Abp Szewczuk: codziennie lepiej rozumiemy, za co walczymy

Rosja wciąż okrutnie i cynicznie atakuje cywilów na Ukrainie. Ostatniej doby ciężko ostrzelano Mikołajów czy Dniepr. Szczególną tragedią było jednak zbombardowanie konwoju humanitarnego pod Zaporożem. „Chociaż nieustannie ocieramy łzy, to stoimy przed Bożym obliczem i odczuwamy, że codziennie stajemy się silniejsi, ponieważ coraz jaśniejszymi są cele, za jakie dzisiaj ukraiński naród płaci swoim życiem” – powiedział 30 września zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, abp Światosław Szewczuk.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie, dziś jest piątek, 30 września 2022 roku, a na Ukrainie jest to już 219 dzień wielkiej, krwawej, świętokradczej wojny. Po raz kolejny w ciągu wczorajszego dnia ukraińska ziemia jęczała pod rosyjskimi rakietami, bombami i uderzeniami. Na całej linii frontu toczą się gwałtowne i krwawe walki. Najbardziej nasilone są w obwodzie donieckim. Nasza armia niestrudzenie powstrzymuje te ataki wroga. I krok po kroku odzyskujemy nasze miasta i wsie w rejonie Ukraina Słobodzkiej, na granicy obwodów charkowskiego, donieckiego i ługańskiego.

A nieprzyjaciel cynicznie i nieubłaganie usiłuje wymordować ludność cywilną na Ukrainie. Byliśmy świadkami wielkich tragedii, szczególnie podczas minioenj nocy. Według porannych doniesień, w ciągu ostatniej doby wróg wystrzelił 5 rakiet typu cruise przeciwko ukraińskim miastom i wioskom, przeprowadził 11 nalotów i wystrzelił ponad 100 pocisków z systemów wielokrotnego odpalania. Ponad 50 miejscowości, miast i wsi doznało zniszczeń i różnych uszkodzeń. Ludzka krew na Ukrainie płynie jak rzeka.

Podczas minionego dnia najbardziej zadrżał nasz Mikołajów. Niemal dwa razy, wczoraj po południu, Rosjanie uderzyli bombami kasetowymi, zakazaną bronią, w miejski przystanek autobusowy. Ludzie, którzy stali i czekali na transport miejski, zostali poważnie ranni. A dziś w nocy nieprzyjaciel uderzył w dzielnicę mieszkalną.

Nasze miasto Dniepr też płonęło. Jest wielu rannych. A najbardziej wstrząsająca tragedia wydarzyła się dziś na wyjeździe z miasta Zaporoże. Rosjanie cynicznie ostrzelali konwój humanitarny. Ludzie, którzy próbowali wejść na okupowane terytorium, aby uratować swoich krewnych i przyjaciół, a także ci ludzie, którzy byli w samochodach, czekając na możliwość opuszczenia miasta, zostali zastrzeleni przez wroga z broni.

Ale Ukraina trwa! Ukraina walczy! Ukraina się modli!

Choć codziennie ocieramy łzy, stajemy przed obliczem Boga i czujemy, że z każdym dniem rośniemy w siłę, bo cele, za które Ukraińcy płacą życiem, są dziś jeszcze wyraźniejsze.

Dziś chcę zastanowić się wraz z wami nad inną zasadą ważną dla stabilności naszego narodu, zasadą, która przejawiła się przede wszystkim w ostatnich miesiącach nierównej konfrontacji narodu ukraińskiego z okupantem, który przewyższa nas pod względem sił i liczby broni, jakie wprowadził na ukraińską ziemię. Tą zasadą jest jedność. Wielokrotnie modlimy się, śpiewamy, potwierdzamy, że jedność jest siłą narodu. I widzimy, że dzisiaj nasz naród jest bardziej zjednoczony, bardziej spójny niż kiedykolwiek, a czyni to w obronie swojego prawa do istnienia, prawa do życia, bo o to podstawowe prawo dzisiaj walczy.

