Abp Szal pobłogosławił odnowiony kościół oo. Franciszkanów w Przemyślu

Natomiast w homilii hierarcha podkreślił głębokie znaczenie piękna i świętości, odwołując się do postaci Najświętszej Maryi Panny oraz nauczania Kościoła. Kaznodzieja rozpoczął od słów godzinek: „Wszystka piękna jesteś, Przyjaciółko moja, a zmaza pierworodna nigdy w Tobie nie powstała”, wskazując, że nawiązują one proroczo do Maryi.

Abp Szal przypomniał objawienie Matki Bożej w Lourdes, kiedy to Bernadetta Soubirous usłyszała „Jestem Niepokalane Poczęcie”. – Dziś dziękując za piękno Maryi, budźmy w sobie pragnienie świętości na jej wzór. Ona, Maryja, nowa Ewa, jest cała piękna, jest niewiastą zachowaną od grzechu – przypominał hierarcha. – Jej piękno pociąga nas, abyśmy rywalizowali w tym podnoszeniu się z pyłu grzesznego człowieka do świętości, którą zdobyło wielu świętych i błogosławionych. Mamy ciągle pamiętać i bać się do tego, że grzech niszczy w nas obraz Boga, mamy pamiętać, że grzech waruje u naszych stóp – dodał i zachęcał do przeciwstawiania się grzechowi.

– Dzisiaj dziękujemy Panu Bogu także za to piękno, którego jesteśmy świadkami, które zostało osiągnięte po wielu latach, nawet po wielu wiekach, bo troska o tę świątynię jest właściwie od samego początku, po jej powstaniu, po jej wybudowaniu. Ciągle trzeba było się troszczyć, trzeba się troszczyć o piękno naszych świątyń! Po to, aby ich piękno zachęcało nas do kontemplacji piękna samego Boga, do kontemplacji piękna Patronki tej świątyni, która tutaj w cudownym obrazie króluje, Matki Najświętszej, czy świętych Pańskich. Także i tych, którzy byli grzesznikami jak Maria Magdalena, bo dla każdego z nas otwarta jest droga do nieba. Idźmy nią – zachęcał metropolita przemyski.

Na zakończenie w słowach wdzięczności o. Marcin Drąg, wikariusz Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci mniejszych Konwentualnych, podziękował za trud i zaangażowanie w troskę o franciszkański kościół. – Wszystko ma sens, kiedy nasze życie chrześcijańskie, nasz Kościół, ten żywy, jest spójny z tym, co podziwiamy, z tym czym się zachwycamy – powiedział zakonnik. – Życzę wam wszystkim i sobie, byśmy, podziwiając to piękno, wierzyli w to, że to co widzimy choćby na tym sklepieniu wydarza się na ołtarzu. By te piękne polichromie, ołtarze, te wszystkie detale prowadziły nas do sensu Liturgii, czyli do tajemnicy ołtarza, tajemnicy sakramentów. Taka jest droga i za każdym razem, kiedy będziemy wchodzili do tej świątyni, na taką drogę wchodźmy – dodał.