Abp Szewczuk przewodniczył obchodom 10-lecia egzarchatu charkowskiego

Dzisiaj chciałbym ogłosić całemu światu właśnie stąd, że Charków trwa, walczy i modli się! Albowiem w nim, z nim i za niego modli się sam Syn Boży do swego Ojca Niebieskiego mocą i łaską Ducha Świętego – powiedział arcybiskup większy kijowsko-halicki Swiatosław Szewczuk. 16 czerwca – w Niedzielę Ojców Pierwszego Soboru Powszechnego, siódmą po wschodniochrześcijańskiej Wielkanocy – przewodniczył on liturgii biskupiej w parafii św. Mikołaja Cudotwórcy w Charkowie z okazji 10. rocznicy utworzenia egzarchatu greckokatolickiego z siedzibą w tym mieście.

Na początku kazania zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) przywołał arcykapłańską modlitwę Pana Jezusa, w której modli się On w nas, z nami i za nas. „Tworząc dziś Ciało Chrystusowe mamy Jego samego, modlącego się z nami, który wypowiada słowa każdej naszej osobisty modlitwy do swego Ojca Niebieskiego. Myślimy nieraz, że powinniśmy modlić się głośniej lub intensywniej, gdyż Chrystus ponoć nas nie wysłuchuje, ale On za każdym razem modli się z nami, czyni nasza modlitwę swoją i jako głowa Kościoła zanosi ją do swego ojca, modli się za nas” – zaznaczył kaznodzieja.

Zwrócił uwagę, że dziś jest to modlitwa „waszej Matki-Kościoła za was, za nasz egzarchat charkowski, za tę zranioną ziemię, po której do dzisiaj płynie krew”, dodając, iż z tego miejsca modlitwa ta biegnie do granicy, gdzie trwają aktywne działania bojowe, a więc kilkadziesiąt kilometrów. „Nawet podczas jej odmawiania słychać wybuchy” – podkreślił mówca. Zauważył też, że „ta modlitwa naszego Kościoła tutaj jest bardzo szczególna, gdyż przybyliśmy tutaj, aby dziękować Bogu za pierwszych 10 lat tej wyjątkowej tkanki Ciała Chrystusowego, jaką jest wspólnota biskupów, kapłanów, mnichów i mniszek tego egzarchatu”.

Arcybiskup podziękował wszystkim poprzednikom, którzy zbudowali UKGK na ziemiach słobożańskich [tzn. regionu historycznego na wschodzie Ukrainy, w którym leży m.in. Charków – KAI], zwłaszcza biskupowi Stepanowi Meniokowi, gdy był on egzarchą doniecko-charkowskim. Wyraził wdzięczność „tym wszystkim, którzy niestrudzenie pracują w tej Bożej winnicy naszego egzarchatu, biskupowi Wasylowi [Tuczapeciowi], Ihorowi Isiczence i siostrom zakonnym oraz wszystkim licznie tu zgromadzonym, bo to was Pan tutaj szczególnie chroni, to wy jesteście najbardziej narażeni na różne niebezpieczeństwa”.

Arcybiskup większy wezwał świat do pomagania Charkowowi: „Zróbmy wszystko, aby ręce wolontariuszy, naszego władyki tu, w Charkowie nigdy nie były puste. Wiemy, że jest to modlitwa, pragnienie samego Pana Jezusa Chrystusa. Patrząc na was wszystkich proszę dzisiaj: Ojcze Święty, dla Twego świętego imienia, zachowaj ich, te dzieci, młodzież, te nieznane dzieci, które dziś zadziwiają świat. Zachowaj je i daj siłę zwycięstwa dobra nad złem”.

„Wśród nas są dzisiaj tatusiowie, za których się modlimy, ale dziś Ukraina modli się za swych ojców i synów, którzy z orężem w ręku bronią naszego narodu, naszej modlitwy i naszego życia dziś i jutro, za tych naszych ojców, których opłakują ich dzieci, gdy odprowadzały ich na front ze słowem «Tatutsiu»” – mówił dalej kaznodzieja. Prosił Ojca Niebieskiego, aby w swoje Imię dał im „siłę życiową i wiarę w Twoje zwycięstwo, które dajesz Ukrainie oraz pozwól, aby żywi i nieposzkodowani wrócili jako zwycięzcy do swych dzieci, aby ułyszeli jeszcze od nich słowa «tato, tatusiu, ojcze»”.

Na zakończenie liturgii abp Szewczuk podziękował za wykonaną pracę w Charkowie i za wielki wkład w utworzenie egzarchatu biskupowi Stepanowi Meniokowi – dziś egzarsze donieckiemu i biskupowi Wasylowi Tuczapeciowi – rządcy egzarchatu charkowskiego, obchodzącemu niedawno 10. rocznicę sakry. Wręczył również dyplomy pamiątkowe z okazji 10-lecia egzarchatu, m.in. emerytowanemu biskupowi charkowskiemu Ihorowi Isiczence, dyrektorom oddziałów Caritas na tych ziemiach, księżom, siostrom ze Zgromadzeń: Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (szarytkom) i Św. Józefa Oblubieńca. Dyplom otrzymał też burmistrz Charkowa Ihor Terechow.

Egzarcha charkowski Wasyl Tuczapeć podziękował głowie UKGK za jego obecność, poparcie i wezwanie do wspierania Charkowa oraz zaapelował do zebranych, aby byli solidarni i nieobojętni na to, co się dzieje. Ponadto kapelan wojskowy ks. Ihor Tabaka, który dostał się pod ogień nieprzyjaciela i został ranny, podarował abp. Szewczukowi krzyż, który ocalił mu życie, obecnie symbol, świadczący przed całym światem, iż UKGK także dzisiaj przelewa krew za wolność i niepodległość Ukrainy.

Egzarchat charkowski powstał formalnie 2 kwietnia 2014 w wyniku podzielenia istniejącego od 11 stycznia 2002 egzarchatu doniecko-charkowskiego na dwa odrębne egzarchaty :charkowskii i doniecki. Pierwszym rządcą tej pierwszej jednostki został bp Stepan Meniok, który obecnie jest egzarchą donieckim, podczas gdy na czele egzarchatu charkowskiego stanął ks. Wasyl W. Tuczapeć, mianowany z tej okazji biskupem i konsekrowany 21 maja 2014 roku.