łaski sakramentalne. W ten sposób przez posługę diakonów i prezbiterów On może być wśród nas jeszcze bardziej” – podkreślał.

Mszę św. wraz z metropolitą białostockim koncelebrowali przełożeni Seminarium Duchownego, na czele z rektorem ks. prof. Adamem Skreczko. W archikatedrze zgromadziły się rodziny i przyjaciele nowych diakonów, kapłani, siostry zakonne, klerycy oraz liczni wierni. Obecny był również biskup pomocniczy archidiecezji białostockiej Henryk Ciereszko.

Sakrament święceń diakońskich przyjęli: Mateusz Bajena z parafii pw. NMP z Guadalupe w Białymstoku, Marek Burnos z parafii pw. Narodzenia NMP w Kundzinie, Tomasz Kozłowski z parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Sokółce, Tomasz Łapiak z parafii pw. św. Kazimierza Królewicza w Białymstoku, Kamil Norel z parafii pw. Ducha świętego w Białymstoku, Tomasz Owsiejko z parafii pw. św. Stanisława B.M w Dąbrowie Białostockiej, Andrzej Ratkiewicz z parafii pw. św. App. Piotra i Pawła w Suchowoli, Marcin Rydzewski z parafii pw. świętej Rodziny w Czarnej Białostockiej oraz Michał Urban z parafii pw. Świętej Rodziny w Czarnej Białostockiej.

Liturgia święceń diakonatu połączona była z uroczystą Eucharystią. Po Ewangelii nowi diakoni wypowiedzieli swoje przyrzeczenia, zobowiązując się do celibatu, do posłuszeństwa biskupowi i jego następcom oraz odmawiania modlitwy brewiarzowej. Najistotniejszym momentem święceń była modlitwa święceń, podczas której biskup wzywał mocy Ducha Świętego, by uświęcił wybranych oraz gest nałożenia rąk na głowę każdego z diakonów.

„Dziś jest we mnie ogromna radość, ale też obawa, bo mam świadomość tego, że nie dorastam do tej posługi, że nie jestem jej godny. Ale ufam, że dzięki Bożej łasce i w pełnym zaufaniu do Niego będę w stanie jej sprostać” – mówił nowo wyświęcony diakon Andrzej Ratkiewicz.

Na zakończenie liturgii, dziękując abp. Ozorowskiemu za udzielony sakrament święceń, diakoni podkreślali, że przyjmując go wybrali „największą i najprawdziwszą miłość w otwartości serc i pełni wiary”. Dziękowali również księżom profesorom i moderatorom Seminarium Duchownego za ich otwarte serca, a rodzicom i bliskim za świadectwo wiary i bezinteresownej miłości. Wszystkich obecnych prosili o modlitwę i wsparcie na dalszej drodze powołania.

Diakonat jest pierwszym stopniem stopień sakramentu święceń w Kościele Katolickim. Diakoni mogą udzielać chrztu, rozdawać komunię św., czytać Ewangelię, przewodniczyć niektórym nabożeństwom, sprawować sakramentalia i prowadzić pogrzeby. Strój liturgiczny diakona to dalmatykę i przewieszoną przez lewe ramię i spiętą u dołu. Do szczególnych zadań diakonów należy zaangażowanie w działalność charytatywną Kościoła i poświęcanie się różnym posługom miłosierdzia.