Ale ta jedność, która czyni nas silnymi, nie może być tylko jednością zewnętrzną w warunkach pewnych wspólnych zagrożeń czy wyzwań. Ta jedność, która jest fundamentalną podstawą wytrwałości narodu, to jedność w wartościach. Jedność w cechach określających naszą przyszłość. Jest to jedność w tych wewnętrznych zasadach, które każdy z nas nosi w swoim sercu i wokół których się jednoczy. Kiedy jesteśmy razem, jesteśmy silniejsi. Kiedy jasno rozumiemy, dokąd zmierzamy, prędzej czy później osiągniemy swój cel.

Te zasady, te fundamenty godności człowieka, wolności, szacunku dla życia ludzkiego były wartościami typowo chrześcijańskimi, które ukształtowały naród ukraiński w czasach nowożytnych. I wszyscy ci ludzie, którzy podzielali te wartości, osiedlili się na Ukrainie. Razem budowali ukraińskie społeczeństwo. Kiedy stawiamy wspólne kroki w kierunku tych wspólnych punktów odniesienia, pokonujemy nawet najbardziej niebezpieczne próby. Dlatego tak ważne jest, abyśmy dzisiaj mieli głęboką świadomość tych zasad i fundamentów, wokół których musimy zjednoczyć nasze wysiłki.

Jakże ciekawie było obserwować, jak w ciągu minionych ośmiu lat na Ukrainę przyjeżdżali filozofowie, intelektualiści, dziennikarze i inni myśliciele z różnych krajów postsowieckich, by osiedlić się i żyć tu wśród nas. To tutaj bowiem poczuli się członkami jednej idei. Tutaj podzielali podstawowe wartości, jakimi są godność i wolność. To ludzie, którzy nie chcieli powrotu do sowieckiej ciemnoty i stanowią dziś trzon narodu ukraińskiego. Nawet jeśli pochodzą z różnych narodów, różnych kultur, różnych religii, różnych Kościołów.

Dziś jesteśmy zjednoczeni w naszym celu zbudowania przyzwoitego i wolnego społeczeństwa, które zerwałoby kajdany dawnego imperium sowieckiego. Dlatego tak ważne jest, abyśmy realizowali cele, za które naprawdę jesteśmy gotowi oddać dziś nawet własne życie.

Nasze wartości, które nosimy w sobie, będą również naszymi wytycznymi na przyszłość. W ten sposób chcemy, aby wartości chrześcijańskie, które zawsze były podstawą życia narodu ukraińskiego, były naszymi współrzędnymi w pielgrzymce ku wolności i przyszłości. Zjednoczmy się wokół tych wartości! Skonsolidujmy je! I dzisiaj myślę, że po stronie Ukrainy stoją różni ludzie, przedstawiciele różnych narodów świata, którzy czują godność i wolność, prawdę, prawo do życia jako coś, za co warto żyć i warto umierać. To jądro, które dziś jest siłą napędową walki narodu ukraińskiego, jednoczy ludzi na całym świecie. I dlatego Europa, zbudowana na tych wartościach, czuje, że naród ukraiński jest narodem europejskim. Co więcej, naród ukraiński chroni dziś swoimi ciałami Europę przed totalitaryzmem i innymi ideologiami trzeciego tysiąclecia.

Boże, daj nam siłę jedności! Boże, daj nam możliwość dzielenia się tą siłą ze sobą i wzajemnego wspierania się w tej walce! Boże, zjednocz nas! Zjednocz nas w naszym ruchu, którego ostatecznym celem jesteś Ty, o Boże! Ty, Jezu Chryste, który jesteś drogą, prawdą i życiem! Boże, błogosław Ukrainę! Niech Pan błogosławi naród ukraiński. Błogosławi naszych obrońców na froncie. Boże, pobłogosław Ukrainę Twoim sprawiedliwym pokojem!

Niech błogosławieństwo Pana zstąpi na was przez Jego łaskę i miłość do ludzkości, zawsze, teraz i na wieki wieków. Amen.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!