Abp Zieliński przewodniczył obrzędowi konsekracji dziewic

„Świat, w którym z grzechu robi się cnotę, a z cnoty robi się grzech, potrzebuje odważnych świadków i świadectwo dziewictwa staje się szczególną potrzebą naszego czasu” – mówił abp Zbigniew Zieliński. Metropolita poznański przewodniczył w uroczystość Trójcy Świętej w poznańskiej bazylice archikatedralnej obrzędowi konsekracji dziewic. Dwie panie oddały się Bogu w liturgicznym akcie konsekracji.

Łaski konsekracji dostąpiły Renata Nering z parafii pw. Chrystusa Króla w Jabłonowie Pomorskim w diecezji toruńskiej oraz Martyna Kaczmarek z parafii pw. Wszystkich Świętych w Nietrzanowie w archidiecezji poznańskiej.

W homilii abp Zieliński przypomniał, że dziewice konsekrowane przez biskupa łączą się w szczególny sposób z Kościołem lokalnym, któremu służą z poświęceniem, chociaż pozostają w świecie. „Żyjąc osobno lub wespół z innymi, są szczególnym eschatologicznym wizerunkiem niebiańskiej oblubienicy i przyszłego życia, w którym Kościół zazna wreszcie pełnię miłości do Chrystusa Oblubieńca” – zaznaczył ks. arcybiskup.

Metropolita poznański przypomniał, że stan dziewic, będący najstarszą formą życia konsekrowanego w Kościele, „nie ma innego założyciela jak sam Kościół, a w nim Chrystus”. Podkreślił, że „chociaż dziewice nie prowadzą życia wspólnotowego, to nie oznacza jednak, że żyją bez wspólnoty”.

„Wspólnotą tą jest dla dziewic Kościół w swej konstytutywnej strukturze, jaką jest diecezja. Związek dziewicy ze swoim Kościołem lokalnym dokonuje się poprzez ścisły związek z jego biskupem, ale także poprzez szczególny związek ze wspólnotą lokalnego Kościoła” – stwierdził metropolita poznański.

Abp Zieliński wskazał, że dziewice mogą żyć osobno, w rodzinie lub mogą zrzeszać się duchowo z jakąś rodziną zakonną. „Dziewice konsekrowane, żyjąc w świecie i prowadząc tryb życia indywidualny poza wspólnotą, nie podlegają żadnym strukturom życia wspólnotowego. Nie posiadają więc ani reguły, według której mają żyć, ani przełożonych, którym by podlegały” – zauważył.

Zaznaczył, że dziewice poświęcone Bogu składają zobowiązanie do życia w czystości, aby bardziej kochać Chrystusa i lepiej służyć bliźnim. „Zgodnie ze swym stanem i otrzymanymi charyzmatami oddają się pokucie, dziełom miłosierdzia, apostolstwu i gorliwej modlitwie” – zauważył.

Abp Zieliński zwrócił uwagę, że przeżywana uroczystość Trójcy Świętej uczy nas „odkrywania szczególnej wartości spotkania z Bogiem, który nie jest samotnikiem, egoistą, jest wspólnotą osób i zaprasza nas do komunii”.

„Przepiękna ikona Trójcy Świętej, autorstwa Andrieja Rublowa, zaprasza do tego, by usiąść i kontemplować. Usiąść przy stole z trzema aniołami, którzy nawiedzają Abrahama, by znaleźć dla siebie miejsce przed Bogiem, uczestniczyć w Jego życiu” – przekonywał ks. arcybiskup.

Podkreślił, że jesteśmy zaproszeni do tego, by iść przez życie w imię Trójcy Przenajświętszej, Ojca, Syna i Ducha Świętego i ewangelizować z odwagą. „Jest to o tyle możliwe, o ile jesteśmy zakorzenieni w życiu Boga, który daje nam Syna w mocy Ducha Świętego. Współgrają i współbrzmią więc ze sobą wymowa dzisiejszej uroczystości Trójcy Świętej i ta konsekracja dziewic” – stwierdził.

„Przeżywamy tę dzisiejszą uroczystość, mając niezwykłą szansę wpisania w naszą współczesną rzeczywistość tego, co tak bardzo potrzebne człowiekowi – harmonii jedności. Staje się ona szczególnym lekarstwem na bolączki współczesnego człowieka, chętniej szukającego tego, co nas dzieli, aniżeli szukającego tego, co ludzi łączy” – zaznaczył abp Zieliński.

Zauważył, że jest ona wyrazem pragnienia jeszcze większego zjednoczenia się z Trójjedynym Bogiem. „Jest odpowiedzią na to wewnętrzne zjednoczenie życia Boga w Trójcy Świętej jedynego. Bo właśnie ta wewnętrzna jedność Boga jest zaproszeniem skierowanym do każdego z nas, abyśmy i my na wzór Trójcy Świętej byli jedno” – dodał.

Zwracając się do dziewic konsekrowanych, zachęcał je do pielęgnowania życia modlitwy i codziennej formacji.

„Nie zaniedbujcie modlitwy, dbajcie o wasze życie wewnętrzne, podejmujcie codzienną formację oraz pozwólcie się podtrzymywać i pouczać przez życie Kościoła, którego teraz będziecie stanowiły jeszcze bardziej szczególną cząstkę” – apelował.

Obrzęd konsekracji dziewic nastąpił po homilii. Najpierw panie wyraziły publicznie wolę wytrwania w czystości i wierności Boskiemu Oblubieńcowi. Następnie biskup i zgromadzeni wierni przez wstawiennictwo świętych prosili o Boże błogosławieństwo oraz łaski Ducha Świętego dla nowo konsekrowanych dziewic, aby pozostały wierne swojemu powołaniu i były znakiem Królestwa Bożego w świecie. Po modlitwie konsekracyjnej na znak zaślubin z Chrystusem kobiety przyjęły obrączkę i welon, a także księgę Liturgii Godzin jako symbol nieustannego uwielbienia Ojca niebieskiego w modlitwie Kościoła.

Stan dziewic jest najstarszą formą życia konsekrowanego w Kościele. Już na początku II w. dziewczęta ślubowały, że nie wyjdą za mąż i poświęcały się modlitwie oraz dziełom charytatywnym.

Fakt konsekracji, czyli poświęcenia Bogu na całe życie, zobowiązuje dziewicę do przeznaczenia swojego czasu przede wszystkim na modlitwę oraz służbę bliźnim najczęściej w swoim środowisku czy miejscu pracy.

Kandydatki na dziewice konsekrowane przygotowują się do tej decyzji poprzez formację duchową oraz indywidualne kierownictwo duchowe.

Kobiety włączane do grona dziewic konsekrowanych przyjmują z rąk biskupa symbole: obrączkę – znak zaślubin z Chrystusem oraz księgę liturgii godzin.

W archidiecezji poznańskiej stan dziewic konsekrowanych istnieje od 2003 roku.